Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια αγγουριάς Βακτηριακή σήψη στελέχους"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| + | [[Image:Βακτηριακή σήψη στελέχους αγγουριάς.png|thumb|px100|Βακτηριακή σήψη στελέχους αγγουριάς]] | ||
Η βακτηριακή σήψη του στελέχους είναι αδροβακτηρίωση και προσβάλλει όλα τα μέρη του [[Αγγουριά|φυτού]]. Στη χώρα μας προκαλεί σοβαρές ζημιές στις [[Καλλιέργεια αγγουριάς θερμοκηπίου|θερμοκηπιακές καλλιέργειες αγγουριάς]] και μετασυλλεκτικά στους [[Αγγούρι|καρπούς]]. Το παθογόνο προσβάλλει φυτά σε όλα τα στάδια ανάπτυξης και όλα τα μέρη. Η [[Ασθένειες αγγουριάς|ασθένεια]] εκδηλώνεται στα θερμοκήπια κατά το χειμώνα και σε φυτά που βρίσκονται σε σημεία του θερμοκηπίου που υπάρχει πολύ υψηλή υγρασία. Στα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά αγγουριάς|φύλλα]] παρατηρείται κιτρίνισμα και μαρασμός. Στα στελέχη σχηματίζονται ανοιχτά έλκη. Σε κατά μήκος τομή του στελέχους παρατηρείται εσωτερικά καστανός μεταχρωματισμός των αγγείων και υγρή σήψη από την οποία εκκρίνεται παχύρρευστο, δύσοσμο βακτηριακό υγρό που αναδίδει χαρακτηριστή δύσοσμη μυρωδιά. Στους καρπούς σχηματίζονται μαλακές, υδαρείς περιοχές και σήψεις μετασυλλεκτικά. Το βακτήριο Erwinia carotovora είναι το παθογόνο αίτιο της ασθένειας. Είναι προαιρετικό αναερόβιο, ραβδοειδές με περίτριχα μαστίγια και ανήκει στη κατηγορία των κατά Gram αρνητικών βακτηρίων. Διατηρείται στο [[Εδαφικές συνθήκες αγγουριάς|έδαφος]], σε μολυσμένα φυτικά υπολείμματα και στα εργαλεία. Η είσοδός του στα φυτά γίνεται μέσω των ριζών και στους καρπούς μέσω των πληγών. Για την ανάπτυξη της ασθένειας πρέπει ο καιρός να είναι βροχερός και να υπάρχει υψηλή εδαφική υγρασία. Αναπτύσσεται σε μεγάλο εύρος θερμοκρασιών με άριστη τους 22<sup>o</sup>C.Η μετάδοση της ασθένειας γίνεται με τις καλλιεργητικές εργασίες. Τρόποι αντιμετώπισης της βακτηριακής σήψης του στελέχους είναι οι εξής: | Η βακτηριακή σήψη του στελέχους είναι αδροβακτηρίωση και προσβάλλει όλα τα μέρη του [[Αγγουριά|φυτού]]. Στη χώρα μας προκαλεί σοβαρές ζημιές στις [[Καλλιέργεια αγγουριάς θερμοκηπίου|θερμοκηπιακές καλλιέργειες αγγουριάς]] και μετασυλλεκτικά στους [[Αγγούρι|καρπούς]]. Το παθογόνο προσβάλλει φυτά σε όλα τα στάδια ανάπτυξης και όλα τα μέρη. Η [[Ασθένειες αγγουριάς|ασθένεια]] εκδηλώνεται στα θερμοκήπια κατά το χειμώνα και σε φυτά που βρίσκονται σε σημεία του θερμοκηπίου που υπάρχει πολύ υψηλή υγρασία. Στα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά αγγουριάς|φύλλα]] παρατηρείται κιτρίνισμα και μαρασμός. Στα στελέχη σχηματίζονται ανοιχτά έλκη. Σε κατά μήκος τομή του στελέχους παρατηρείται εσωτερικά καστανός μεταχρωματισμός των αγγείων και υγρή σήψη από την οποία εκκρίνεται παχύρρευστο, δύσοσμο βακτηριακό υγρό που αναδίδει χαρακτηριστή δύσοσμη μυρωδιά. Στους καρπούς σχηματίζονται μαλακές, υδαρείς περιοχές και σήψεις μετασυλλεκτικά. Το βακτήριο Erwinia carotovora είναι το παθογόνο αίτιο της ασθένειας. Είναι