Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Μυκητολογική ασθένεια πυρηνόκαρπων Κυλινδροσπορίωση"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
 
Γραμμή 6: Γραμμή 6:
 
Η ασθένεια εκδηλώνεται αρχικά στο πάνω μέρος του ελάσματος των φύλλων με τη μορφή μικρών, κυκλικών υπέρυθρων μέχρι πορφυρών κηλίδων. Αργότερα οι κηλίδες γίνονται καστανές και αποκτούν σαφές περιθώριο. Με υγρό και βροχερό καιρό, ρόδινες μέχρι λευκές μάζες σπορίων εμφανίζονται στο κάτω μέρος του ελάσματος στο κέντρο των κηλίδων. Οι προσβεβλημένοι ιστοί των κηλίδων τελικά νεκρώνονται και συχνά αποχωρίζονται από τους υγιείς ιστούς, πέφτουν και δημιουργούν οπές στο έλασμα. Τα προσβεβλημένα φύλλα γίνονται χλωρωτικά και πέφτουν πρόωρα. Οι καρποί, οι ποδίσκοι και οι βλαστοί του δέντρου προσβάλλονται σπανίως. Την ασθένεια προκαλεί ο ασκομύκητας Blumeriella jaapii.
 
Η ασθένεια εκδηλώνεται αρχικά στο πάνω μέρος του ελάσματος των φύλλων με τη μορφή μικρών, κυκλικών υπέρυθρων μέχρι πορφυρών κηλίδων. Αργότερα οι κηλίδες γίνονται καστανές και αποκτούν σαφές περιθώριο. Με υγρό και βροχερό καιρό, ρόδινες μέχρι λευκές μάζες σπορίων εμφανίζονται στο κάτω μέρος του ελάσματος στο κέντρο των κηλίδων. Οι προσβεβλημένοι ιστοί των κηλίδων τελικά νεκρώνονται και συχνά αποχωρίζονται από τους υγιείς ιστούς, πέφτουν και δημιουργούν οπές στο έλασμα. Τα προσβεβλημένα φύλλα γίνονται χλωρωτικά και πέφτουν πρόωρα. Οι καρποί, οι ποδίσκοι και οι βλαστοί του δέντρου προσβάλλονται σπανίως. Την ασθένεια προκαλεί ο ασκομύκητας Blumeriella jaapii.
  
Ο μύκητας διαχειμάζει στα πεσμένα φύλλα στο έδαφος. Εκεί σχηματίζονται αργά το χειμώνα και νωρίς την άνοιξη τα αποθήκια του μύκητα. Με τη διαβροχή των αποθηκίων πραγματοποιείται η ελευθέρωση των ασκοσπορίων Τα ασκοσπόρια μεταφέρονται με τον άνεμο στα ευπαθή φύλλα και προκαλούν τις πρωτογενείς μολύνσεις. Τα φύλλα είναι ευπαθή στις μολύνσεις μετά την πλήρη ανάπτυξη των στομάτων τους γιατί η είσοδος του μύκητα γίνεται μόνο από τα στόματα του ελάσματος. Αμέσως μετά την εμφάνιση των κηλίδων, σχηματίζονται στο κάτω μέρος του φύλλου τα ακέρβουλα του μύκητα. Πάνω σε αυτά παράγονται ρόδινες μέχρι υπόλευκες μάζες σπορίων (κονίδια). Τα κονίδια που αποτελούν τα μολύσματα για τις δευτερογενείς μολύνσεις διασπείρονται με τη βροχή και τα ρεύματα του αέρα σε άλλα φύλλα του δέντρου ή γειτονικών δέντρων. Οι δευτερογενείς μολύνσεις με τα κονίδια συνεχίζονται κατ’ επανάληψη, εφ’ όσον επικρατεί ευνοϊκός καιρός, καθ’ όλη τη βλαστική περίοδο μέχρι τη φυλλόπτωση το φθινόπωρο.
+
Ο [[Μύκητες|μύκητας]] διαχειμάζει στα πεσμένα φύλλα στο έδαφος. Εκεί σχηματίζονται αργά το χειμώνα και νωρίς την άνοιξη τα αποθήκια του μύκητα. Με τη διαβροχή των αποθηκίων πραγματοποιείται η ελευθέρωση των ασκοσπορίων Τα ασκοσπόρια μεταφέρονται με τον άνεμο στα ευπαθή φύλλα και προκαλούν τις πρωτογενείς μολύνσεις. Τα φύλλα είναι ευπαθή στις μολύνσεις μετά την πλήρη ανάπτυξη των στομάτων τους γιατί η είσοδος του μύκητα γίνεται μόνο από τα στόματα του ελάσματος. Αμέσως μετά την εμφάνιση των κηλίδων, σχηματίζονται στο κάτω μέρος του φύλλου τα ακέρβουλα του μύκητα. Πάνω σε αυτά παράγονται ρόδινες μέχρι υπόλευκες μάζες σπορίων (κονίδια). Τα κονίδια που αποτελούν τα μολύσματα για τις δευτερογενείς μολύνσεις διασπείρονται με τη βροχή και τα ρεύματα του αέρα σε άλλα φύλλα του δέντρου ή γειτονικών δέντρων. Οι δευτερογενείς μολύνσεις με τα κονίδια συνεχίζονται κατ’ επανάληψη, εφ’ όσον επικρατεί ευνοϊκός καιρός, καθ’ όλη τη βλαστική περίοδο μέχρι τη φυλλόπτωση το φθινόπωρο.
  
