Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Το ερέθισμα του ψύχους κατά την εαρινοποίηση"
| (6 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| + | Το φωτοπεριοδικό ερέθισμα προσλαμβάνεται απ' το [[Κατάλογος φυτών|φυτό]] δια των [[Φύλλα|φύλλων]], ενώ το ερέθισμα της χαμηλής θερμοκρασίας, το οποίο προκαλεί το σχηματισμό [[Άνθη|ανθέων]] στα εαρινοποιούμενα φυτά, προσλαμβάνεται δια των κυττάρων που βρίσκονται σε διαίρεση. Στην [[Ελιά|ελιά]] δέκτες του ερεθίσματος είναι οι πλάγιοι [[Οφθαλμοί|οφθαλμοί]]. Τελευταία όμως πιστεύεται, ότι το ερέθισμα του ψύχους, προσλαμβάνεται και από αλλους ιστούς του φυτού, εφ' όσον τα κύτταρα αυτών βρίσκονται σε διαίρεση. | ||
| − | + | Χαρακτηριστικό είναι, ότι το ερέθισμα για την εαρινοποίηση είναι συνήθως εντοπισμένο και δε μεταφέρεται απ' του ενός σημείου στ' άλλο, όπως συμβαίνει με το φωτοπεριοδικό ερέθισμα. Αν ένα φυτό ελιάς τοποθετηθεί εντός [[Θερμοκήπια|θερμοκηπίου]] με υψηλή θερμοκρασία δεν ανθίζει. Αν όμως εξαχθεί ένας κλάδος αυτού εκτός του θερμοκηπίου και εκτεθεί στο ψύχος, ανθίζει μόνο ο κλάδος αυτός, ενώ στο εντός του θερμοκηπίου τμήμα του φυτού ουδεμία διαφοροποίηση ανθέων παρατηρείται. Στα πολυετή φυτά, όπως η ελιά, η κατάσταση της [[Εαρινοποίηση|εαρινοποιήσεως]] δε διατηρείται από του ενός έτους στ' άλλο, αλλά για κάθε ετήσιο κύκλο της ζωής του φυτού χρειάζεται και νέα εαρινοποίηση.<ref name="Το ερέθισμα του ψύχους κατά την εαρινοποίηση"/> | |
| − | + | ||
| − | <ref name="Το ερέθισμα του ψύχους κατά την εαρινοποίηση"/> | + | |
| − | + | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 13:54, 26 Ιουλίου 2016
Το φωτοπεριοδικό ερέθισμα προσλαμβάνεται απ' το φυτό δια των φύλλων, ενώ το ερέθισμα της χαμηλής θερμοκρασίας, το οποίο προκαλεί το σχηματισμό ανθέων στα εαρινοποιούμενα φυτά, προσλαμβάνεται δια των κυττάρων που βρίσκονται σε διαίρεση. Στην ελιά δέκτες του ερεθίσματος είναι οι πλάγιοι οφθαλμοί. Τελευταία όμως πιστεύεται, ότι το ερέθισμα του ψύχους, προσλαμβάνεται και από αλλους ιστούς του φυτού, εφ' όσον τα κύτταρα αυτών βρίσκονται σε διαίρεση.
Χαρακτηριστικό είναι, ότι το ερέθισμα για την εαρινοποίηση είναι συνήθως εντοπισμένο και δε μεταφέρεται απ' του ενός σημείου στ' άλλο, όπως συμβαίνει με το φωτοπεριοδικό ερέθισμα. Αν ένα φυτό ελιάς τοποθετηθεί εντός θερμοκηπίου με υψηλή θερμοκρασία δεν ανθίζει. Αν όμως εξαχθεί ένας κλάδος αυτού εκτός του θερμοκηπίου και εκτεθεί στο ψύχος, ανθίζει μόνο ο κλάδος αυτός, ενώ στο εντός του θερμοκηπίου τμήμα του φυτού ουδεμία διαφοροποίηση ανθέων παρατηρείται. Στα πολυετή φυτά, όπως η ελιά, η κατάσταση της εαρινοποιήσεως δε διατηρείται από του ενός έτους στ' άλλο, αλλά για κάθε ετήσιο κύκλο της ζωής του φυτού χρειάζεται και νέα εαρινοποίηση.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997
