Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Περιοδική αύξηση"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Η εποχική προσαύξηση της [[Εισαγωγή στις ρίζες|ρίζας]] εξαρτάται απ' την αυστηρότητα του χειμερινού [[Κλάδεμα|κλαδέματος]], το οποίο δε ρυθμίζει μόνο την αύξηση της βλάστησης, αλλά και την επερχόμενη παραγωγή. Η βλαστική αύξηση και η παραγωγή επηρεάζουν την ποσότητα των φωτοσυνθετικών υλικών, τα οποία μεταφέρονται στις ρίζες για ν' αποθηκευτούν υπό μορφή υδατανθράκων και να χρησιμοποιηθούν για την επέκταση των ριζών. Η εναλλαγή της περιοδικής αύξησης των ριζών δεν παρατηρείται σταθερά σε νεαρά, ζωηρά και μη καρποφορήσαντα δένδρα πιθανόν, γιατί τα παρεχόμενα φωτοσυνθετικά υλικά είναι άφθονα. | + | Η εποχική προσαύξηση της [[Εισαγωγή στις ρίζες|ρίζας]] εξαρτάται απ' την αυστηρότητα του χειμερινού [[Κλάδεμα|κλαδέματος]], το οποίο δε ρυθμίζει μόνο την αύξηση της βλάστησης, αλλά και την επερχόμενη παραγωγή. Η βλαστική αύξηση και η παραγωγή επηρεάζουν την ποσότητα των φωτοσυνθετικών υλικών, τα οποία μεταφέρονται στις ρίζες για ν' αποθηκευτούν υπό μορφή υδατανθράκων και να χρησιμοποιηθούν για την επέκταση των ριζών. Η εναλλαγή της περιοδικής αύξησης των ριζών δεν παρατηρείται σταθερά σε νεαρά, ζωηρά και μη καρποφορήσαντα δένδρα πιθανόν, γιατί τα παρεχόμενα φωτοσυνθετικά υλικά είναι άφθονα. Η αύξηση των ριζών είναι βραδεία κατά τα μέσα του χειμώνα και επιταχύνεται κατά τα τέλη αυτού 2 έως 6 εβδομάδες πριν από την έκπτυξη των οφθαλμών, εφόσον η [[Θερμοκρασία εδάφους|θερμοκρασία του εδάφους]] είναι μεγαλύτερη των 4<sup>0</sup>C. Η αύξηση αυτή συμπίπτει με την περίοδο ενεργοποίησης του ριζικού συστήματος της [[Καρυδιά|καρυδιάς]] και του [[Ακτινίδιο|ακτινιδίου]]. Το κλάδεμα των ειδών αυτών κατά την περίοδο αυτή προκαλεί χυμοροή. |
| − | Η αύξηση των ριζών είναι βραδεία κατά τα μέσα του χειμώνα και επιταχύνεται κατά τα τέλη αυτού 2 έως 6 εβδομάδες πριν από την έκπτυξη των οφθαλμών, εφόσον η [[Θερμοκρασία εδάφους|θερμοκρασία του εδάφους]] είναι μεγαλύτερη των 4<sup>0</sup>C. Η αύξηση αυτή συμπίπτει με την περίοδο ενεργοποίησης του ριζικού συστήματος της [[Καρυδιά|καρυδιάς]] και του [[Ακτινίδιο|ακτινιδίου]]. Το κλάδεμα των ειδών αυτών κατά την περίοδο αυτή προκαλεί χυμοροή. | + | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| + | Μόλις η αύξηση της βλάστησης ξεκινήσει την άνοιξη, η αύξηση των ριζών επιβραδύνεται και ξαναρχίζει, όταν η βλαστική αύξηση επιβραδυνθεί αργά το καλοκαίρι. Η μικρότερη ριζική αύξηση παρατηρήθηκε σε κλαδεμένα δένδρα [[Μηλιά|μηλιάς]], της ποικιλίας Worcester επί υποκειμένου ΜΜ<sub>104</sub> παρά σ' ακλάδευτα δένδρα. Το κλάδεμα δημιουργεί δένδρα με μικρότερη κόμη, αν και οι βλαστοί σ' ένα κλαδεμένο δένδρο αυξάνουν επί μακρότερο, 3-4 εβδομάδες, απ' ότι οι βλαστοί των ακλάδευτων δένδρων. Η