Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Παντζάρι φυτό"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
 
Γραμμή 179: Γραμμή 179:
 
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]]
 
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]]
 
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]]
 
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]]
 +
__NOTOC__

Τελευταία αναθεώρηση της 06:47, 25 Ιουλίου 2016

Φυτεία παντζαριού

Γενικά στοιχεία

Το παντζάρι (ή κοκκινογούλι ή κηπευτικό τεύτλο) καλλιεργείται για τις σαρκώδεις γογγυλόριζες του (πλούσιες σε υδατάνθρακες) και τα φύλλα του, τα οποία καταναλώνονται ως βραστή σαλάτα. Η επιστημονική του ονομασία είναι Βeta vulgaris var. esculenta και είναι συγγενές με το ζαχαρότευτλο, το κτηνοτροφικό τεύτλο και το σέσκουλο. Στην ελληνική αγορά υπάρχουν διάφοροι τύποι παντζαριού με κυριότερο τον τύπο Detroit 5, που δίνει πρώιμα στρογγυλά παντζάρια καλής διαμέτρου με ομοιόμορφο κόκκινο χρώμα. Επίσης έχει κοντό φύλλωμα με γυαλιστερό πράσινο χρώμα το οποίο δημιουργεί μια όμορφη οπτική αντίθεση με το κατακόκκινο χρώμα της σάρκας. Παλαιότερα υπήρχε σε σημαντικές εκτάσεις μια ποικιλία που ήταν γνωστή ως Αιγυπτιακό Παντζάρι, το οποίο σε αντίθεση με τα παντζάρια τύπου Detroit 5, έχει πεπλατυσμένη γογγυλόριζα η οποία δεν μπόρεσε να γίνει αποδεκτή από τον Έλληνα καταναλωτή. [1]

Βοτανικά χαρακτηριστικά

Το παντζάρι έχει πλούσιο φύλλωμα. Τα φύλλα είναι μεγάλα και έχουν χρώμα πράσινο ή με κοκκινωπή απόχρωση. Η ρίζα αναπτύσσεται κατακόρυφα και αρχικά είναι πασσαλώδης, ενώ στη συνέχεια γίνεται σφαιρική ή κωνική. Η γογγυλόριζα έχει βαθύ κόκκινο-ιώδες χρώμα και σχήμα που ποικίλλει από σφαιρικό μέχρι κωνικό. Το φυτό ανθίζει τον 2ο χρόνο (μετά τον χειμώνα ή την εαρινοποίηση σε χαμηλές θερμοκρασίες) και σχηματίζει ανθικό στέλεχος, ύψους περίπου 1,5m από το κέντρο της κορυφής της γογγυλόριζας. Οι ταξιανθίες αποτελούνται από μικρά και ερμαφρόδιτα άνθη. Ο κάθε σπόρος του παντζαριού αποτελείται από 2-5 σπέρματα.[2]

Κλιματικές συνθήκες

Το παντζάρι μπορεί να καλλιεργηθεί σε όλες τις κλιματολογικές συνθήκες και είναι αρκετά ανθεκτικό στο ψύχος, τόσο το υπέργειο τμήμα του φυτού όσο και η γογγυλόριζα. Το χρώμα της γογγυλόριζας είναι πιο έντονο κόκκινο σε περιοχές με χαμηλή θερμοκρασία σε σύγκριση με περιοχές με υψηλότερη θερμοκρασία.[2] Η καλύτερη ποιότητα (έντονα κόκκινη γογγυλόριζα) επιτυγχάνεται σε θερμοκρασίες αέρα 10-18oC. Για την βλάστηση του σπόρου η ελάχιστη απαιτούμενη θερμοκρασία εδάφους είναι 5oC, ενώ οι ευνοϊκές θερμοκρασίες έχουν εύρος από 10-30oC, με μέγιστο όριο τους 35oC. Αν υπάρξει μια ψυχρή περίοδος (4-10oC) για 2 εβδομάδες ή περισσότερο το φυτό θα σχηματίσει υπέργεια ανθοφόρα στελέχη κάτι που είναι επιθυμητό μόνο για καλλιέργειες που στόχο έχουν την σποροπαραγωγή.[1]

Εδαφικές συνθήκες

Όσον αφορά το έδαφος καταλληλότερα είναι τα αμμώδη ή αμμωπηλώδη, μέσης σύστασης ή και ελαφριάς, με αντίδραση όξινη έως ελαφρώς αλκαλική (pH 6-7,5). Δεν ανέχεται βαριά εδάφη που κρατούν τα νερά, ούτε εδάφη συμπαγή ή με πολλές πέτρες στα οποία παρεμποδίζεται η ομαλή ανάπτυξη της γογγυλόριζας.[1]

