Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Αναπνοή ιστών καρποφόρων δένδρων"

Αναθεώρηση της 09:21, 30 Αυγούστου 2016

Η αναπνοή των ιστών των καρποφόρων δένδρων είναι πολύ σημαντική και αποτελεί τον κύριο παράγοντα καθορισμού του μεγέθους του δένδρου και της παραγωγής αυτού. Ο Proctor και οι συνεργάτες του προσδιόρισαν τους ρυθμούς της αναπνοής διαφόρων ιστών της μηλιάς. Επ' αμφοτέρων, ξηρού και νωπού βάρους , η αναπνοή του καρπού ήταν χαμηλή, ενώ η αναπνοή των φύλλων, βλαστών και ριζών ήταν αρκετά υψηλότερη.

Η αναπνοή μπορεί πολύ συχνά να χρησιμοποιήσει σημαντικό μέρος των παραγόμενων φωτοσυνθετικών υλικών που παράγονται με τη λειτουργία της φωτοσυνθέσεως υπό συνθήκες φωτός. Υπό συνήθεις συνθήκες έχουν αναφερθεί ρυθμοί αναπνοής της τάξεως από 1-1.6mg CO₂ dm^-2hr^-1 σε ιστούς φύλλων. Η επίδραση της νυκτερινής θερμοκρασίας επί της αναπνοής είναι πολύ σημαντική. Ο Proctor και οι συνεργάτες του προσδιόρισαν την επίδραση της θερμοκρασίας επί της αναπνοής των φύλλων. Η αναπνοή στους 15⁰C είναι περίπου 1mg CO₂ dm^-2hr^-1, η οποία μπορεί να αυξηθεί σε 3,8 mg CO₂ dm^-2hr^-1 στους 25⁰C.

Οι καλές περιοχές, όπου καλλιεργείται η μηλιά, χαρακτηρίζονται από κρύες νύχτες είτε, γιατί το κλίμα είναι γενικά ψυχρό ή γιατί το κλίμα είναι ξηρό και οι νύκτες δροσερές. Αντίθετα, σε κλίματα με ζεστές νύχτες η βλάστηση του δένδρου και το μέγεθος της παραγωγής συνήθως είναι περιορισμένα, αλλά το μέγεθος του καρπού κανονικό.

Αυτό εξηγείται από τον υψηλό ρυθμό της αναπνοής της νύκτας. Υπό τις συνθήκες αυτές η παροχή υδατανθράκων συνήθως δεν είναι επαρκής για τη βλάστηση του δένδρου και το σχηματισμό καρποφόρων οφθαλμών (έτσι το δένδρο είναι μικρό και η παραγωγή μικρή), αλλά οι υδατάνθρακες είναι επαρκείς για την αύξηση των καρπών (έτσι το μέγεθος του καρπού είναι κανονικό).

Ο συνολικός ρυθμός της αναπνοής χρειάζεται περίπου το ήμισυ των παραγόμενων δια της φωτοσυνθέσεως υδατανθράκων. Η συνολική ετήσια απώλεια υδατανθράκων, που οφείλεται στην αναπνοή, προσδιορίσθηκε στη βερικοκκιά σε κλίμα με νύκτες δροσερές. Η ολική χρησιμοποίηση των υδατανθράκων κατά την αναπνοή από ένα μη ποτιζόμενο δένδρο βερικοκκιάς 23 Kg άνθρακα από τα 57 Kg άνθρακα που αφομοιώθηκαν. Η ποσότητα αυτή ήταν παρόμοια με εκείνη του ποτιζόμενου δένδρου, το οποίο απώλεσε 32 Kg άνθρακα από τα 75 Kg άνθρακα που αφομοιώθηκαν.

Αν και το ποτιζόμενο δένδρο αφομοίωσε περισσότερους υδατάνθρακες συγκριτικά με το απότιστο, τα ποσοστά που χρησιμοποιήθηκαν για την αναπνοή (42 έναντι 40%) ήταν παρόμοια.^[1]

Βιβλιογραφία

1. ↑ Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997