Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια πατάτας Καστανή σήψη"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
 
 
Γραμμή 2: Γραμμή 2:
 
[[Image:Προσβολή εσωτερικού κονδύλου πατάτας από Καστανή σήψη.jpeg|thumb|200px|Προσβολή εσωτερικού κονδύλου πατάτας από Καστανή σήψη]]
 
[[Image:Προσβολή εσωτερικού κονδύλου πατάτας από Καστανή σήψη.jpeg|thumb|200px|Προσβολή εσωτερικού κονδύλου πατάτας από Καστανή σήψη]]
  
Η [[Ασθένειες πατάτας|ασθένεια]] αυτή παρουσιάζει µεγάλη σπουδαιότητα διότι προσβάλλει και άλλα καλλιεργούµενα είδη εκτός από την πατάτα όπως [[Τομάτα φυτό|τοµάτα]], [[Μελιτζάνα φυτό|µελιτζάνα]] κ.ά. Θεωρείται από τα σπουδαιότερα παθογόνα και οφείλεται στο βακτήριο Pseudomonas solanacearum.  
+
Η [[Ασθένειες πατάτας|ασθένεια]] αυτή παρουσιάζει µεγάλη σπουδαιότητα διότι προσβάλλει και άλλα καλλιεργούµενα είδη εκτός από την πατάτα όπως [[Ντομάτα φυτό|τοµάτα]], [[Μελιτζάνα φυτό|µελιτζάνα]] κ.ά. Θεωρείται από τα σπουδαιότερα παθογόνα και οφείλεται στο [[Βακτήρια|βακτήριο]] Pseudomonas solanacearum.  
  
 
Το κύριο σύµπτωµα που προκαλεί η καστανή σήψη είναι ο µαρασµός ολόκληρων φυτών και καστανό µεταχρωµατισµό των αγγείων του ξύλου του στελέχους. Σε προχωρηµένο στάδιο παρατηρείται καστανός µεταχρωµατισµός και στο δακτύλιο των αγγείων του ξύλου των κονδύλων. Το βακτήριο επιβιώνει στο [[Εδαφικές συνθήκες πατάτας|έδαφος]], στα υπολλείµατα των [[Καλλιέργεια πατάτας|καλλιεργειών]] και σε ζιζάνια. Στο έδαφος επιβιώνει για πολλά χρόνια, αρκεί να παραµείνει σχετικά θερµό (>15<sup>o</sup>C). Οι πληγές και οι προσβολές από νηµατώδεις ή έντοµα  εδάφους ευνοούν την είσοδο του βακτηρίου και την µετάδοση της ασθένειας. Το βακτήριο συνήθως εισέρχεται από πληγές στα στελέχη από πληγωµένες ρίζες αλλά και από τα στοµάτια. Η ασθένεια αναπτύσσεται γρήγορα σε θερµοκρασίες µεταξύ 24-27<sup>o</sup>C, ενώ σε θερµοκρασίες κάτω των 10<sup>o</sup>C δεν εκδηλώνεται συνήθως.  
 
Το κύριο σύµπτωµα που προκαλεί η καστανή σήψη είναι ο µαρασµός ολόκληρων φυτών και καστανό µεταχρωµατισµό των αγγείων του ξύλου του στελέχους. Σε προχωρηµένο στάδιο παρατηρείται καστανός µεταχρωµατισµός και στο δακτύλιο των αγγείων του ξύλου των κονδύλων. Το βακτήριο επιβιώνει στο [[Εδαφικές συνθήκες πατάτας|έδαφος]], στα υπολλείµατα των [[Καλλιέργεια πατάτας|καλλιεργειών]] και σε ζιζάνια. Στο έδαφος επιβιώνει για πολλά χρόνια, αρκεί να παραµείνει σχετικά θερµό (>15<sup>o</sup>C). Οι πληγές και οι προσβολές από νηµατώδεις ή έντοµα  εδάφους ευνοούν την είσοδο του βακτηρίου και την µετάδοση της ασθένειας. Το βακτήριο συνήθως εισέρχεται από πληγές στα στελέχη από πληγωµένες ρίζες αλλά και από τα στοµάτια. Η ασθένεια αναπτύσσεται γρήγορα σε θερµοκρασίες µεταξύ 24-27<sup>o</sup>C, ενώ σε θερµοκρασίες κάτω των 10<sup>o</sup>C δεν εκδηλώνεται συνήθως.  
Γραμμή 14: Γραμμή 14:
 
[[είναι ασθένεια του φυτού::Πατάτα φυτό| ]]
 
[[είναι ασθένεια του φυτού::Πατάτα φυτό| ]]
 
[[είναι ασθένεια του καρπού::Πατάτα προϊόν| ]]
 
[[είναι ασθένεια του καρπού::Πατάτα προϊόν| ]]
 +
[[είναι προσβολή της ασθένειας::Προκαρυωτικές ασθένειες φυτών| ]]

Τελευταία αναθεώρηση της 10:44, 2 Αυγούστου 2013

Προσβολή φύλλων πατάτας από Καστανή σήψη
Προσβολή εσωτερικού κονδύλου πατάτας από Καστανή σήψη

Η ασθένεια αυτή παρουσιάζει µεγάλη σπουδαιότητα διότι προσβάλλει και άλλα καλλιεργούµενα είδη εκτός από την πατάτα όπως τοµάτα, µελιτζάνα κ.ά. Θεωρείται από τα σπουδαιότερα παθογόνα και οφείλεται στο βακτήριο Pseudomonas solanacearum.

Το κύριο σύµπτωµα που προκαλεί η καστανή σήψη είναι ο µαρασµός ολόκληρων φυτών και καστανό µεταχρωµατισµό των αγγείων του ξύλου του στελέχους. Σε προχωρηµένο στάδιο παρατηρείται καστανός µεταχρωµατισµός και στο δακτύλιο των αγγείων του ξύλου των κονδύλων. Το βακτήριο επιβιώνει στο έδαφος, στα υπολλείµατα των καλλιεργειών και σε ζιζάνια. Στο έδαφος επιβιώνει για πολλά χρόνια, αρκεί να παραµείνει σχετικά θερµό (>15oC). Οι πληγές και οι προσβολές από νηµατώδεις ή έντοµα εδάφους ευνοούν την είσοδο του βακτηρίου και την µετάδοση της ασθένειας. Το βακτήριο συνήθως εισέρχεται από πληγές στα στελέχη από πληγωµένες ρίζες αλλά και από τα στοµάτια. Η ασθένεια αναπτύσσεται γρήγορα σε θερµοκρασίες µεταξύ 24-27oC, ενώ σε θερµοκρασίες κάτω των 10oC δεν εκδηλώνεται συνήθως.

Το βακτήριο αντιµετωπίζεται κυρίως µε πρόγραµµα πολυετών αµειψισπορών, 3-7 χρόνων και µε τη χρήση ανθεκτικών ποικιλιών, αφού προηγηθεί έλεγχος (ποικιλοµορφία φυλών και στελεχών) του παθογόνου. Ακόµη θα πρέπει να αποµακρύνονται τα υπολείµµατα προηγούµενων καλλιεργειών.