Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Διαφοροποίηση ανθοφόρων οφθαλμών"
| Γραμμή 13: | Γραμμή 13: | ||
Το Φεβρουάριο το μητρικό κύτταρο των γυρεόκοκκων παράγει τις τετράδες των μελλοντικών γυρεόκοκκων παράγει τις τετράδες των μελλοντικών γυρεόκοκκων. Έτσι ο ανθοφόρος οφθαλμός είναι έτοιμος ν' ανθίσει. | Το Φεβρουάριο το μητρικό κύτταρο των γυρεόκοκκων παράγει τις τετράδες των μελλοντικών γυρεόκοκκων παράγει τις τετράδες των μελλοντικών γυρεόκοκκων. Έτσι ο ανθοφόρος οφθαλμός είναι έτοιμος ν' ανθίσει. | ||
| − | Το πρώτο σημάδι της διαφοροποίησης των θηλυκών ανθέων στην Περσική [[Καρυδιά|καρυδιά]] αποτελεί η εμφάνιση των σεπάλων. Ο χρόνος εμφανίσεως τους ποικίλλει από τα τέλη του καλοκαιριού έως τα τέλη του χειμώνα, τούτου εξαρτώμενου από την ποικιλία. | + | Το πρώτο σημάδι της διαφοροποίησης των θηλυκών ανθέων στην Περσική [[Καρυδιά|καρυδιά]] αποτελεί η εμφάνιση των σεπάλων. Ο χρόνος εμφανίσεως τους ποικίλλει από τα τέλη του καλοκαιριού έως τα τέλη του χειμώνα, τούτου εξαρτώμενου από την [[Ποικιλίες καρυδιάς|ποικιλία]]. |
| + | |||
| + | Τα υπόλοιπα ανθικά μέρη εμφανίζονται την άνοιξη, πριν από την άνθηση. Η πορεία της ανθικής διαφοροποιήσεως εξαρτάται από το αν η ποικιλία είναι πρωτόγυνη ή πρώτανδρη. | ||
| + | |||
| + | Οι ίουλοι της καρυδιάς διαφοροποιούνται στις μασχάλες των [[Βοτανικά χαρακτηριστικά καρυδιάς|φύλλων]] την άνοιξη, ένα χρόνο πριν την απελευθέρωση της γύρης τους. Σπάνια οι ίουλοι, με αρκετά τέλεια άνθη, έχουν παρατηρηθεί σε νεαρά ζωηρά δένδρα. | ||
| + | |||
| + | |||
Αναθεώρηση της 07:50, 29 Ιουλίου 2016
Οι Tufts και Morrow μελέτησαν τους οφθαλμούς πολλών ειδών του γένους Prunus της ποικιλίας Bartlett της αχλαδιάς και της ποικιλίας Gravenstein της μηλιάς και διαπίστωσαν ότι, αυτοί, που ενεργοποιήθηκαν για ν' ανθίσουν, εκδήλωσαν μορφολογικές αλλαγές από νωρίς τον Ιούνιο έως τα μέσα Σεπτεμβρίου, τούτου εξαρτωμένου απ' το είδος του καρποφόρου δένδρου και τις καλλιεργητικές φροντίδες.
Η κορυφή ενός οφθαλμού που πρόκειται ν' ανθίσει επιμηκύνεται και διαπλατύνεται και λαμβάνει το σχήμα ενός μικρού θόλου. Σε είδη της οικογένειας Rosaceae, ο θόλος αναπτύσσει δυο ευδιάκριτες ζώνες, το περίβλημα και το σώμα. Καθώς ο θόλος συνεχίζει να διαπλατύνεται, διαφοροποιούνται οι καταβολές σεπάλων στα εξωτερικά άκρα.
Αυτό λαμβάνει χώρα στις αρχές Ιουλίου για την ποικιλία Elberta της ροδακινιάς υπό τις συνθήκες της Καλιφόρνιας των Η.Π.Α.
Κατά τα μέσα με τέλη Αυγούστου εμφανίζονται οι καταβολές των πετάλων, οι οποίες και μεγενθύνονται. Οι στήμονες με τους ανθήρες εμφανίζονται νωρίς το Σεπτέμβριο και η ωοθήκη αμέσως μετά απ' αυτούς.
Καθώς τα εξωτερικά όργανα μεγεθύνονται βραδέως κατά τα τέλη του φθινοπώρου, η καταβολή της ωοθήκης μεγαλώνει και ο στύλος γίνεται εμφανής. Η σπερμοβλαστική κοιλότητα επισημαίνεται το Σεπτέμβριο και μέχρι τον Ιανουάριο γίνονται εμφανείς και οι σπορογενετικοί ιστοί στους ανθήρες.
Το Φεβρουάριο το μητρικό κύτταρο των γυρεόκοκκων παράγει τις τετράδες των μελλοντικών γυρεόκοκκων παράγει τις τετράδες των μελλοντικών γυρεόκοκκων. Έτσι ο ανθοφόρος οφθαλμός είναι έτοιμος ν' ανθίσει.
Το πρώτο σημάδι της διαφοροποίησης των θηλυκών ανθέων στην Περσική καρυδιά αποτελεί η εμφάνιση των σεπάλων. Ο χρόνος εμφανίσεως τους ποικίλλει από τα τέλη του καλοκαιριού έως τα τέλη του χειμώνα, τούτου εξαρτώμενου από την ποικιλία.
Τα υπόλοιπα ανθικά μέρη εμφανίζονται την άνοιξη, πριν από την άνθηση. Η πορεία της ανθικής διαφοροποιήσεως εξαρτάται από το αν η ποικιλία είναι πρωτόγυνη ή πρώτανδρη.
Οι ίουλοι της καρυδιάς διαφοροποιούνται στις μασχάλες των φύλλων την άνοιξη, ένα χρόνο πριν την απελευθέρωση της γύρης τους. Σπάνια οι ίουλοι, με αρκετά τέλεια άνθη, έχουν παρατηρηθεί σε νεαρά ζωηρά δένδρα.
Βιβλιογραφία
- ↑ Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997
