Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Τριτικάλε προϊόν"
| Γραμμή 20: | Γραμμή 20: | ||
|} | |} | ||
| − | + | {{{top_heading|==}}}[[Θρεπτική αξία τριτικάλε]]{{{top_heading|==}}} | |
| − | + | {{:Θρεπτική αξία τριτικάλε|top_heading={{{top_heading|==}}}=}} | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
{{{top_heading|==}}}Ανθρώπινη κατανάλωση{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}Ανθρώπινη κατανάλωση{{{top_heading|==}}} | ||
Αναθεώρηση της 13:50, 29 Αυγούστου 2013
Η χημική σύσταση του καρπού των τριτικάλε φαίνεται στον παρακάτω πίνακα.
| Υγρασία | Πρωτεΐνη | Υδατάνθρακες | Λίπη | Ινώδεις ουσίες | Τέφρα |
|---|---|---|---|---|---|
| 12.0 (10.0-13.3) | 15.2 (13.0-21.3) | 77.9 (74.7-92.0) | 2.1 (1.5-3.1) | 2.8 (1.6-4.4) | 2.1 (1.6-2.8) |
Θρεπτική αξία τριτικάλε
Η σύσταση των πρωτεϊνών είναι ενδιάμεση μεταξύ του σιταριού και της σίκαλης. Από τα αμινοξέα, η λυσίνη βρίσκεται σε υψηλότερη αναλογία από ότι στο σιτάρι, αλλά εξακολουθεί να υπολείπεται της ανεκτής περιεκτικότητας, όπως αυτή καθορίζεται από τον FAO. Τα άλλα αμινοξέα δεν παρουσιάζουν ουσιώδεις διαφορές σε περιεκτικότητα από τους δύο γονείς.
Από τους υδατάνθρακες, το άμυλο βρίσκεται σε περιεκτικότητα 53.4-62.6% του ξηρού βάρους του καρπού και αποτελείται κατά 29% από αμυλόζη. Παρατηρείται μια αυξημένη περιεκτικότητα σε αναγωγικά ζάχαρα συγκριτικά και με τους δύο γονείς, πιθανότατα λόγω της υψηλής ενεργότητας της α-αμυλάσης στους καρπούς.
Η σύσταση των τριτικάλε σε λιπαρά οξέα δεν διαφέρει ουσιαστικά από την αντίστοιχη του σιταριού. Τα τριτικάλε έχουν κάπως λιγότερο στεατικό, αλλά ελαφρώς περισσότερο λινολενικό οξύ από το σιτάρι. Επίσης, η περιεκτικότητα σε ακόρεστα λιπαρά οξέα είναι ελαφρώς υψηλότερη στα τριτικάλε. Η περιεκτικότητα σε βιταμίνες μοιάζει με εκείνη του σιταριού και είναι καλύτερη από της σίκαλης, με εξαίρεση τις σημαντικά χαμηλότερες τιμές νιασίνης στα τριτικάλε. Τέλος, τα τριτικάλε έχουν υψηλότερες αναλογίες φωσφόρου και μαγνησίου, όπως επίσης και ορισμένων ιχνοστοιχείων, από το σιτάρι και τη σίκαλη.
Ανθρώπινη κατανάλωση
Αλεύρι από τριτικάλε χρησιμοποιείται για την παρασκευή διαφόρων γλυκισμάτων κυρίως στις Η.Π.Α. Το αλεύρι έχει ελκυστική γεύση και υψηλότερη βιολογική αξία από το αλεύρι του σιταριού. Υπάρχει και η δυνατότητα για παρασκευή ψωμιού από ορισμένες ποικιλίες, με ορισμένες μεταβολές στην αρτοποιητική τεχνική, αλλά συνήθως χρησιμοποιείται μείγμα με αλεύρι σιταριού. Καταβάλλονται πάντως προσπάθειες για βελτίωση των αρτοποιητικών ιδιοτήτων του αλεύρου με γενετικές μεθόδους. Τέλος, έχουν γίνει δοκιμές για την καταλληλότητα των τριτικάλε στη βυνοζυθοποιΐα. Μερικές ποικιλίες παρουσίασαν υψηλές αποδόσεις σε εκχύλισμα βύνης και μπύρα και υψηλή δραστικότητα αμυλάσης. Αυτά, σε συνδυασμό και με άλλα ικανοποιητικά τεχνολογικά χαρακτηριστικά (χρωματισμός, διαύγεια, σταθερότητα αερίου, κ.λπ.) παρέχουν μια ακόμη δυνατότητα χρησιμοποίησης των τριτικάλε.
Κτηνοτροφή
Η χρήση του καρπού ως κτηνοτροφής είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη, ιδίως σε χώρες της ανατολικής Ευρώπης. Η σχετικά υψηλή περιεκτικότητα σε λυσίνη προσδίδει στα τριτικάλε μεγαλύτερη βιολογική αξία απ' ότι στο σιτάρι, ιδίως σε σιτηρέσια χοίρων και πουλερικών. Έχει επίσης διαπιστωθεί ότι τα τριτικάλε, σε αντίθεση με τη σίκαλη, έχουν χαμηλή στάθμη αντιθρεπτικών ουσιών όπως είναι οι ρεζορκινόλες και οι παρεμποδιστές δράσης της τρυψίνης. Με την προϋπόθεση ότι οι χορηγούμενοι καρποί δεν είναι μολυσμένοι με εργώτια ή άλλους μύκητες που παράγουν τοξίνες, τα τριτικάλε αποτελούν μια καλής ποιότητας συμπυκνωμένη τροφή για τα ζώα. Άλλωστε σε αυτό συνηγορούν και πολλά πειράματα που έχουν γίνει μέχρι τώρα.
Παραγωγή βιομάζας
Η ταχεία πρώτη ανάπτυξη των φυτών, ακόμη και σε αρκετά χαμηλές θερμοκρασίες, τα μεγάλα ποσά βιομάζας που παράγουν και η ικανότητα γρήγορης αναβλάστησης μετά από κοπή, αποτελούν σαφείς ενδείξεις ότι τα τριτικάλε μπορούν να καλλιεργηθούν για παραγωγή βιομάζας με άριστα αποτελέσματα (παράγουν περίπου 1.6tn ξηρής ουσίας/στρ.). Από ποιοτικής πλευράς, η βιομάζα φαίνεται να υπερτερεί σε υδατάνθρακες και πρωτείνη σε σύγκριση με το σιτάρι και τη σίκαλη.