 
Για την καταπολέμηση συνιστώνται επεμβάσεις με μυκητοκτόνα που αρχίζουν κατά την πτώση των πετάλων και επαναλαμβάνονται κάθε 10-14 μέρες μετά τη συγκομιδή. Κατάλληλα μυκητοκτόνα είναι: benomyl, propineb, triforine, dithianon, captan, ferbam,dichlone και ziram.
 
Για την καταπολέμηση συνιστώνται επεμβάσεις με μυκητοκτόνα που αρχίζουν κατά την πτώση των πετάλων και επαναλαμβάνονται κάθε 10-14 μέρες μετά τη συγκομιδή. Κατάλληλα μυκητοκτόνα είναι: benomyl, propineb, triforine, dithianon, captan, ferbam,dichlone και ziram.
Γραμμή 20: Γραμμή 20:
 
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]]
 
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]]
 
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]]
 
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]]
 +
[[είναι προσβολή της ασθένειας::Μυκητολογικές ασθένειες φυτών| ]]

Αναθεώρηση της 15:42, 1 Αυγούστου 2013

Προσβολή φύλλου κερασιάς από Blumeriella jaapii
Προσβολή φύλλου βυσσινιάς από Blumeriella jaapii

Η κυλινδροσπορίωση είναι μια ασθένεια ιδιαίτερα σοβαρή σε υγρές περιοχές, που προσβάλλει κυρίως τη βυσσινιά και την κερασιά αλλά και τη δαμασκηνιά και βερυκοκκιά. Η ροδακινιά είναι ανθεκτική.

Η ασθένεια εκδηλώνεται αρχικά στο πάνω μέρος του ελάσματος των φύλλων με τη μορφή μικρών, κυκλικών υπέρυθρων μέχρι πορφυρών κηλίδων. Αργότερα οι κηλίδες γίνονται καστανές και αποκτούν σαφές περιθώριο. Με υγρό και βροχερό καιρό, ρόδινες μέχρι λευκές μάζες σπορίων εμφανίζονται στο κάτω μέρος του ελάσματος στο κέντρο των κηλίδων. Οι προσβεβλημένοι ιστοί των κηλίδων τελικά νεκρώνονται και συχνά αποχωρίζονται από τους υγιείς ιστούς, πέφτουν και δημιουργούν οπές στο έλασμα. Τα προσβεβλημένα φύλλα γίνονται χλωρωτικά και πέφτουν πρόωρα. Οι καρποί, οι ποδίσκοι και οι βλαστοί του δέντρου προσβάλλονται σπανίως. Την ασθένεια προκαλεί ο ασκομύκητας Blumeriella jaapii.

Ο μύκητας διαχειμάζει στα πεσμένα φύλλα στο έδαφος. Εκεί σχηματίζονται αργά το χειμώνα και νωρίς την άνοιξη τα αποθήκια του μύκητα. Με τη διαβροχή των αποθηκίων πραγματοποιείται η ελευθέρωση των ασκοσπορίων Τα ασκοσπόρια μεταφέρονται με τον άνεμο στα ευπαθή φύλλα και προκαλούν τις πρωτογενείς μολύνσεις. Τα φύλλα είναι ευπαθή στις μολύνσεις μετά την πλήρη ανάπτυξη των στομάτων τους γιατί η είσοδος του μύκητα γίνεται μόνο από τα στόματα του ελάσματος. Αμέσως μετά την εμφάνιση των κηλίδων, σχηματίζονται στο κάτω μέρος του φύλλου τα ακέρβουλα του μύκητα. Πάνω σε αυτά παράγονται ρόδινες μέχρι υπόλευκες μάζες σπορίων (κονίδια). Τα κονίδια που αποτελούν τα μολύσματα για τις δευτερογενείς μολύνσεις διασπείρονται με τη βροχή και τα ρεύματα του αέρα σε άλλα φύλλα του δέντρου ή γειτονικών δέντρων. Οι δευτερογενείς μολύνσεις με τα κονίδια συνεχίζονται κατ’ επανάληψη, εφ’ όσον επικρατεί ευνοϊκός καιρός, καθ’ όλη τη βλαστική περίοδο μέχρι τη φυλλόπτωση το φθινόπωρο.

Για την καταπολέμηση συνιστώνται επεμβάσεις με μυκητοκτόνα που αρχίζουν κατά την πτώση των πετάλων και επαναλαμβάνονται κάθε 10-14 μέρες μετά τη συγκομιδή. Κατάλληλα μυκητοκτόνα είναι: benomyl, propineb, triforine, dithianon, captan, ferbam,dichlone και ziram.