Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Λίπανση λωτού"
| Γραμμή 4: | Γραμμή 4: | ||
[[σχετίζεται με::Λοιπές δενδρώδεις καλλιέργειες| ]] | [[σχετίζεται με::Λοιπές δενδρώδεις καλλιέργειες| ]] | ||
| − | [[πόσο αφορά | + | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] |
| − | [[πόσο αφορά | + | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] |
Αναθεώρηση της 10:15, 9 Ιουλίου 2013
Η απορρόφηση αζώτου αυξάνει σταδιακά μέχρι τον Ιούλιο και μειώνεται γρήγορα τους επόμενους μήνες. Η περίοδος με την μεγαλύτερη κατανάλωση είναι μεταξύ Μαΐου και Αυγούστου όπου ο λωτός προσλαμβάνει το 68% των ετήσιων αναγκών του. Η περίοδος αιχμής για την απορρόφηση φωσφόρου είναι τον Ιούλιο, ενώ μεταξύ Μαΐου και Αυγούστου προσλαμβάνει το 70% των ετησίων αναγκών του. Για το κάλιο και το ασβέστιο η μέγιστη απορρόφηση συμβαίνει τον Ιούνιο ενώ μεταξύ Μαΐου και Ιουλίου προσλαμβάνονται αντίστοιχα το 78% και το 70% των ετησίων αναγκών του λωτού στα στοιχεία αυτά. Κατά προσέγγιση το 90% του συνολικού μαγνησίου προσλαμβάνεται μεταξύ Μαΐου και Αυγούστου.
Σε εδάφη με επαρκές περιεχόμενο σε θρεπτικές ουσίες και που να έχουν υποστεί σωστή βασική λίπανση, ετήσιες δόσεις των 100-150 kg N, 50-70 kg P2O5 και 70-100 kgr K2O είναι ικανές για την επαρκή υποστήριξη του λωτού. Για αποφυγή ελλείψεων Mg, 40 μονάδες MgO κάθε 2 χρόνια επαρκούν. Η προσθήκη οργανικής ουσίας είναι η σημαντικότερη λίπανση στα πρώτα χρόνια μιας φυτείας λωτού. Γενικά εφαρμόζεται με την χορήγηση κοπριάς και χλωρής λίπανσης.
