Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια ντομάτας Ριζοκτόνια"
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
+ | [[Image:Προσβολή ριζικού συστήματος ντομάτας από Ριζοκτόνια.png|thumb|px100|Προσβολή ριζικού συστήματος ντομάτας από Ριζοκτόνια]] | ||
+ | [[Image:Προσβολή καρπών ντομάτας από Ριζοκτόνια.jpg|thumb|px100|Προσβολή καρπών ντομάτας από Ριζοκτόνια]] | ||
Πρόκειται για [[Ασθένειες ντομάτας|ασθένεια]] που οφείλεται στον [[Μύκητες|μύκητα]] Rhizoctonia solani. Το παθογόνο προσβάλλει τα [[Ντομάτα φυτό|φυτά]] σε όλα τα στάδια της ανάπτυξής τους και μεταδίδεται με τη [[Κλιματικές συνθήκες ντομάτας|βροχή]], το νερό [[Άρδευση ντομάτας|αρδεύσεως]], τα [[Καλλιέργεια ντομάτας|καλλιεργητικά]] εργαλεία, το [[Εδαφικές συνθήκες ντομάτας|έδαφος]] και το [[Πολλαπλασιαστικό υλικό|πολλαπλασιαστικό υλικό]]. Η προσβολή του στα ανεπτυγμένα φυτά εκδηλώνεται στη βάση του στελέχους, και λίγο κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, με τη μορφή μικρών κηλίδων οι οποίες εξελίσσονται σε ελαφρά βυθισμένες ερυθρο - καστανές μέχρι καστανές νεκρωτικές περιοχές με σαφή όρια και ξηρής συστάσεως. Τα προσβεβλημένα φυτά παρουσιάζουν καχεξία, συχνά χλώρωση, καρούλιασμα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά ντομάτας|φύλλων]] και τελικά, αν το έλκος περιβάλλει το στέλεχος, αποξηραίνονται. Στους [[Ντομάτα προϊόν|καρπούς]], που βρίσκονται κοντά ή ακουμπούν στο έδαφος, η προσβολή εκδηλώνεται με το σχηματισμό στην αρχή σκληρών κηλίδων χρώματος σκουριάς. Οι κηλίδες μεγαλώνουν, συχνά κατά συγκεντρικούς κύκλους, βαθμιαίως βυθίζονται, γίνονται καστανές, μαλακότερες και σχίζονται ακτινοειδώς στο κέντρο. Ως προληπτικοί τρόποι αντιμετώπισης προτείνονται η αποφυγή επαφής των καρπών στο έδαφος, με κατάλληλη [[Υποστύλωση ντομάτας|υποστύλωση]] των φυτών και η μείωση της υγρασίας του σπορείου και του αγρού με αραιή [[Φύτευση ντομάτας|φύτευση]] και σωστή χρήση του νερού άρδευσης (δόση, συχνότητα). Η βιολογική καταπολέμηση του μύκητα γίνεται με χρήση του ανταγωνιστή μύκητα Trichoderma harzianum. | Πρόκειται για [[Ασθένειες ντομάτας|ασθένεια]] που οφείλεται στον [[Μύκητες|μύκητα]] Rhizoctonia solani. Το παθογόνο προσβάλλει τα [[Ντομάτα φυτό|φυτά]] σε όλα τα στάδια της ανάπτυξής τους και μεταδίδεται με τη [[Κλιματικές συνθήκες ντομάτας|βροχή]], το νερό [[Άρδευση ντομάτας|αρδεύσεως]], τα [[Καλλιέργεια ντομάτας|καλλιεργητικά]] εργαλεία, το [[Εδαφικές συνθήκες ντομάτας|έδαφος]] και το [[Πολλαπλασιαστικό υλικό|πολλαπλασιαστικό υλικό]]. Η προσβολή του στα ανεπτυγμένα φυτά εκδηλώνεται στη βάση του στελέχους, και λίγο κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, με τη μορφή μικρών κηλίδων οι οποίες εξελίσσονται σε ελαφρά βυθισμένες ερυθρο - καστανές μέχρι καστανές νεκρωτικές περιοχές με σαφή όρια και ξηρής συστάσεως. Τα προσβεβλημένα φυτά παρουσιάζουν καχεξία, συχνά χλώρωση, καρούλιασμα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά ντομάτας|φύλλων]] και τελικά, αν το έλκος περιβάλλει το στέλεχος, αποξηραίνονται. Στους [[Ντομάτα προϊόν|καρπούς]], που βρίσκονται κοντά ή ακουμπούν στο έδαφος, η προσβολή εκδηλώνεται με το σχηματισμό στην αρχή σκληρών κηλίδων χρώματος σκουριάς. Οι κηλίδες μεγαλώνουν, συχνά κατά συγκεντρικούς κύκλους, βαθμιαίως βυθίζονται, γίνονται καστανές, μαλακότερες και σχίζονται ακτινοειδώς στο κέντρο. Ως προληπτικοί τρόποι αντιμετώπισης προτείνονται η αποφυγή επαφής των καρπών στο έδαφος, με κατάλληλη [[Υποστύλωση ντομάτας|υποστύλωση]] των φυτών και η μείωση της υγρασίας του σπορείου και του αγρού με αραιή [[Φύτευση ντομάτας|φύτευση]] και σωστή χρήση του νερού άρδευσης (δόση, συχνότητα). Η βιολογική καταπολέμηση του μύκητα γίνεται με χρήση του ανταγωνιστή μύκητα Trichoderma harzianum. | ||
Αναθεώρηση της 10:31, 23 Οκτωβρίου 2013
Πρόκειται για ασθένεια που οφείλεται στον μύκητα Rhizoctonia solani. Το παθογόνο προσβάλλει τα φυτά σε όλα τα στάδια της ανάπτυξής τους και μεταδίδεται με τη βροχή, το νερό αρδεύσεως, τα καλλιεργητικά εργαλεία, το έδαφος και το πολλαπλασιαστικό υλικό. Η προσβολή του στα ανεπτυγμένα φυτά εκδηλώνεται στη βάση του στελέχους, και λίγο κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, με τη μορφή μικρών κηλίδων οι οποίες εξελίσσονται σε ελαφρά βυθισμένες ερυθρο - καστανές μέχρι καστανές νεκρωτικές περιοχές με σαφή όρια και ξηρής συστάσεως. Τα προσβεβλημένα φυτά παρουσιάζουν καχεξία, συχνά χλώρωση, καρούλιασμα φύλλων και τελικά, αν το έλκος περιβάλλει το στέλεχος, αποξηραίνονται. Στους καρπούς, που βρίσκονται κοντά ή ακουμπούν στο έδαφος, η προσβολή εκδηλώνεται με το σχηματισμό στην αρχή σκληρών κηλίδων χρώματος σκουριάς. Οι κηλίδες μεγαλώνουν, συχνά κατά συγκεντρικούς κύκλους, βαθμιαίως βυθίζονται, γίνονται καστανές, μαλακότερες και σχίζονται ακτινοειδώς στο κέντρο. Ως προληπτικοί τρόποι αντιμετώπισης προτείνονται η αποφυγή επαφής των καρπών στο έδαφος, με κατάλληλη υποστύλωση των φυτών και η μείωση της υγρασίας του σπορείου και του αγρού με αραιή φύτευση και σωστή χρήση του νερού άρδευσης (δόση, συχνότητα). Η βιολογική καταπολέμηση του μύκητα γίνεται με χρήση του ανταγωνιστή μύκητα Trichoderma harzianum.