Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια καρότου Ιώδης αποσύνθεση ρίζας"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[Image:Προσβολή καρότου από Ιώδη αποσύνθεση ρίζας.jpg|thumb|200px|Προσβολή καρότου από Ιώδη αποσύνθεση ρίζας]] | [[Image:Προσβολή καρότου από Ιώδη αποσύνθεση ρίζας.jpg|thumb|200px|Προσβολή καρότου από Ιώδη αποσύνθεση ρίζας]] | ||
| − | Η [[Ασθένειες καρότου|ασθένεια]] αυτή οφείλεται στον οργανισμό Helicobasidium purpureum. Ο μύκητας εμφανίζεται ως άγονο, ιώδες μυκήλιο στα [[Εδαφικές συνθήκες καρότου|εδάφη]] ή στους μολυσμένους ιστούς των φυτών. Το τέλειο στάδιο του οργανισμού εμφανίζεται πολύ σπάνια την άνοιξη, στο άγονο μυκήλιο. Η ασθένεια εμφανίζεται αρχικά στο μέσα του καλοκαιριού και βρίσκεται συνήθως σαν πατιμασιές στο χωράφι, συχνά ως αδύνατες περιοχές ή περιοχές όπου οι κορυφές καρότου νεκρώνουν. Στη [[Βοτανικά χαρακτηριστικά καρότου|ρίζα]] του [[Καρότο φυτό|καρότου]], τα πρόωρα συμπτώματα είναι οριζόντιες, καφετιές αλλοιώσεις. Δεδομένου ότι η [[Συγκομιδή καρότου|συγκομιδή]] ωριμάζει, οι κορυφές μπορούν να νεκρώσουν σε ορισμένα τμήματα του χωραφιού. Θεωρείται ότι οι μολύνσεις μπορούν να εμφανιστούν νωρίς στην περίοδο ανάπτυξης του φυτού, κατά τη διάρκεια υγρών περιόδων, εντούτοις, συμπτώματα δεν μπορούν να ανιχνευτούν αργότερα. Κοντά στη συγκομιδή οι αλλοιώσεις ενώνονται για να διαμορφώσουν τις μεγάλες, σάπιες, βαθιές περιοχές στο κορυφαίο μέρος της ρίζας. Τα σπόρια καλύπτουν τη ρίζα και παρουσιάζουν έναν χαρακτηριστικό ιώδη χρωματισμό. Οι μικρές αλλοιώσεις μπορεί να αναπτύσσονται στη ρίζα καρότων επίσης, αλλά διευρύνονται σύντομα και συγχωνεύονται έτσι ώστε το μολυσμένο μέρος του καρότου να εμφανίζεται αποσυντεθειμένο. Η αποσύνθεση είναι σκούρα ιώδης, σταθερή και δερματώδης. Είναι συνήθως μικρή κατά τη διάρκεια της συγκομιδής, αλλά κατά τη διάρκεια αποθήκευσης ο παράγοντας ασθενειών διαπερνά αργά στο βάθος της ρίζας του ιστού. Όταν τραβιούνται, τα καρότα που είναι ασθενή, έχουν συνήθως μια ιδιαίτερη μάζα χώματος. Η υψηλή εδαφολογική υγρασία υποστηρίζει την ανάπτυξη της ασθένειας αυτής, το βαρύ χώμα, η υψηλή λίπανση αζώτου και η υψηλή παρασιτικότητα. Στην αποθήκευση, η σχετικά υψηλή υγρασία και οι υψηλές θερμοκρασίες είναι ευνοϊκές για την ασθένεια. | + | Η [[Ασθένειες καρότου|ασθένεια]] αυτή οφείλεται στον οργανισμό Helicobasidium purpureum. Ο [[Μύκητες|μύκητας]] εμφανίζεται ως άγονο, ιώδες μυκήλιο στα [[Εδαφικές συνθήκες καρότου|εδάφη]] ή στους μολυσμένους ιστούς των φυτών. Το τέλειο στάδιο του οργανισμού εμφανίζεται πολύ σπάνια την άνοιξη, στο άγονο μυκήλιο. Η