Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Άρδευση καρότου"
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
− | Ικανοποιητική υγρασία στο [[Εδαφικές συνθήκες καρότου|έδαφος]] σε όλη τη διάρκεια της ανάπτυξης του [[Καρότο φυτό|φυτού]] είναι αναγκαία. Για αυτό, μόνο κάτω από αρδευόμενες συνθήκες μπορεί να [[Καλλιέργεια καρότου|καλλιεργηθεί]] στην Ελλάδα. Αναγκές σε νερό για μεγάλη απόδοση και μέγιστη ποιότητα έχουν υπολογιστεί στο 450-900mm. Η συχνότητα των αρδεύσεων και η ποσότητα του νερού που απαιτείται επηρεάζονται από την εποχή καλλιέργειας, τον τύπο και κατάσταση του εδάφους και από το στάδιο ανάπτυξης των φυτών. Μελέτες στην Κύπρο έδειξαν ότι οι καθαρές ανάγκες σε νερό καλλιέργειας καρότου έκτασης 1 στρέμματος ανέρχονται στα 315m<sup>3</sup>. Όταν το πότισμα γίνεται με τη μέθοδο της χαμηλής παροχής εκτοξευτήρων όπου η αποτελεσματικότητα της μεθόδου υπολογίζεται στο 75% θα πρέπει στην καλλιέργεια να δοθούν συνολικά 420m<sup>3</sup> νερό το στρέμμα. Ειδικά τον Απρίλιο απαιτείται περισσότερο νερό και για αυτό πραγματοποιούνται 5 αρδεύσεις αυτόν τον μήνα με την ποσότητα να φθάνει στα 170m<sup>3</sup>. Καρότα που παράγονται σε έδαφος με χαμηλή περιεκτικότητα σε υγρασία αποκτούν δυνατό και δριμύ άρωμα και σκληρή [[Βοτανικά χαρακτηριστικά καρότου|γογγυλόριζα]]. Σε εδάφη με υψηλή υγρασία το χρώμα είναι φτωχό και το σχήμα της γογγυλόριζας ανώμαλο. | + | Ικανοποιητική υγρασία στο [[Εδαφικές συνθήκες καρότου|έδαφος]] σε όλη τη διάρκεια της ανάπτυξης του [[Καρότο φυτό|φυτού]] είναι αναγκαία. Για αυτό, μόνο κάτω από αρδευόμενες συνθήκες μπορεί να [[Καλλιέργεια καρότου|καλλιεργηθεί]] στην Ελλάδα. Αναγκές σε νερό για μεγάλη απόδοση και μέγιστη ποιότητα έχουν υπολογιστεί στο 450-900mm. Η συχνότητα των αρδεύσεων και η ποσότητα του νερού που απαιτείται επηρεάζονται από την εποχή καλλιέργειας, τον τύπο και κατάσταση του εδάφους και από το στάδιο ανάπτυξης των φυτών. Μελέτες στην Κύπρο έδειξαν ότι οι καθαρές ανάγκες σε νερό καλλιέργειας καρότου έκτασης 1 στρέμματος ανέρχονται στα 315m<sup>3</sup>. Όταν το πότισμα γίνεται με τη μέθοδο της χαμηλής παροχής εκτοξευτήρων όπου η αποτελεσματικότητα της μεθόδου υπολογίζεται στο 75% θα πρέπει στην καλλιέργεια να δοθούν συνολικά 420m<sup>3</sup> νερό το στρέμμα. Ειδικά τον Απρίλιο απαιτείται περισσότερο νερό και για αυτό πραγματοποιούνται 5 αρδεύσεις αυτόν τον μήνα με την ποσότητα να φθάνει στα 170m<sup>3</sup>. Καρότα που παράγονται σε έδαφος με χαμηλή περιεκτικότητα σε υγρασία αποκτούν δυνατό και δριμύ άρωμα και σκληρή [[Βοτανικά χαρακτηριστικά καρότου|γογγυλόριζα]]. Σε εδάφη με υψηλή υγρασία το χρώμα είναι φτωχό και το σχήμα της γογγυλόριζας ανώμαλο.<ref name="Ειδική λαχανοκομία"/> |
+ | |||
+ | ==Βιβλιογραφία== | ||
+ | <references> | ||
+ | <ref name="Ειδική λαχανοκομία"> Ειδική λαχανακομία - Λαχανικά υπαίθρου, του Χρήστου Ολύμπιου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 1996. </ref> | ||
+ | </references> | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | ||
[[σχετίζεται με::Καλλιέργεια καρότου| ]] | [[σχετίζεται με::Καλλιέργεια καρότου| ]] | ||
+ | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] |
Τελευταία αναθεώρηση της 13:40, 7 Ιουλίου 2015
Ικανοποιητική υγρασία στο έδαφος σε όλη τη διάρκεια της ανάπτυξης του φυτού είναι αναγκαία. Για αυτό, μόνο κάτω από αρδευόμενες συνθήκες μπορεί να καλλιεργηθεί στην Ελλάδα. Αναγκές σε νερό για μεγάλη απόδοση και μέγιστη ποιότητα έχουν υπολογιστεί στο 450-900mm. Η συχνότητα των αρδεύσεων και η ποσότητα του νερού που απαιτείται επηρεάζονται από την εποχή καλλιέργειας, τον τύπο και κατάσταση του εδάφους και από το στάδιο ανάπτυξης των φυτών. Μελέτες στην Κύπρο έδειξαν ότι οι καθαρές ανάγκες σε νερό καλλιέργειας καρότου έκτασης 1 στρέμματος ανέρχονται στα 315m3. Όταν το πότισμα γίνεται με τη μέθοδο της χαμηλής παροχής εκτοξευτήρων όπου η αποτελεσματικότητα της μεθόδου υπολογίζεται στο 75% θα πρέπει στην καλλιέργεια να δοθούν συνολικά 420m3 νερό το στρέμμα. Ειδικά τον Απρίλιο απαιτείται περισσότερο νερό και για αυτό πραγματοποιούνται 5 αρδεύσεις αυτόν τον μήνα με την ποσότητα να φθάνει στα 170m3. Καρότα που παράγονται σε έδαφος με χαμηλή περιεκτικότητα σε υγρασία αποκτούν δυνατό και δριμύ άρωμα και σκληρή γογγυλόριζα. Σε εδάφη με υψηλή υγρασία το χρώμα είναι φτωχό και το σχήμα της γογγυλόριζας ανώμαλο.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Ειδική λαχανακομία - Λαχανικά υπαίθρου, του Χρήστου Ολύμπιου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 1996.