Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Λάχανο προϊόν"
Γραμμή 26: | Γραμμή 26: | ||
</references> | </references> | ||
− | [[Category: | + | [[Category:Προϊόν κηπευτικού φυτού]] |
[[πόσο αφορά σε καταναλωτή::30| ]] | [[πόσο αφορά σε καταναλωτή::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε επιχείρηση μεταποίησης-τυποποίησης::30| ]] | [[πόσο αφορά σε επιχείρηση μεταποίησης-τυποποίησης::30| ]] |
Αναθεώρηση της 08:09, 19 Αυγούστου 2013
Περιεχόμενα
Συντήρηση
Η καλύτερη προστασία του λάχανου εξασφαλίζεται από τα εξωτερικά του φύλλα. Στο οικιακό ψυγείο μπορεί να συντηρηθεί θαυμάσια είτε ολόκληρο, είτε κομμένο. Το κομμένο όμως λάχανο μαυρίζει στην επιφάνεια του, λόγω οξείδωσης. Σε θερμοκρασία 1oC και σχετική υγρασία ατμόσφαιρας 70-80% μπορεί να συντηρηθεί για μερικές εβδομάδες. Γενικά όσο πιο συμπαγές είναι το λάχανο, τόσο αυξάνεται η διάρκεια συντήρησης του. Οι κεφαλές που παράγονται στις νότιες και θερμές περιοχές της χώρας ή στις θερμές περιόδους τους έτους συντηρούνται για μικρότερο χρονικό διάστημα κατά την αποθήκευση τους.[1] Είναι δυνατή η διατήρηση των λάχανων για αρκετούς μήνες. Για το σκοπό αυτό θα πρέπει τα λάχανα να μην έχουν σήψεις, να μην είναι μωλωπισμένα και να τοποθετηθούν στο ψυγείο με θερμοκρασία 0-2oC και σχετική υγρασία 90-95%. Γενικά, τα χαλαρά (αφράτα) λάχανα έχουν μικρότερη διατηρησιμότητα η οποία στις καλύτερες συνθήκες μπορεί να φτάσει μέχρι 3 μήνες. Αντίθετα, τα συμπαγή, άσπρα και κόκκινα λάχανα, έχουν πολύ καλή διατηρησιμότητα που μπορεί να φτάσει και τους 8 μήνες. [2]
Διατροφική αξία
Οι λόγοι που θα πρέπει να μας οδηγούν στην συχνή κατανάλωση του λάχανου είναι πολλοί. Κατά πρώτον είναι ένα λαχανικό πλούσιο σε φυτοχημικές ουσίες, όπως τα θειοκυανικά, η ινδόλη-3-καρβινόλη, η λουτεΐνη, η ζεαξανθίνη και τα ισοθειοκυανικά, οι οποίες μαζί με την υψηλή περιεκτικότητά του σε βιταμίνη C, μπορούν να προστατεύσουν τον οργανισμό από τον καρκίνο του πνεύμονα, του παχέος εντέρου, του μαστού, του προστάτη και του στομάχου, με την εξουδετέρωση και αποβολή από το σώμα επιβλαβών ουσιών, όπως οι ελεύθερες ρίζες. Επίσης, συστήνεται σε άτομα που υποφέρουν από παθήσεις τους αναπνευστικού, ρευματισμούς και σε περιπτώσεις νευρικών διαταραχών. Και ενώ για χρόνια υπήρχε η εντύπωση ότι η κατανάλωση λάχανου μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα, νέα δεδομένα ήρθαν για να καταρρίψουν αυτόν τον ισχυρισμό. Η σουλφοραφάνη που περιέχει, φαίνεται να προφυλάσσει και από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, το οποίο θεωρείται η πρωταρχική αιτία εμφάνισης έλκους στο στομάχι. Ακόμη, μπορεί να βοηθήσει στην μείωση της αρτηριακής πίεσης και την χοληστερόλης, με αποτέλεσμα την προστασία του καρδιαγγειακού συστήματος. Να σημειωθεί ότι, το χρώμα του μωβ λάχανου οφείλει στις ανθοκυανίνες, που προσφέρουν υψηλότερη περιεκτικότητα σε φυτοχημικά από το πράσινο λάχανο, ενισχύοντας έτσι τα οφέλη του υπέρ της υγείας. Τα 100gr λάχανου αποδίδουν μόλις 25 θερμίδες και περιέχουν 3gr φυτικών ινών που καλύπτουν το 10% των ημερήσιων αναγκών μας. Αποτελεί πολύ καλή πηγή βιταμίνης C και βιταμίνης Κ, βιταμίνης Β6 και φυλλικού οξέος καθώς και μαγγανίου. Επίσης, είναι καλή πηγή θειαμίνης, σιδήρου, μαγνησίου, φωσφόρου, καλίου και ασβεστίου. Επιπλέον στο λάχανο συναντάμε υψηλή περιεκτικότητα ω-3 λιπαρών οξέων.[3]
Σχετικές σελίδες
Βιβλιογραφία
- ↑ Τεχνική βιολογικής καλλιέργειας λαχανικών - Λάχανο, του Χαράλαμπου Θανόπουλου Msc Γεωπόνος, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα 2008.
- ↑ Συντήρηση λάχανου
- ↑ Η διαθρεπτική αξία του λάχανου