Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Επίδραση των εδαφοβελτιωτικών"
| (3 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Η προσθήκη στο [[Εδαφολογία|έδαφος]] των διαφόρων εδαφοβελτιωτικών οργανικών ή ανόργανων υλικών συμβάλλει στις μεταβολές των φυσικών και χημικών χαρακτηριστικών του εδάφους. Οι μεταβολές αυτές ακολούθως επιδρούν στη διαθεσιμότητα των [[Ρόλος θρεπτικών στοιχείων στα φυτά|θρεπτικών]] στο έδαφος και επομένως στην πρόσληψη τους και στη συσσώρευση στους φυτικούς ιστούς. Π.χ | + | Η προσθήκη στο [[Εδαφολογία|έδαφος]] των διαφόρων εδαφοβελτιωτικών οργανικών ή ανόργανων υλικών συμβάλλει στις μεταβολές των φυσικών και χημικών χαρακτηριστικών του εδάφους. Οι μεταβολές αυτές ακολούθως επιδρούν στη διαθεσιμότητα των [[Ρόλος θρεπτικών στοιχείων στα φυτά|θρεπτικών]] στο έδαφος και επομένως στην πρόσληψη τους και στη συσσώρευση στους φυτικούς ιστούς. Π.χ, η προσθήκη υλικών [[Ασβεστούχα εδάφη|ασβέστωσης]] που έχει ως σκοπό τη διόρθωση του όξινου pH επιδρά άμεσα στη διαθεσιμότητα των θρεπτικών, στην ενεργοποίηση της νιτροποιητικής δράσης των μικροοργανισμών και στη βελτίωση της γονιμότητας του εδάφους. |
| − | Αυτό έχει ως συνέπεια την αύξηση της διαθεσιμότητας, την ενεργοποίηση της πρόσληψης των θρεπτικών και την αύξηση της περιεκτικότητας τους στους ιστούς. Επίσης, η ασβέστωση μπορεί να μειώσει την περιεκτικότητα των μακροθρεπτικών [[Άζωτο|άζωτο]] | + | |
| − | ,[[Φώσφορος|φώσφορος]], [[Κάλιο|κάλιο]] λόγω του φαινομένου της αραίωσης εξαιτίας της υπερπαραγωγής [[Βιομάζα και εφαρμογές της|βιομάζας]]. Η βελτίωση του βαθμού κορεσμού με βάσεις, που επιτυγχάνεται με την ασβέστωση, ουσιαστικά καθορίζει τη δράση της ασβέστωσης στη στοιχειακή σύνθεση των φύλλων. Έτσι, π.χ. αύξηση του βαθμού κορεσμού με βάσεις σε επίπεδο 40% της CEC αυξάνει την περιεκτικότητα της [[Μηδική φυτό|μηδικής]] σε [[Αργίλιο|αργίλιο]], [[Μαγγάνιο|μαγγάνιο]], [[Ψευδάργυρος|ψευδάργυρο]], ενώ αύξηση σε επίπεδο 70% με προσθήκη υλικού ασβέστωσης, συμβάλλει στη μείωση της περιεκτικότητας των ως άνω στοιχείων στη μηδική. Οι μεταβολές στην περιεκτικότητα των θρεπτικών, που προκαλούνται από την ασβέστωση, εξαρτώνται από το είδος του ασβεστούχου υλικού. π.χ. προσθήκη καλτσιτικού ασβεστόλιθου αυξάνει την περιεκτικότητα του [[Ασβέστιο| | + | Αυτό έχει ως συνέπεια την αύξηση της διαθεσιμότητας, την ενεργοποίηση της πρόσληψης των θρεπτικών και την αύξηση της περιεκτικότητας τους στους ιστούς. Επίσης, η ασβέστωση μπορεί να μειώσει την περιεκτικότητα των μακροθρεπτικών [[Άζωτο|άζωτο]],[[Φώσφορος|φώσφορος]], [[Κάλιο|κάλιο]] λόγω του φαινομένου της αραίωσης εξαιτίας της υπερπαραγωγής [[Βιομάζα και εφαρμογές της|βιομάζας]]. Η βελτίωση του βαθμού κορεσμού με βάσεις, που επιτυγχάνεται με την ασβέστωση, ουσιαστικά καθορίζει τη δράση της ασβέστωσης στη στοιχειακή σύνθεση των φύλλων. Έτσι, π.χ. αύξηση του βαθμού κορεσμού με βάσεις σε επίπεδο 40% της CEC αυξάνει την περιεκτικότητα της [[Μηδική φυτό|μηδικής]] σε [[Αργίλιο|αργίλιο]], [[Μαγγάνιο|μαγγάνιο]], [[Ψευδάργυρος|ψευδάργυρο]], ενώ αύξηση σε επίπεδο 70% με προσθήκη υλικού ασβέστωσης, συμβάλλει στη μείωση της περιεκτικότητας των ως άνω στοιχείων στη μηδική. Οι μεταβολές στην περιεκτικότητα των θρεπτικών, που προκαλούνται από την ασβέστωση, εξαρτώνται από το είδος του ασβεστούχου υλικού. π.