Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εποχική αύξηση καρπών"

Αναθεώρηση της 09:43, 27 Σεπτεμβρίου 2016

Η αύξηση των καρπών μπορεί να υπολογιστεί δια μετρήσεως του όγκου, του ξηρού βάρους, ή του νωπού βάρους αυτών. Μετά την επικονίαση, γονιμοποίηση και καρπόδεση οι καρποί παραμένουν μικροί και είναι πολλοί οι παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν το ρυθμό αυξήσεως τους και το τελικό μέγεθος τους.

Η κατανόηση της αύξησης των καρπών και των παραγόντων που επηρεάζουν αυτή, είναι σημαντική, γιατί μας βοηθάει στη γνώση της σημασίας των διαφόρων καλλιεργητικών φροντίδων, όπως λίπανσης, κλαδέματος, αυξητικών ρυθμιστικών ουσιών και αραιώματος των καρπών, και της ανάλογης χρήσεως αυτών.

Η περίοδος διαιρέσεως των κυττάρων των ποικίλλει από βραχεία έως πολύ μακρά. Η κυτταρική διαίρεση στα γένη Ribes και Rubus αναφέρεται ότι σταματά κατά την άνθηση, ενώ στα βύσσινα δυο εβδομάδες μετά την άνθηση.

Η περίοδος αυτή είναι για τη δαμασκηνιά και ροδακινιά περίπου 4 εβδομάδες, για τη μηλιά 4-5 εβδομάδες και για την αχλαδιά 7-9 εβδομάδες μετά την άνθηση.

Σε μερικούς καρπούς, όπως στο αβοκάντο και τη φράουλα, η κυτταρική διαίρεση συνεχίζεται μέχρι την ωρίμαση τους. Παρ' όλα αυτά, σ' όλους τους καρπούς κάποια κυτταρική διαίρεση συνεχίζεται επί μακρότερον στην περιοχή της επιδερμίδας, παρά στη σάρκα.

Σε κάποιο χρόνο, κατά την περίοδο της κυτταρικής διαίρεσης, αρχίζει η κυτταρική μεγέθυνση, της οποίας ο ρυθμός αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου. Κατά την άνθηση, οι μεσοκυττάριοι με αέρα χώροι ελλείπουν ή είναι μικροί. Ταυτόχρονα με τη μεγέθυνση των κυττάρων οι χώροι αυτοί αυξάνουν στο μέγιστο και στη συνέχεια παραμένουν κάπως σταθεροί για το υπόλοιπο εποχικό διάστημα.

Στις αρχές της φάσης της κυτταρικής μεγέθυνσης σχηματίζονται στα κύτταρα τα χυμοτόπια, τα οποία μεγεθύνονται καθώς μεγεθύνονται τα κύτταρα και καταλαμβάνουν τον περισσότερο χώρο στο κέντρο των κυττάρων. Τα χυμοτόπια διαχωρίζονται από το κυτταρόπλασμα δια μιας ημιπερατής μεμβράνης, δια μέσου της οποίας διέρχεται το νερό και άλλες ουσίες που συνθέτουν το κυτταρικό χυμό. Ο χυμός περιέχει σάκχαρα και οργανικά οξέα, στη δε περιοχή της επιδερμίδας περιέχει κόκκινες και μπλέ χρωστικές που προσδίνουν τους χρωματισμούς αυτούς στους καρπούς.

Η συνδυασμένη αύξηση, που προέρχεται από την κυτταρική διαίρεση, τη μεγέθυνση των κυττάρων και το σχηματισμό των χυμοτοπίων, γενικά οδηγεί στο σχηματισμό μιας σιγμοειδούς καμπύλης. Η πλήρης σιγμοειδής καμπύλη δεν παρατηρείται σε καρπούς, όπως είναι τα αχλάδια

^[1]

Βιβλιογραφία

1. ↑ Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997