ασθένεια εμφανίζεται αρχικά στο μέσα του καλοκαιριού και βρίσκεται συνήθως σαν πατιμασιές στο χωράφι, συχνά ως αδύνατες περιοχές ή περιοχές όπου οι κορυφές καρότου νεκρώνουν. Στη [[Βοτανικά χαρακτηριστικά καρότου|ρίζα]] του [[Καρότο φυτό|καρότου]], τα πρόωρα συμπτώματα είναι οριζόντιες, καφετιές αλλοιώσεις. Δεδομένου ότι η [[Συγκομιδή καρότου|συγκομιδή]] ωριμάζει, οι κορυφές μπορούν να νεκρώσουν σε ορισμένα τμήματα του χωραφιού. Θεωρείται ότι οι μολύνσεις μπορούν να εμφανιστούν νωρίς στην περίοδο ανάπτυξης του φυτού, κατά τη διάρκεια υγρών περιόδων, εντούτοις, συμπτώματα δεν μπορούν να ανιχνευτούν αργότερα. Κοντά στη συγκομιδή οι αλλοιώσεις ενώνονται για να διαμορφώσουν τις μεγάλες, σάπιες, βαθιές περιοχές στο κορυφαίο μέρος της ρίζας. Τα σπόρια καλύπτουν τη ρίζα και παρουσιάζουν έναν χαρακτηριστικό ιώδη χρωματισμό. Οι μικρές αλλοιώσεις μπορεί να αναπτύσσονται στη ρίζα καρότων επίσης, αλλά διευρύνονται σύντομα και συγχωνεύονται έτσι ώστε το μολυσμένο μέρος του καρότου να εμφανίζεται αποσυντεθειμένο. Η αποσύνθεση είναι σκούρα ιώδης, σταθερή και δερματώδης. Είναι συνήθως μικρή κατά τη διάρκεια της συγκομιδής, αλλά κατά τη διάρκεια αποθήκευσης ο παράγοντας ασθενειών διαπερνά αργά στο βάθος της ρίζας του ιστού. Όταν τραβιούνται, τα καρότα που είναι ασθενή, έχουν συνήθως μια ιδιαίτερη μάζα χώματος. Η υψηλή εδαφολογική υγρασία υποστηρίζει την ανάπτυξη της ασθένειας αυτής, το βαρύ χώμα, η υψηλή λίπανση αζώτου και η υψηλή παρασιτικότητα. Στην αποθήκευση, η σχετικά υψηλή υγρασία και οι υψηλές θερμοκρασίες είναι ευνοϊκές για την ασθένεια. |
| − | Ο έλεγχος αυτής της ασθένειας είναι σχεδόν αδύνατος, αν οι συνθήκες του τελευταίου καλοκαιριού και φθινοπώρου είναι υγρές. Οι προηγούμενες συγκομιδές, η αμειψισπορά, ο προσεκτικός χειρισμός κατά τη διάρκεια της συγκομιδής, η υγιεινή αποθήκευση και οι καλές συνθήκες αυτής, μπορούν να μειώσουν τις απώλειες. Η μείωση διάδοσης του μολυσμένου χώματος στην υπόλοιπη [[Καλλιέργεια καρότου|καλλιέργειας]] και ο εξοπλισμός συγκομιδής είναι επίσης πολύ σημαντικοί παράγοντες. | + | Ο έλεγχος αυτής της ασθένειας είναι σχεδόν αδύνατος, αν οι συνθήκες του τελευταίου καλοκαιριού και φθινοπώρου είναι υγρές. Οι προηγούμενες συγκομιδές, η [[αμειψισπορά]], ο προσεκτικός χειρισμός κατά τη διάρκεια της συγκομιδής, η υγιεινή αποθήκευση και οι καλές συνθήκες αυτής, μπορούν να μειώσουν τις απώλειες. Η μείωση διάδοσης του μολυσμένου χώματος στην υπόλοιπη [[Καλλιέργεια καρότου|καλλιέργειας]] και ο εξοπλισμός συγκομιδής είναι επίσης πολύ σημαντικοί παράγοντες. |
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
