Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Επικονίαση"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
 
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
 
[[Image:Επικονίαση.jpg|thumb|px100|Επικονίαση]]
 
[[Image:Επικονίαση.jpg|thumb|px100|Επικονίαση]]
 +
 +
Η μεταφορά της γύρης από τους ανθήρες στο στίγμα ονομάζεται επικονίαση. Η μεταφορά της γύρης από [[Άνθη|άνθη]] μιας ποικιλίας σε άνθη διαφορετικής ποικιλίας του ιδίου ή συγγενούς είδους ονομάζεται σταυρεπικονίαση, ενώ η μεταφορά γύρης μεταξύ ανθέων της ίδιας ποικιλίας ονομάζεται αυτεπικονίαση. Τα περισσότερα καρποφόρα [[Δενδρώδεις καλλιέργειες|δένδρα]] χρειάζονται [[Επικονίαση|επικονίαση]] και ακολούθως γονιμοποίηση του ωαρίου, για το δέσιμο του άνθους και την ανάπτυξη του σε [[Καρποί|καρπό]]. Τα άνθη, τα οποία δεν επικονιάζονται μαραίνονται συνήθως και πέφτουν, με εξαίρεση τις παρθενοκαρπικές ποικιλίες (η [[Ξενική ποικιλία συκιάς Mission|Mission της συκιάς]], η [[Ποικιλία λωτού Hachiya|Hachiya του λωτού]] κ.α.)
 +
 +
Οι περισσότερες [[Ποικιλίες βερυκοκκιάς|ποικιλίες της βερικοκκιάς]], της [[Ποικιλίες δεσπολιάς|μουσμουλιάς της Ιαπωνικής]] της [[Ποικιλίες ροδακινιάς|ροδακινιάς]] και της [[Ποικιλίες καρυδιάς|καρυδιάς]], οι οποίες σχηματίζουν σπέρματα με αυτεπικονίαση και με ή σταυρεπικονίαση, θεωρούνται ως αυτογόνιμες και ως / ή σταυρογόνιμες. Όλες σχεδόν οι εμπορικά [[Καλλιέργειες|καλλιεργούμενες]] [[Ποικιλίες κερασιάς|ποικιλίες της κερασιάς]] και [[Ποικιλίες αμυγδαλιάς|αμυγδαλιάς]] είναι αυτοάκαρπες και αυτοασυμβίβαστες, αν και η γύρη τους είναι ζωτική και λειτουργική.
 +
 +
Εντός των ειδών αυτών, οι ποικιλίες των οποίων η γύρη δεν δένει καρπούς, μετά από αμοιβαία σταυρεπικονίαση, ονομάζονται σταυροασυμβίβαστες. Κατά τη διάρκεια της εξέλιξης των ανωτέρων [[Κατάλογος φυτών|φυτών]], αναπτύσσονται ορισμένοι γενετικοί μηχανισμοί, σύμφωνα με τους οποίους η ομομιξία, με αυτογονιμοποίηση ή σταυρεπικονίαση μεταξύ στενά συγγενών καλλιεργούμενων ποικιλιών, έδωσε τη θέση της στην ετερομιξία. Η ομομιξία οδηγεί στην ομοζυγωτία και τείνει να εξασθενίσει τα είδη, ενώ η ετερομιξία παρέχει περισσότερες ευκαιρίες στα είδη να παραμείνουν ετεροζυγωτά και να προάγουν την υβριδική ζωηρότητα.
 +
 +
Η διαδικασία δια της οποίας εμποδίζεται η ομομιξία ονομάζεται [[Γαμετοφυτική ασυμβιβαστότητα|γαμετοφυτική ασυμβιβαστότητα]]. Ο μηχανισμός, που είναι γνωστός ως σποροφυτική ασυμβιβαστότητα, εμποδίζει το φυσικό υβριδισμό μεταξύ μη συγγενών ατόμων. Επίσης παρέχει σταθερότητα στα είδη.<ref name="Η Επικονίαση2"/>
  
 
Πάνω και πέρα απ’ όλα τα [[Μελισσοκομικά προϊόντα |προϊόντα]], η μέλισσα «παράγει» [[Μέλισσες κι επικονίαση |επικονίαση]] <ref name="Επικονίαση"/>. Η προσφορά της στη φύση φθάνει και ξεπερνάει το δεκαπενταπλάσιο της αξίας όλων των προϊόντων της κυψέλης.
 
Πάνω και πέρα απ’ όλα τα [[Μελισσοκομικά προϊόντα |προϊόντα]], η μέλισσα «παράγει» [[Μέλισσες κι επικονίαση |επικονίαση]] <ref name="Επικονίαση"/>. Η προσφορά της στη φύση φθάνει και ξεπερνάει το δεκαπενταπλάσιο της αξίας όλων των προϊόντων της κυψέλης.
Γραμμή 9: Γραμμή 17:
  
 
==Βιβλιογραφία==
 
==Βιβλιογραφία==
 
 
<references>
 
<references>
 
 
<ref name="Επικονίαση"> [{{#show: Ιστοσελίδα Μέλι Ρειτών/Τα προϊόντα της κυψέλης| ?has link}} Ιστοσελίδα Μέλι Ρειτών, Τα προϊόντα της κυψέλης-Επικονίαση]</ref>
 