Πολλαπλασιασμός

Οι σπόροι τοποθετούνται απευθείας στο έδαφος σε γραμμές που απέχουν μεταξύ τους 30-50cm και σε βάθος περίπου 0,5cm. Η βλάστηση του σπόρου πραγματοποιείται σε εύρος θερμοκρασίας 8-30oC και τα νεαρά φυτάρια εμφανίζονται μέσα σε 1-2 εβδομάδες. Ιδανικές θερμοκρασίες για τη βλάστηση των σπόρων είναι μεταξύ 25-30oC.[2]

Ποικιλίες

Οι επιθυμητές ποικιλίες χαρακτηρίζονται από έντονο κόκκινο χρώμα της γογγυλόριζας. Οι διάφορες ποικιλίες, που χρησιμοποιούνται στο εμπόριο, μπορεί να διαφέρουν ως προς την ανθεκτικότητα στην πρώϊμη άνθηση, τον αριθμό των σπόρων ανά καρπό, τα χαρακτηριστικά των φύλλων (σχήμα και μέγεθος) και τα χαρακτηριστικά της γογγυλόριζας.[2] Οι πιο σημαντικές ποικιλίες του παντζαριού αναφέρονται στον παρακάτω σύνδεσμο:

Ποικιλίες παντζαριού[3]

Ασθένειες

Το παντζάρι προσβάλλεται από ασθένειες όπως τον περονόσπορο, την κερκόσπορα, κ.ά. Αναλυτικά οι ασθένειες του παντζαριού καθώς και οι τρόποι καταπολέμησής τους αναγράφονται στον παρακάτω σύνδεσμο:

Ασθένειες παντζαριού[2]

Εχθροί

Το παντζάρι προσβάλλεται από εχθρούς όπως οι αφίδες,ο φυλλορύχτης, ο σιδηροσκώληκας και οι νηματώδεις. Αναλυτικά οι 4 αυτοί εχθροί του παντζαριού καθώς και οι τρόποι καταπολέμησής τους αναγράφονται στον παρακάτω σύνδεσμο:

Εχθροί παντζαριού[2]

Πληροφοριακά στοιχεία

Ποικιλίες Παντζάρι φυτό
Ποικιλία παντζαριού Cylindra
Ποικιλία παντζαριού D'Egypte
Ποικιλία παντζαριού Detroit 2
Ποικιλία παντζαριού Detroit 5
Ποικιλία παντζαριού Monaco (Carmin)
Ποικιλίες παντζαριού
Ασθένειες Παντζάρι φυτό
Ασθένεια παντζαριού Κερκόσπορα
Ασθένεια παντζαριού Περονόσπορος
Ασθένεια παντζαριού Ριζοκτονία
Ασθένεια παντζαριού Σκληροτίνια
Ασθένειες παντζαριού
Εχθροί Παντζάρι φυτό
Εχθροί παντζαριού
Εχθρός παντζαριού Αφίδες
Εχθρός παντζαριού Νηματώδεις
Εχθρός παντζαριού Σιδηροσκώληκας
Εχθρός παντζαριού Φυλλορύχτης
Προϊόν
Παντζάρι προϊόν

Ευδοκιμεί στις περιοχές

Περιοχή
Νομός Βοιωτίας
Νομός Λασιθίου
Νομός Ηρακλείου
Νομός Ρεθύμνης
Νομός Χανίων
Νομός Λακωνίας
Νομός Μεσσηνίας
Νομός Αρκαδίας
Νομός Αργολίδας
Νομός Αχαΐας
Νομός Ηλείας
Νομός Αιτωλοακαρνανίας
Νομός Αττικής
Νομός Ευβοίας
Νομός Ευρυτανίας
Νομός Φθιώτιδος
Νομός Φωκίδος
Νομός Κορινθίας
Νομός Ζακύνθου
Νομός Κέρκυρας
Νομός Κεφαλληνίας
Νομός Λευκάδος
Νομός Άρτης
Νομός Θεσπρωτίας
Νομός Ιωαννίνων
Νομός Πρεβέζης
Νομός Καρδίτσης
Νομός Τρικάλων
Νομός Μαγνησίας
Νομός Γρεβενών
Νομός Λαρίσης
Νομός Δράμας
Νομός Ημαθίας
Νομός Θεσσαλονίκης
Νομός Καβάλας
Νομός Καστοριάς
Νομός Κιλκίς
Νομός Κοζάνης
Νομός Πέλλης
Νομός Πιερίας
Νομός Σερρών
Νομός Φλωρίνης
Νομός Χαλκιδικής
Νομός Αγίου Όρους
Νομός Έβρου
Νομός Ξάνθης
Νομός Ροδόπης
Νομός Δωδεκανήσου
Νομός Κυκλάδων
Νομός Λέσβου
Νομός Σάμου
Νομός Χίου

Σχετικές σελίδες

Βιβλιογραφία

  1. 1,0 1,1 1,2 Η καλλιέργεια του παντζαριού
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Τεχνική βιολογικής καλλιέργειας λαχανικών - Παντζάρι, του Χαράλαμπου Θανόπουλου Msc Γεωπόνος, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα 2008.
  3. Οι ποικιλίες του παντζαριού.