Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Συμπτώματα τροφοπενίας σιδήρου"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Δεδομένου ότι τόσο ο [[Σίδηρος|σίδηρος]] όσο και το [[Μαγνήσιο|μαγνήσιο]] | + | Δεδομένου ότι τόσο ο [[Σίδηρος|σίδηρος]] όσο και το [[Μαγνήσιο|μαγνήσιο]] σχετίζονται με την παραγωγή της χλωροφύλλης, τα συμπτώματα έλλειψης του σιδήρου ομοιάζουν πολύ με εκείνα του μαγνησίου. Η διαφορά τους έγκειται στον τρόπο εμφάνισης τους. Δηλαδή επειδή ο σίδηρος είναι δυσκίνητος μέσα στο φυτό, τα συμπτώματα τροφοπενίας εμφανίζονται κατ' αρχή στα μικρότερα φύλλα, σε αντίθεση με το μαγνήσιο, το οποίο λόγω της σχετικά μεγάλης κινητικότητας του εμφανίζει τα συμπτώματα έλλειψης τους κατ' αρχήν στα μεγάλα φύλλα, όπως ήδη αναφέρθηκε στα προηγούμενα. Βασικό γνώρισμα των συμπτωμάτων της τροφοπενίας του Σιδήρου είναι η <<ενδονεύριος χλώρωση>>, η οποία με την όξυνση της έλλειψης καταλαμβάνει όλη την επιφάνεια του ελάσματος και σε οξείες περιπτώσεις το έλασμα μπορεί να γίνει λευκό διότι τελικά στερείται καθ' ολοκληρίαν της χλωροφύλλης. |
| − | + | Αύξηση του επιπέδου του σιδήρου στους φυτικούς ιστούς σε επίπεδο μεγαλύτερο των 300-400ppm, μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες τοξικότητας σε βάρος του φυτού. | |
| − | + | Συμπτώματα τοξικότητας σιδήρου εμφανίζονται κυρίως στις καλλιέργειες που αναπτύσσονται κάτω από συνθήκες κατάκλυσης, όπως π.χ. στους ορυζώνες. Και τούτο διότι κάτω απ' αυτές τις συνθήκες αυξάνει σημαντικά η διαλυτότητα του σιδήρου από 0,01ppm σε 50 μέχρι 500ppm.<ref name="Τροφοπενίες μικροθρεπτικών"/> | |
| − | <ref name="Τροφοπενίες μικροθρεπτικών"/> | + | |
Αναθεώρηση της 13:03, 15 Απριλίου 2016
Δεδομένου ότι τόσο ο σίδηρος όσο και το μαγνήσιο σχετίζονται με την παραγωγή της χλωροφύλλης, τα συμπτώματα έλλειψης του σιδήρου ομοιάζουν πολύ με εκείνα του μαγνησίου. Η διαφορά τους έγκειται στον τρόπο εμφάνισης τους. Δηλαδή επειδή ο σίδηρος είναι δυσκίνητος μέσα στο φυτό, τα συμπτώματα τροφοπενίας εμφανίζονται κατ' αρχή στα μικρότερα φύλλα, σε αντίθεση με το μαγνήσιο, το οποίο λόγω της σχετικά μεγάλης κινητικότητας του εμφανίζει τα συμπτώματα έλλειψης τους κατ' αρχήν στα μεγάλα φύλλα, όπως ήδη αναφέρθηκε στα προηγούμενα. Βασικό γνώρισμα των συμπτωμάτων της τροφοπενίας του Σιδήρου είναι η <<ενδονεύριος χλώρωση>>, η οποία με την όξυνση της έλλειψης καταλαμβάνει όλη την επιφάνεια του ελάσματος και σε οξείες περιπτώσεις το έλασμα μπορεί να γίνει λευκό διότι τελικά στερείται καθ' ολοκληρίαν της χλωροφύλλης. Αύξηση του επιπέδου του σιδήρου στους φυτικούς ιστούς σε επίπεδο μεγαλύτερο των 300-400ppm, μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες τοξικότητας σε βάρος του φυτού. Συμπτώματα τοξικότητας σιδήρου εμφανίζονται κυρίως στις καλλιέργειες που αναπτύσσονται κάτω από συνθήκες κατάκλυσης, όπως π.χ. στους ορυζώνες. Και τούτο διότι κάτω απ' αυτές τις συνθήκες αυξάνει σημαντικά η διαλυτότητα του σιδήρου από 0,01ppm σε 50 μέχρι 500ppm.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Η ερμηνεία της φυλλοδιαγνωστικής, των Π. Κουκουλάκης τ. Αναπληρωτής Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, ΑΡ. Παπαδόπουλος Τακτικός Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, 2003.