<ref name="Επικονίαση"> [{{#show: Ιστοσελίδα Μέλι Ρειτών/Τα προϊόντα της κυψέλης| ?has link}} Ιστοσελίδα Μέλι Ρειτών, Τα προϊόντα της κυψέλης-Επικονίαση]</ref>
 
+
<ref name="Η Επικονίαση2"> Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997</ref>
 
</references>
 
</references>
 +
 
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]]
 
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]]
 
__NOTOC__
 
__NOTOC__

Τελευταία αναθεώρηση της 08:39, 20 Σεπτεμβρίου 2016

Επικονίαση

Η μεταφορά της γύρης από τους ανθήρες στο στίγμα ονομάζεται επικονίαση. Η μεταφορά της γύρης από άνθη μιας ποικιλίας σε άνθη διαφορετικής ποικιλίας του ιδίου ή συγγενούς είδους ονομάζεται σταυρεπικονίαση, ενώ η μεταφορά γύρης μεταξύ ανθέων της ίδιας ποικιλίας ονομάζεται αυτεπικονίαση. Τα περισσότερα καρποφόρα δένδρα χρειάζονται επικονίαση και ακολούθως γονιμοποίηση του ωαρίου, για το δέσιμο του άνθους και την ανάπτυξη του σε καρπό. Τα άνθη, τα οποία δεν επικονιάζονται μαραίνονται συνήθως και πέφτουν, με εξαίρεση τις παρθενοκαρπικές ποικιλίες (η Mission της συκιάς, η Hachiya του λωτού κ.α.)

Οι περισσότερες ποικιλίες της βερικοκκιάς, της μουσμουλιάς της Ιαπωνικής της ροδακινιάς και της καρυδιάς, οι οποίες σχηματίζουν σπέρματα με αυτεπικονίαση και με ή σταυρεπικονίαση, θεωρούνται ως αυτογόνιμες και ως / ή σταυρογόνιμες. Όλες σχεδόν οι εμπορικά καλλιεργούμενες ποικιλίες της κερασιάς και αμυγδαλιάς είναι αυτοάκαρπες και αυτοασυμβίβαστες, αν και η γύρη τους είναι ζωτική και λειτουργική.

Εντός των ειδών αυτών, οι ποικιλίες των οποίων η γύρη δεν δένει καρπούς, μετά από αμοιβαία σταυρεπικονίαση, ονομάζονται σταυροασυμβίβαστες. Κατά τη διάρκεια της εξέλιξης των ανωτέρων φυτών, αναπτύσσονται ορισμένοι γενετικοί μηχανισμοί, σύμφωνα με τους οποίους η ομομιξία, με αυτογονιμοποίηση ή σταυρεπικονίαση μεταξύ στενά συγγενών καλλιεργούμενων ποικιλιών, έδωσε τη θέση της στην ετερομιξία. Η ομομιξία οδηγεί στην ομοζυγωτία και τείνει να εξασθενίσει τα είδη, ενώ η ετερομιξία παρέχει περισσότερες ευκαιρίες στα είδη να παραμείνουν ετεροζυγωτά και να προάγουν την υβριδική ζωηρότητα.

Η διαδικασία δια της οποίας εμποδίζεται η ομομιξία ονομάζεται γαμετοφυτική ασυμβιβαστότητα. Ο μηχανισμός, που είναι γνωστός ως σποροφυτική ασυμβιβαστότητα, εμποδίζει το φυσικό υβριδισμό μεταξύ μη συγγενών ατόμων. Επίσης παρέχει σταθερότητα στα είδη.[1]

Πάνω και πέρα απ’ όλα τα προϊόντα, η μέλισσα «παράγει» επικονίαση [2]. Η προσφορά της στη φύση φθάνει και ξεπερνάει το δεκαπενταπλάσιο της αξίας όλων των προϊόντων της κυψέλης.

Παρά τη μοναδική και αναντικατάστατη συμμετοχή της στην οικονομική, οικολογική, ακόμη και αισθητική διαμόρφωση της υπόστασης του πλανήτη στο σύνολό του, αλλά και του ανθρώπου ειδικότερα, και ακόμη παρά την ύπαρξη αυστηρής νομοθεσίας για το θέμα, θα πρέπει να επισημανθεί και να υπογραμμιστεί το ακανθώδες πρόβλημα που προκύπτει από τη χρήση ψεκασμών με δηλητήρια σε ορισμένες καλλιέργειες. Οι καταστροφές είναι τεράστιες σχεδόν κάθε χρόνο με οξύνσεις και υφέσεις. Χρειάζεται προσοχή, ενημέρωση και καλλιεργητική παιδεία. Η μέλισσα αποτελεί αποδεδειγμένα τον ισορροπιστή της φύσης. Σε άλλες χώρες, ήδη από χρόνια, τα μελίσσια νοικιάζονται προκειμένου να τοποθετηθούν την κατάλληλη περίοδο σε καλλιέργειες με αυξημένες επικονιαστικές ανάγκες. Ο σεβασμός στο περιβάλλον ξεκινάει και από τη μέλισσα.



Βιβλιογραφία

  1. Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997
  2. Ιστοσελίδα Μέλι Ρειτών, Τα προϊόντα της κυψέλης-Επικονίαση