περιοδική αύξηση των ριζών και βλαστών συνδέεται με τη συγκέντρωση των φωτοσυνθετικών υλικών. Όταν ο Hansen (1967b) διοχέτευσε ραδιενεργό διοξείδιο του άνθρακα σε φύλλα δένδρων μηλιάς ηλικίας ενός έτους νωρίς το καλοκαίρι, που οι βλαστοί βρίσκονταν σε ταχεία αύξηση, βρήκε ότι η περισσότερη ραδιενέργεια παρέμεινε στο εναέριο τμήμα των δένδρων. Όταν όμως η διοχέτευση ραδιενεργού διοξειδίου του άνθρακα έγινε τον Οκτώβριο, που η βλαστική αύξηση είχε σταματήσει, βρήκε περισσότερη ραδιενέργεια στις ρίζες παρά στους βλαστούς. | ||
| + | |||
| + | Η αύξηση ριζών σε καρποφόρα δένδρα μηλιάς, ηλικίας τεσσάρων ετών της [[Ποικιλίες Golden Delicious|ποικιλίας Golden delicious]], ήταν αμελητέα. Η φτωχή αυτή αύξηση αποδόθηκε στην παρεμπόδιση των φωτοσυνθετικών υλικών να φθάσουν στις ρίζες από τους καρπούς, λόγω της μεγαλύτερης απορροφητικής δύναμη τους και της πιο ευνοϊκής ανταγωνιστικής θέσης τους. Για τον ίδιο λόγο, οι ρίζες πολυφορτωμένων δένδρων της [[Ποικιλίες Ευρωπαϊκής δαμασκηνιάς|Ευρωπαϊκής δαμασκηνιάς]] συσσώρευσαν άμυλο σε μικρότερη ποσότητα απ' ότι δένδρα με μικρότερο φορτίο. Στις [[Δαμασκηνιά|δαμασκηνιές]] η έλλειψη υδατανθράκων στις ρίζες δεν αναστέλλουν μόνο την αύξηση, αλλά περιορίζουν και τη διαπνευστική ενέργεια, που απαιτείται για την ενεργό άνοδο και διατήρηση των κατιόντων σε συνεχή ροή. Έτσι η μεγάλη παραγωγή, σιγά-σιγά, οδηγεί σε [[Συμπτώματα τροφοπενίας καλίου|τροφοπενία καλίου]] και ιδιαίτερα σ' [[Τύποι εδαφών|εδάφη]] με σχετικά μεγάλη αναλογία [[Μαγνήσιο|μαγνησίου]]-[[Ασβέστιο|ασβεστίου]]. Οι παρατηρήσεις αυτές δείχνουν πως οι καλλιεργητικές φροντίδες, αραίωμα καρπών και κλάδεμα, ίσως έχουν κάποια μεταφερόμενη επίδραση, η οποία ρυθμίζει τη βλάστηση του δένδρου το επόμενο έτος. <ref name="Περιοδική αύξηση"/> | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 08:16, 2 Ιουνίου 2016
Η εποχική προσαύξηση της ρίζας εξαρτάται απ' την αυστηρότητα του χειμερινού κλαδέματος, το οποίο δε ρυθμίζει μόνο την αύξηση της βλάστησης, αλλά και την επερχόμενη παραγωγή. Η βλαστική αύξηση και η παραγωγή επηρεάζουν την ποσότητα των φωτοσυνθετικών υλικών, τα οποία μεταφέρονται στις ρίζες για ν' αποθηκευτούν υπό μορφή υδατανθράκων και να χρησιμοποιηθούν για την επέκταση των ριζών. Η εναλλαγή της περιοδικής αύξησης των ριζών δεν παρατηρείται σταθερά σε νεαρά, ζωηρά και μη καρποφορήσαντα δένδρα πιθανόν, γιατί τα παρεχόμενα φωτοσυνθετικά υλικά είναι άφθονα. Η αύξηση των ριζών είναι βραδεία κατά τα μέσα του χειμώνα και επιταχύνεται κατά τα τέλη αυτού 2 έως 6 εβδομάδες πριν από την έκπτυξη των οφθαλμών, εφόσον η θερμοκρασία του εδάφους είναι μεγαλύτερη των 40C. Η αύξηση αυτή συμπίπτει με την περίοδο ενεργοποίησης του ριζικού συστήματος της καρυδιάς και του ακτινιδίου. Το κλάδεμα των ειδών αυτών κατά την περίοδο αυτή προκαλεί χυμοροή.
