Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Pseudomonas"
| Γραμμή 4: | Γραμμή 4: | ||
Η ασθένεια προσβάλλει το έντερο των ζώων και προκαλεί παράλυση, που σταµατά κάθε δραστηριότητα και παρεµποδίζει την ανάπτυξη. Αντιπροσωπεύει τεράστιες απώλειες για τον εκτροφέα. Στην πρώτη φάση της νόσου παρατηρώντας το σώµα τού [[Σαλιγκάρια |σαλιγκαριού]], | Η ασθένεια προσβάλλει το έντερο των ζώων και προκαλεί παράλυση, που σταµατά κάθε δραστηριότητα και παρεµποδίζει την ανάπτυξη. Αντιπροσωπεύει τεράστιες απώλειες για τον εκτροφέα. Στην πρώτη φάση της νόσου παρατηρώντας το σώµα τού [[Σαλιγκάρια |σαλιγκαριού]], | ||
| − | βλέπουµε ότι παραµένει εντός τού κελύφους, σταµατά να παράγει βλέννα, παρουσιάζοντας µια πτυχή ξηρασίας. Αργότερα, σε µια δεύτερη φάση, το σαλιγκάρι έχει παραλύσει µένοντας µέσα στο κέλυφός του και δεν υπάρχει πλέον αντίδραση. Παρατηρώντας τον [[Λειτουργική | + | βλέπουµε ότι παραµένει εντός τού κελύφους, σταµατά να παράγει βλέννα, παρουσιάζοντας µια πτυχή ξηρασίας. Αργότερα, σε µια δεύτερη φάση, το σαλιγκάρι έχει παραλύσει µένοντας µέσα στο κέλυφός του και δεν υπάρχει πλέον αντίδραση. Παρατηρώντας τον [[Λειτουργική ανατομία Γαστερόποδων#Το σώμα |πόδα]] του, βλέπουµε την έλλειψη λαµπρότητας, έχουν µια χαλαρή εµφάνιση και σχηµατίζουν ένα πράσινο υγρό γύρω, το οποίο αρχίζει να µυρίζει πολύ δυσάρεστα. Τα σαλιγκάρια που επηρεάζονται πεθαίνουν λίγο µετά, εντελώς υγροποιηµένα. |
Αγνοούνται οι αιτίες για την εµφάνιση αυτού τού βακτηρίου, αν και ορισµένοι συγγραφείς ισχυρίζονται ότι αυτό οφείλεται στις αλλαγές της υγρασίας ή της θερµοκρασίας, την κακή διατροφή ή την έλλειψη επαρκούς καθαριότητας, λόγω πληµµελούς αποµάκρυνσης των κοπράνων. | Αγνοούνται οι αιτίες για την εµφάνιση αυτού τού βακτηρίου, αν και ορισµένοι συγγραφείς ισχυρίζονται ότι αυτό οφείλεται στις αλλαγές της υγρασίας ή της θερµοκρασίας, την κακή διατροφή ή την έλλειψη επαρκούς καθαριότητας, λόγω πληµµελούς αποµάκρυνσης των κοπράνων. | ||
Αναθεώρηση της 09:10, 20 Ιανουαρίου 2014
Οι ψευδοµονάδες (Pseudomonas spp.), είναι πολύ κοινά βακτήρια που µολύνουν όλα τα είδη ζώων, συµπεριλαµβανοµένων και των ανθρώπων. Υπάρχουν διάφορα είδη που µπορούν να παρατηρηθούν µόνο µε την χρήση µικροσκοπίου.
Η ασθένεια προσβάλλει το έντερο των ζώων και προκαλεί παράλυση, που σταµατά κάθε δραστηριότητα και παρεµποδίζει την ανάπτυξη. Αντιπροσωπεύει τεράστιες απώλειες για τον εκτροφέα. Στην πρώτη φάση της νόσου παρατηρώντας το σώµα τού σαλιγκαριού, βλέπουµε ότι παραµένει εντός τού κελύφους, σταµατά να παράγει βλέννα, παρουσιάζοντας µια πτυχή ξηρασίας. Αργότερα, σε µια δεύτερη φάση, το σαλιγκάρι έχει παραλύσει µένοντας µέσα στο κέλυφός του και δεν υπάρχει πλέον αντίδραση. Παρατηρώντας τον πόδα του, βλέπουµε την έλλειψη λαµπρότητας, έχουν µια χαλαρή εµφάνιση και σχηµατίζουν ένα πράσινο υγρό γύρω, το οποίο αρχίζει να µυρίζει πολύ δυσάρεστα. Τα σαλιγκάρια που επηρεάζονται πεθαίνουν λίγο µετά, εντελώς υγροποιηµένα.
Αγνοούνται οι αιτίες για την εµφάνιση αυτού τού βακτηρίου, αν και ορισµένοι συγγραφείς ισχυρίζονται ότι αυτό οφείλεται στις αλλαγές της υγρασίας ή της θερµοκρασίας, την κακή διατροφή ή την έλλειψη επαρκούς καθαριότητας, λόγω πληµµελούς αποµάκρυνσης των κοπράνων. Για την ασθένεια είναι πιο εύκολο να πραγµατοποιηθεί µια εργαστηριακή ανάλυση. Είναι σηµαντικό να υπάρχει προφύλαξη µόλις παρατηρούνται άρρωστα ζώα, για την πρόληψη τής επιδηµίας. Μερικοί συγγραφείς συνιστούν επίσης αντιβιοτικά ή φάρµακα sulfa (αντιβακτηριδιακές σουλφοναµίδες) αραιωµένα σε νερό µε ψεκασµό επί τόπου στα διαµερίσµατά τους ή στα ίδια τα ζώα. Ένας τρόπος για την καταπολέµηση αυτής της ασθένειας είναι να εφαρµόζονται οι κανόνες υγιεινής στις εκτροφές, καθώς επίσης και στα τρόφιµα και τα πάρκα ανάπτυξης, µε σταθερή θερµοκρασία και υγρασία, χωρίς απότοµες αλλαγές.
