Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Βούλα ελιάς"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Ασθένεια η οποία προσβάλλει μόνο τους καρπούς της ελιάς και είναι ευρύτατα διαδεδομένη στις μεσογειακές χώρες. | + | Ασθένεια η οποία προσβάλλει μόνο τους [[Ελαιόκαρπος|καρπούς]] της ελιάς και είναι ευρύτατα διαδεδομένη στις μεσογειακές χώρες. |
Η ασθένεια εμφανίζεται με δύο μορφές. Η πρώτη μορφή που είναι γνωστή και ως «ξεροβούλα» παρατηρείται συνήθως κατά τους θερινούς μήνες και στις αρχές φθινοπώρου στους άωρους καρπόυς και είναι η πλέον συνήθης μορφή προσβολής του ελαιόκαρπου. Η δεύτερη μορφή είναι γνωστή ως «σαπίλα», είναι λιγότερο συνηθισμένη και παρατηρείται συνήθως στους φθινοπωρινούς μήνες και στις αρχές του χειμώνα, στους ημιώριμους και ώριμους καρπούς. | Η ασθένεια εμφανίζεται με δύο μορφές. Η πρώτη μορφή που είναι γνωστή και ως «ξεροβούλα» παρατηρείται συνήθως κατά τους θερινούς μήνες και στις αρχές φθινοπώρου στους άωρους καρπόυς και είναι η πλέον συνήθης μορφή προσβολής του ελαιόκαρπου. Η δεύτερη μορφή είναι γνωστή ως «σαπίλα», είναι λιγότερο συνηθισμένη και παρατηρείται συνήθως στους φθινοπωρινούς μήνες και στις αρχές του χειμώνα, στους ημιώριμους και ώριμους καρπούς. | ||
| − | Η ασθένεια οφείλεται στον μύκητα ''Camarosporium dalmaticum''. Αναπτύσσεται πολύ ευχερώς σε θερμοκρασίες που κυμαίνονται μεταξύ 20 - 30<sup>ο</sup>C, η δε άριστη θερμοκρασία για την ανάπτυξή του είναι 30<sup>ο</sup>C. Θερμοκρασίες κάτω των 15<sup>ο</sup>C είναι δυσμενείς και κάτω των 10οC πολύ δυσμενείς για την ανάπτυξη του μύκητα. | + | Η ασθένεια οφείλεται στον [[Μύκητες|μύκητα]] ''Camarosporium dalmaticum''. Αναπτύσσεται πολύ ευχερώς σε θερμοκρασίες που κυμαίνονται μεταξύ 20 - 30<sup>ο</sup>C, η δε άριστη θερμοκρασία για την ανάπτυξή του είναι 30<sup>ο</sup>C. Θερμοκρασίες κάτω των 15<sup>ο</sup>C είναι δυσμενείς και κάτω των 10οC πολύ δυσμενείς για την ανάπτυξη του μύκητα. |
Η είσοδος του μύκητα πραγματοποιείται κατά κανόνα από τα νύγματα του δάκου. Η εμφάνιση και η ένταση της ασθένειας συνδέεται άμεσα με τον πληθυσμό του [[Δάκος ελιάς|δάκου]] και το βαθμό της δακοπροσβολής του ελαικάρπου. Δεν παρατηρείται κατ’ έτος. | Η είσοδος του μύκητα πραγματοποιείται κατά κανόνα από τα νύγματα του δάκου. Η εμφάνιση και η ένταση της ασθένειας συνδέεται άμεσα με τον πληθυσμό του [[Δάκος ελιάς|δάκου]] και το βαθμό της δακοπροσβολής του ελαικάρπου. Δεν παρατηρείται κατ’ έτος. | ||
| Γραμμή 8: | Γραμμή 8: | ||
__NOTOC__ | __NOTOC__ | ||
[[είναι ασθένεια της::Ελιά| ]] | [[είναι ασθένεια της::Ελιά| ]] | ||
| − | + | [[είναι προσβολή της ασθένειας::Μυκητολογικές ασθένειες φυτών| ]] | |
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 10:11, 1 Αυγούστου 2013
Ασθένεια η οποία προσβάλλει μόνο τους καρπούς της ελιάς και είναι ευρύτατα διαδεδομένη στις μεσογειακές χώρες. Η ασθένεια εμφανίζεται με δύο μορφές. Η πρώτη μορφή που είναι γνωστή και ως «ξεροβούλα» παρατηρείται συνήθως κατά τους θερινούς μήνες και στις αρχές φθινοπώρου στους άωρους καρπόυς και είναι η πλέον συνήθης μορφή προσβολής του ελαιόκαρπου. Η δεύτερη μορφή είναι γνωστή ως «σαπίλα», είναι λιγότερο συνηθισμένη και παρατηρείται συνήθως στους φθινοπωρινούς μήνες και στις αρχές του χειμώνα, στους ημιώριμους και ώριμους καρπούς.
Η ασθένεια οφείλεται στον μύκητα Camarosporium dalmaticum. Αναπτύσσεται πολύ ευχερώς σε θερμοκρασίες που κυμαίνονται μεταξύ 20 - 30οC, η δε άριστη θερμοκρασία για την ανάπτυξή του είναι 30οC. Θερμοκρασίες κάτω των 15οC είναι δυσμενείς και κάτω των 10οC πολύ δυσμενείς για την ανάπτυξη του μύκητα.
Η είσοδος του μύκητα πραγματοποιείται κατά κανόνα από τα νύγματα του δάκου. Η εμφάνιση και η ένταση της ασθένειας συνδέεται άμεσα με τον πληθυσμό του δάκου και το βαθμό της δακοπροσβολής του ελαικάρπου. Δεν παρατηρείται κατ’ έτος. Η καταπολέμηση του δάκου συμβάλλει και στην αποτελεσματική αντιμετώπιση της βούλας.
