Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Επικονίαση ντομάτας"

Αναθεώρηση της 12:30, 22 Οκτωβρίου 2013

Σύμφωνα, με την πλειοψηφία των ερευνητικών μελετών, όταν επικρατούν δυσμένειες καιρικές συνθήκες (πολύ υψηλή Σ.Υ. χαμηλές ή πολύ υψηλές θερμοκρασίες) η καρπόδεση δεν είναι ικανοποιητική, με αποτέλεσμα να απαιτείται η υποβοήθησή της προκειμένου ο παραγωγός να επιτύχει τη βέλτιστη στρεμματική απόδοση. Οι πιο συχνές τεχνικές για τον σκοπό αυτό είναι:

Δόνηση: Όταν τα φυτά είναι υποστυλωμένα, η επικονίαση μπορεί να βοηθηθεί με δόνηση των οριζοντίων συρμάτων πάνω στα οποία είναι δεμένοι οι σπάγκοι που περιελίσσονται τα φυτά ή με την εφαρμογή αέρα υπό πίεση στα φυτά. Η χρήση του ηλεκτρικού δονητή θεωρείται ως η πιο αποτελεσματική μέθοδος δόνησης. Για να εξασφαλιστεί η πλήρης επικονίαση, το ανθισμένο άνθος πρέπει να δονηθεί αρκετές φορές για μερικές ημέρες. Το άκρο του δονητή τοποθετείται στην κάτω πλευρά του στελέχους της ταξιανθίας, πολύ κοντά στο κύριο στέλεχος του φυτού. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μην τραυματιστεί κάποιο άνθος ή κάποιος μικρός καρπός. Η δόνηση με τη χρήση ηλεκτρικών δονητών χρησιμοποιείται σε εμπορική κλίμακα για την επικονίαση των ανθέων της τομάτας. Ωστόσο, αν και αυτή η μέθοδος έχει ως αποτέλεσμα υψηλότερη και πρωιμότερη παραγωγή, καθώς και την παραγωγή καρπών υψηλότερης ποιότητας είναι δαπανηρή, επίπονη και. μπορεί να προκαλέσει ζημιές στα άνθη εάν δεν εφαρμοστεί σωστά.

Έντομα επικονιαστές: Εναλλακτικά ή σε συνδυασμό με τη δόνηση, οι μέλισσες έχουν χρησιμοποιηθεί ως επικονιαστές. Παραδοσιακά, ο βομβύνος έχει χρησιμοποιηθεί ως επικονιαστής με μεγάλη επιτυχία. Αυτό το είδος παράγει ισχυρές θωρακικές δονήσεις οι οποίες μεταδίδονται μέσω των ποδιών του στα άνθη και πραγματοποιείται η επικονίαση. Ειδικά το είδος Bombas terrestris, έχει χρησιμοποιηθεί σε εμπορική κλίμακα για την επικονίαση της τομάτας ενώ τα τελευταία χρόνια υπάρχει αυξανόμενο ενδιαφέρον για το είδος Botiíbits terrestris και γιαενδημικά είδη μέλισσας που είναι το ίδιο αποτελεσματικά με τον βομβύνο. Αποτέλεσμα της χρήσης του βομβύνου είναι η υψηλότερη παραγωγή καρπών και η καλύτερη ποιότητα αυτών σε σύγκριση με εκείνους που προέρχονται από άνθη που δε δέχονται τη βοήθεια του εντόμου.

Ρυθμιστές ανάπτυξης: Η εξωγενής εφαρμογή ρυθμιστών ανάπτυξης, που συνδέονται στενά με τις αυξίνες, έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί την ανάπτυξη του καρπού τομάτας χωρίς γονιμοποίηση. Οι συνθετικές αυξίνες που χρησιμοποιούνται, για την καρπόδεση στην τομάτα μπορούν να διαχωριστούν σε δύο βασικές κατηγορίες: παράγωγα του ναφθαλινικού και του χλωροφαινοξικού οξέος. Την πρώτη κατηγορία αντιπροσωπεύουν τα β-ΝΟΑ και ΝΑΑ, ενώ τη δεύτερη τα 4-CPAκαι 2,4-D. Για την εξασφάλιση του μέγιστου οφέλους από τις καρποδετικές ορμόνες, πρέπει να εφαρμόζονται στο κατάλληλο στάδιο ανάπτυξης του άνθους. Πιο αποτελεσματικοί ψεκασμοί είναι εκείνοι που πραγματοποιούνται μόλις πριν την πλήρη άνθηση έως το πλήρες ανοιχτό άνθος, παρά σε πρωιμότερο στάδιο. Συνήθως, οι καλλιεργητές ψεκάζουν μία φορά την εβδομάδα ξεκινώντας όταν έχει ανθίσει το 70-80% των ανθέων της πρώτης ταξιανθίας. Κάθε ταξιανθία ψεκάζεται δύο φορές, αρχικά όταν έχουν ανθίσει 3-5 άνθη και μία εβδομάδα αργότερα όταν έχουν ανθίσει σχεδόν όλα τα άνθη κι έχουν ήδη δέσει κάποιοι καρποί.