Μόλις η αύξηση της βλάστησης ξεκινήσει την άνοιξη, η αύξηση των ριζών επιβραδύνεται και ξαναρχίζει, όταν η βλαστική αύξηση επιβραδυνθεί αργά το καλοκαίρι. Η μικρότερη ριζική αύξηση παρατηρήθηκε σε κλαδεμένα δένδρα μηλιάς, της ποικιλίας Worcester επί υποκειμένου ΜΜ104 παρά σ' ακλάδευτα δένδρα. Το κλάδεμα δημιουργεί δένδρα με μικρότερη κόμη, αν και οι βλαστοί σ' ένα κλαδεμένο δένδρο αυξάνουν επί μακρότερο, 3-4 εβδομάδες, απ' ότι οι βλαστοί των ακλάδευτων δένδρων. Η περιοδική αύξηση των ριζών και βλαστών συνδέεται με τη συγκέντρωση των φωτοσυνθετικών υλικών. Όταν ο Hansen (1967b) διοχέτευσε ραδιενεργό διοξείδιο του άνθρακα σε φύλλα δένδρων μηλιάς ηλικίας ενός έτους νωρίς το καλοκαίρι, που οι βλαστοί βρίσκονταν σε ταχεία αύξηση, βρήκε ότι η περισσότερη ραδιενέργεια παρέμεινε στο εναέριο τμήμα των δένδρων. Όταν όμως η διοχέτευση ραδιενεργού διοξειδίου του άνθρακα έγινε τον Οκτώβριο, που η βλαστική αύξηση είχε σταματήσει, βρήκε περισσότερη ραδιενέργεια στις ρίζες παρά στους βλαστούς.
Η αύξηση ριζών σε καρποφόρα δένδρα μηλιάς, ηλικίας τεσσάρων ετών της ποικιλίας Golden delicious, ήταν αμελητέα. Η φτωχή αυτή αύξηση αποδόθηκε στην παρεμπόδιση των φωτοσυνθετικών υλικών να φθάσουν στις ρίζες από τους καρπούς, λόγω της μεγαλύτερης απορροφητικής δύναμη τους και της πιο ευνοϊκής ανταγωνιστικής θέσης τους. Για τον ίδιο λόγο, οι ρίζες πολυφορτωμένων δένδρων της Ευρωπαϊκής δαμασκηνιάς συσσώρευσαν άμυλο σε μικρότερη ποσότητα απ' ότι δένδρα με μικρότερο φορτίο. Στις δαμασκηνιές η έλλειψη υδατανθράκων στις ρίζες δεν αναστέλλουν μόνο την αύξηση, αλλά περιορίζουν και τη διαπνευστική ενέργεια, που απαιτείται για την ενεργό άνοδο και διατήρηση των κατιόντων σε συνεχή ροή. Έτσι η μεγάλη παραγωγή, σιγά-σιγά, οδηγεί σε τροφοπενία καλίου και ιδιαίτερα σ' εδάφη με σχετικά μεγάλη αναλογία μαγνησίου-ασβεστίου. Οι παρατηρήσεις αυτές δείχνουν πως οι καλλιεργητικές φροντίδες, αραίωμα καρπών και κλάδεμα, ίσως έχουν κάποια μεταφερόμενη επίδραση, η οποία ρυθμίζει τη βλάστηση του δένδρου το επόμενο έτος. [1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997.
