Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εχθρός πυρηνόκαρπων Ρυγχίτης"

Αναθεώρηση της 10:01, 23 Ιουλίου 2013

Ο ρυγχίτης (Rhynchites auratus scopoli) είναι εχθρός που προσβάλλει την κερασιά και βυσσινιά. Έχει μήκος 5,5-10mm και χρώμα μεταλλικό χαλκού, πολύ λαμπερό, με ιώδες ανταύγειες στο ρύγχος. Το αρσενικό έχει στα πλάγια του προθώρακα ένα ζευγάρι αγκαθιών.

Έχει μία γενεά ανά δύο έτη και ένα μικρότερο ποσοστό μία ανά έτος. Στην πρώτη περίπτωση διαχειμάζει ως αναπτυγμένη προνύμφη τον πρώτο χειμώνα σε κελί στο έδαφος και τον δεύτερο ως ανώριμο ενήλικο επίσης στο έδαφος, μέσα στο προνυμφικό κελί. Στη δεύτερη περίπτωση διαχειμάζει ως ανώριμο ενήλικο στο προνυμφικό κελί. Την άνοιξη, τα ενήλικα, αφού διατραφούν από οφθαλμούς, άνθη και νεαρούς καρπούς για λίγες εβδομάδες, ωοτοκούν βαθιά στο μεσοκάρπιο, κοντά στο ενδοκάρπιο. Η προνύμφη διατρυπά το ενδοκάρπιο και τρώει τον σπόρο. Όταν αναπτυχθεί, πέφτει στο έδαφος, όπου θα μείνει σε κελί που κατασκευάζει, ως τα τέλη του θέρους, ή συχνότερα του επόμενου θέρους. Ενηλικώνεται το φθινόπωρο και τα ενήλικα βγαίνουν ενωρίς την επόμενη άνοιξη. Οι οπές βρώσης, με συχνά φελλοποιημένα τα χείλη, κάνουν τους καρπούς ακατάλληλους για κατανάλωση, όπως και οι οπές ωοτοκίας και εξόδου των προνυμφών.

Ψεκασμός με κατάλληλο εντομοκτόνο επαφής την άνοιξη, μόλις παρατηρηθούν διαβρώσεις καρπών ή ενήλικα σε ανησυχητικό αριθμό είναι ένας τρόπος αντιμετώπισης. Επιπλέον στις περιοχές όπου εμφανίζονται συχνά προσβολές από ρυγχίτη, συστήνονται ψεκασμοί με κατάλληλα εντομοκτόνα αμέσως μετά την άνθηση, την εποχή που εξέρχεται από το έδαφος. Επίσης, η καλλιέργεια του εδάφους συντελεί στη μείωση των πληθυσμών του ρυγχίτη, δεδομένου ότι μεγάλο μέρος του βιολογικού του κύκλου είναι μέσα στο έδαφος. Σε περιοχές που το έντομο εμφανίζει πληθυσμιακές εξάρσεις, θα πρέπει να δημιουργηθεί σύστημα παγίδευσης των τέλειων εντόμων κατά την πρώτη τους εμφάνιση την άνοιξη (π.χ. τίναγμα των κλάδων νωρίς το πρωϊ και συλλογή των ενηλίκων που πέφτουν σε κατάλληλο ύφασμα).