| Γραμμή 9: | Γραμμή 9: | ||
[[είναι ασθένεια του φυτού::Καρότο φυτό| ]] | [[είναι ασθένεια του φυτού::Καρότο φυτό| ]] | ||
[[είναι ασθένεια του καρπού::Καρότο προϊόν| ]] | [[είναι ασθένεια του καρπού::Καρότο προϊόν| ]] | ||
| + | [[είναι προσβολή της ασθένειας::Μυκητολογικές ασθένειες φυτών| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 11:25, 2 Αυγούστου 2013
Η ασθένεια αυτή οφείλεται στον οργανισμό Helicobasidium purpureum. Ο μύκητας εμφανίζεται ως άγονο, ιώδες μυκήλιο στα εδάφη ή στους μολυσμένους ιστούς των φυτών. Το τέλειο στάδιο του οργανισμού εμφανίζεται πολύ σπάνια την άνοιξη, στο άγονο μυκήλιο. Η ασθένεια εμφανίζεται αρχικά στο μέσα του καλοκαιριού και βρίσκεται συνήθως σαν πατιμασιές στο χωράφι, συχνά ως αδύνατες περιοχές ή περιοχές όπου οι κορυφές καρότου νεκρώνουν. Στη ρίζα του καρότου, τα πρόωρα συμπτώματα είναι οριζόντιες, καφετιές αλλοιώσεις. Δεδομένου ότι η συγκομιδή ωριμάζει, οι κορυφές μπορούν να νεκρώσουν σε ορισμένα τμήματα του χωραφιού. Θεωρείται ότι οι μολύνσεις μπορούν να εμφανιστούν νωρίς στην περίοδο ανάπτυξης του φυτού, κατά τη διάρκεια υγρών περιόδων, εντούτοις, συμπτώματα δεν μπορούν να ανιχνευτούν αργότερα. Κοντά στη συγκομιδή οι αλλοιώσεις ενώνονται για να διαμορφώσουν τις μεγάλες, σάπιες, βαθιές περιοχές στο κορυφαίο μέρος της ρίζας. Τα σπόρια καλύπτουν τη ρίζα και παρουσιάζουν έναν χαρακτηριστικό ιώδη χρωματισμό. Οι μικρές αλλοιώσεις μπορεί να αναπτύσσονται στη ρίζα καρότων επίσης, αλλά διευρύνονται σύντομα και συγχωνεύονται έτσι ώστε το μολυσμένο μέρος του καρότου να εμφανίζεται αποσυντεθειμένο. Η αποσύνθεση είναι σκούρα ιώδης, σταθερή και δερματώδης. Είναι συνήθως μικρή κατά τη διάρκεια της συγκομιδής, αλλά κατά τη διάρκεια αποθήκευσης ο παράγοντας ασθενειών διαπερνά αργά στο βάθος της ρίζας του ιστού. Όταν τραβιούνται, τα καρότα που είναι ασθενή, έχουν συνήθως μια ιδιαίτερη μάζα χώματος. Η υψηλή εδαφολογική υγρασία υποστηρίζει την ανάπτυξη της ασθένειας αυτής, το βαρύ χώμα, η υψηλή λίπανση αζώτου και η υψηλή παρασιτικότητα. Στην αποθήκευση, η σχετικά υψηλή υγρασία και οι υψηλές θερμοκρασίες είναι ευνοϊκές για την ασθένεια.
Ο έλεγχος αυτής της ασθένειας είναι σχεδόν αδύνατος, αν οι συνθήκες του τελευταίου καλοκαιριού και φθινοπώρου είναι υγρές. Οι προηγούμενες συγκομιδές, η αμειψισπορά, ο προσεκτικός χειρισμός κατά τη διάρκεια της συγκομιδής, η υγιεινή αποθήκευση και οι καλές συνθήκες αυτής, μπορούν να μειώσουν τις απώλειες. Η μείωση διάδοσης του μολυσμένου χώματος στην υπόλοιπη καλλιέργειας και ο εξοπλισμός συγκομιδής είναι επίσης πολύ σημαντικοί παράγοντες.