χ. προσθήκη καλτσιτικού ασβεστόλιθου αυξάνει την περιεκτικότητα του [[Ασβέστιο|ασβεστίου]] στα φύλλα, ενώ του δολομιτικού ασβεστόλιθου αυξάνει και την περιεκτικότητα του [[Μαγνήσιο|μαγνησίου]] πέραν εκείνης του ασβεστίου. Η προσθήκη του δολομιτικού ασβεστόλιθου επιδρά αρνητικά στην περιεκτικότητα του καλίου λόγω ανταγωνισμού που ασκείται από το μαγνήσιο. Συμπερασματικά, οι διαφορές που παρατηρούνται στη στοιχειακή σύνθεση των [[Κατάλογος φυτών|φυτών]] λόγω ασβέστωσης, οφείλονται στη χρήση διαφόρων υλικών, τα οποία επηρεάζουν σημαντικά το pH του εδάφους, γεγονός που επιδρά κατά διάφορον τρόπο στην διαθεσιμότητα των θρεπτικών στο έδαφος και κατ' ακολουθία στην περιεκτικότητα τους στα φυτά.<ref name="Επίδραση των εδαφοβελτιωτικών"/> |
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 10:17, 10 Μαΐου 2016
Η προσθήκη στο έδαφος των διαφόρων εδαφοβελτιωτικών οργανικών ή ανόργανων υλικών συμβάλλει στις μεταβολές των φυσικών και χημικών χαρακτηριστικών του εδάφους. Οι μεταβολές αυτές ακολούθως επιδρούν στη διαθεσιμότητα των θρεπτικών στο έδαφος και επομένως στην πρόσληψη τους και στη συσσώρευση στους φυτικούς ιστούς. Π.χ, η προσθήκη υλικών ασβέστωσης που έχει ως σκοπό τη διόρθωση του όξινου pH επιδρά άμεσα στη διαθεσιμότητα των θρεπτικών, στην ενεργοποίηση της νιτροποιητικής δράσης των μικροοργανισμών και στη βελτίωση της γονιμότητας του εδάφους.
Αυτό έχει ως συνέπεια την αύξηση της διαθεσιμότητας, την ενεργοποίηση της πρόσληψης των θρεπτικών και την αύξηση της περιεκτικότητας τους στους ιστούς. Επίσης, η ασβέστωση μπορεί να μειώσει την περιεκτικότητα των μακροθρεπτικών άζωτο,φώσφορος, κάλιο λόγω του φαινομένου της αραίωσης εξαιτίας της υπερπαραγωγής βιομάζας. Η βελτίωση του βαθμού κορεσμού με βάσεις, που επιτυγχάνεται με την ασβέστωση, ουσιαστικά καθορίζει τη δράση της ασβέστωσης στη στοιχειακή σύνθεση των φύλλων. Έτσι, π.χ. αύξηση του βαθμού κορεσμού με βάσεις σε επίπεδο 40% της CEC αυξάνει την περιεκτικότητα της μηδικής σε αργίλιο, μαγγάνιο, ψευδάργυρο, ενώ αύξηση σε επίπεδο 70% με προσθήκη υλικού ασβέστωσης, συμβάλλει στη μείωση της περιεκτικότητας των ως άνω στοιχείων στη μηδική. Οι μεταβολές στην περιεκτικότητα των θρεπτικών, που προκαλούνται από την ασβέστωση, εξαρτώνται από το είδος του ασβεστούχου υλικού. π.χ. προσθήκη καλτσιτικού ασβεστόλιθου αυξάνει την περιεκτικότητα του ασβεστίου στα φύλλα, ενώ του δολομιτικού ασβεστόλιθου αυξάνει και την περιεκτικότητα του μαγνησίου πέραν εκείνης του ασβεστίου. Η προσθήκη του δολομιτικού ασβεστόλιθου επιδρά αρνητικά στην περιεκτικότητα του καλίου λόγω ανταγωνισμού που ασκείται από το μαγνήσιο. Συμπερασματικά, οι διαφορές που παρατηρούνται στη στοιχειακή σύνθεση των φυτών λόγω ασβέστωσης, οφείλονται στη χρήση διαφόρων υλικών, τα οποία επηρεάζουν σημαντικά το pH του εδάφους, γεγονός που επιδρά κατά διάφορον τρόπο στην διαθεσιμότητα των θρεπτικών στο έδαφος και κατ' ακολουθία στην περιεκτικότητα τους στα φυτά.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Η ερμηνεία της φυλλοδιαγνωστικής, των Π. Κουκουλάκης τ. Αναπληρωτής Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, ΑΡ. Παπαδόπουλος Τακτικός Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, 2003.