προαιρετικό αναερόβιο, ραβδοειδές με περίτριχα μαστίγια και ανήκει στη κατηγορία των κατά Gram αρνητικών βακτηρίων. Διατηρείται στο [[Εδαφικές συνθήκες αγγουριάς|έδαφος]], σε μολυσμένα φυτικά υπολείμματα και στα εργαλεία. Η είσοδός του στα φυτά γίνεται μέσω των ριζών και στους καρπούς μέσω των πληγών. Για την ανάπτυξη της ασθένειας πρέπει ο καιρός να είναι βροχερός και να υπάρχει υψηλή εδαφική υγρασία. Αναπτύσσεται σε μεγάλο εύρος θερμοκρασιών με άριστη τους 22<sup>o</sup>C.Η μετάδοση της ασθένειας γίνεται με τις καλλιεργητικές εργασίες. Τρόποι αντιμετώπισης της βακτηριακής σήψης του στελέχους είναι οι εξής: | ||
Αναθεώρηση της 14:07, 8 Ιουλίου 2013
Η βακτηριακή σήψη του στελέχους είναι αδροβακτηρίωση και προσβάλλει όλα τα μέρη του φυτού. Στη χώρα μας προκαλεί σοβαρές ζημιές στις θερμοκηπιακές καλλιέργειες αγγουριάς και μετασυλλεκτικά στους καρπούς. Το παθογόνο προσβάλλει φυτά σε όλα τα στάδια ανάπτυξης και όλα τα μέρη. Η ασθένεια εκδηλώνεται στα θερμοκήπια κατά το χειμώνα και σε φυτά που βρίσκονται σε σημεία του θερμοκηπίου που υπάρχει πολύ υψηλή υγρασία. Στα φύλλα παρατηρείται κιτρίνισμα και μαρασμός. Στα στελέχη σχηματίζονται ανοιχτά έλκη. Σε κατά μήκος τομή του στελέχους παρατηρείται εσωτερικά καστανός μεταχρωματισμός των αγγείων και υγρή σήψη από την οποία εκκρίνεται παχύρρευστο, δύσοσμο βακτηριακό υγρό που αναδίδει χαρακτηριστή δύσοσμη μυρωδιά. Στους καρπούς σχηματίζονται μαλακές, υδαρείς περιοχές και σήψεις μετασυλλεκτικά. Το βακτήριο Erwinia carotovora είναι το παθογόνο αίτιο της ασθένειας. Είναι προαιρετικό αναερόβιο, ραβδοειδές με περίτριχα μαστίγια και ανήκει στη κατηγορία των κατά Gram αρνητικών βακτηρίων. Διατηρείται στο έδαφος, σε μολυσμένα φυτικά υπολείμματα και στα εργαλεία. Η είσοδός του στα φυτά γίνεται μέσω των ριζών και στους καρπούς μέσω των πληγών. Για την ανάπτυξη της ασθένειας πρέπει ο καιρός να είναι βροχερός και να υπάρχει υψηλή εδαφική υγρασία. Αναπτύσσεται σε μεγάλο εύρος θερμοκρασιών με άριστη τους 22oC.Η μετάδοση της ασθένειας γίνεται με τις καλλιεργητικές εργασίες. Τρόποι αντιμετώπισης της βακτηριακής σήψης του στελέχους είναι οι εξής:
- Απομάκρυνση και καταστροφή των φυτικών υπολειμμάτων της προηγούμενης καλλιέργειας.
- Αραιή φύτευση.
- Επισήμανση και καταστροφή των ύποπτων και άρρωστων φυτών.
- Σωστό κλάδεμα.
- Το κόψιμο των καρπών να γίνεται με ξερό καιρό. Σε αντίθετη περίπτωση πρέπει να γίνεται αμέσως μετά τη συγκομιδή επέμβαση με χαλκούχα σκευάσματα.
- Επεμβάσεις μετά το κλάδεμα με χαλκούχα σκευάσματα. Για τις σήψεις του στελέχους η επάλειψη των ελκών με χαλκούχο δίνει ικανοποιητικά αποτελέσματα. Εξαιρετική αποτελεσματικότητα έχει και κατευθυνόμενος ψεκασμός στη βάση του στελέχους με χαλκούχα μυκητοκτόνα.
- Αποφυγή τραυματισμού των καρπών και να υπάρχουν κατάλληλες συνθήκες κατά την αποθήκευση τους.
- Απολύμανση των εργαλείων με φορμόλη ή οινόπνευμα ή χλωρίνη.
- Μείωση της υπερβολικής υγρασίας.
- Καλός αερισμός (θερμοκήπια με εξαεριστήρες).
