Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εδαφικές συνθήκες λωτού"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Ο [[Λωτός|λωτός]] δείχνει μεγαλύτερη αντοχή στους διάφορους [[Τύποι εδαφών|τύπους εδαφών]], συμπεριλαμβανομένων και των σχετικά [[Αργιλώδη εδάφη|αργιλωδών]], σε σχέση με τα περισσότερα καλλιεργούμενα καρποφόρα. Παρά όλα αυτά, τα καλύτερα αποτελέσματα πετυχαίνονται [[Καλλιέργεια λωτού|καλλιεργώντας]] τον σε βαθιά εδάφη, γόνιμα, σταθερά εύφορα, [[Πηλώδη εδάφη|μέσης σύστασης]], ουδέτερου pH και καλά αποστραγγιζόμενα. Οι φυτείες λωτού σε πολύ αργιλώδη εδάφη μικρής διαπερατότητας και με κακή στράγγιση δεν αποδείχθηκαν προσοδοφόρες. | Ο [[Λωτός|λωτός]] δείχνει μεγαλύτερη αντοχή στους διάφορους [[Τύποι εδαφών|τύπους εδαφών]], συμπεριλαμβανομένων και των σχετικά [[Αργιλώδη εδάφη|αργιλωδών]], σε σχέση με τα περισσότερα καλλιεργούμενα καρποφόρα. Παρά όλα αυτά, τα καλύτερα αποτελέσματα πετυχαίνονται [[Καλλιέργεια λωτού|καλλιεργώντας]] τον σε βαθιά εδάφη, γόνιμα, σταθερά εύφορα, [[Πηλώδη εδάφη|μέσης σύστασης]], ουδέτερου pH και καλά αποστραγγιζόμενα. Οι φυτείες λωτού σε πολύ αργιλώδη εδάφη μικρής διαπερατότητας και με κακή στράγγιση δεν αποδείχθηκαν προσοδοφόρες. | ||
| − | Σε ότι αφορά τον παράγοντα pH ο λωτός προσαρμόζεται το ίδιο καλά σε υπόξινα και υποαλκαλικά εδάφη(pH 6-8) αρκεί να μην είναι υπερβολικά συμπιεσμένα και άνυδρα. Αντέχει σε υψηλές περιεκτικότητες [[Ασβέστιο|ασβεστίου]]. Υπερβολικές συγκεντρώσεις μεγαλύτερες τις τάξεως των 100 ppm για το [[Νάτριο|νάτριο]], 1 ppm για το [[Βόριο|βόριο]] και 10 ppm για το [[Μαγγάνιο|μαγγάνιο]], καλό θα είναι να αποφεύγονται δεδομένων των αρνητικών τους συνεπειών στις καλλιέργειες λωτού. | + | Σε ότι αφορά τον παράγοντα pH ο λωτός προσαρμόζεται το ίδιο καλά σε υπόξινα και υποαλκαλικά εδάφη(pH 6-8) αρκεί να μην είναι υπερβολικά συμπιεσμένα και άνυδρα. Αντέχει σε υψηλές περιεκτικότητες [[Ασβέστιο|ασβεστίου]]. Υπερβολικές συγκεντρώσεις μεγαλύτερες τις τάξεως των 100 ppm για το [[Νάτριο|νάτριο]], 1 ppm για το [[Βόριο|βόριο]] και 10 ppm για το [[Μαγγάνιο|μαγγάνιο]], καλό θα είναι να αποφεύγονται δεδομένων των αρνητικών τους συνεπειών στις καλλιέργειες λωτού.<ref name="Καλλιεργητική τεχνική και αξιοποίηση των καρπών του λωτού"/> |
| + | |||
| + | ==Βιβλιογραφία== | ||
| + | <references> | ||
| + | <ref name="Καλλιεργητική τεχνική και αξιοποίηση των καρπών του λωτού"> Καλλιεργητική τεχνική και αξιοποίηση των καρπών του λωτού, πτυχιακή εργασία, του φοιτητή Κυριακάκη Γεωργίου, Χανιά 2010. </ref> | ||
| + | </references> | ||
[[σχετίζεται με::Λωτός| ]] | [[σχετίζεται με::Λωτός| ]] | ||
| Γραμμή 11: | Γραμμή 16: | ||
[[ευδοκιμεί σε έδαφος ελάχιστης τιμής pH::6| ]] | [[ευδοκιμεί σε έδαφος ελάχιστης τιμής pH::6| ]] | ||
[[ευδοκιμεί σε έδαφος μέγιστης τιμής pH::8| ]] | [[ευδοκιμεί σε έδαφος μέγιστης τιμής pH::8| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 07:21, 15 Ιουλίου 2015
Ο λωτός δείχνει μεγαλύτερη αντοχή στους διάφορους τύπους εδαφών, συμπεριλαμβανομένων και των σχετικά αργιλωδών, σε σχέση με τα περισσότερα καλλιεργούμενα καρποφόρα. Παρά όλα αυτά, τα καλύτερα αποτελέσματα πετυχαίνονται καλλιεργώντας τον σε βαθιά εδάφη, γόνιμα, σταθερά εύφορα, μέσης σύστασης, ουδέτερου pH και καλά αποστραγγιζόμενα. Οι φυτείες λωτού σε πολύ αργιλώδη εδάφη μικρής διαπερατότητας και με κακή στράγγιση δεν αποδείχθηκαν προσοδοφόρες.
Σε ότι αφορά τον παράγοντα pH ο λωτός προσαρμόζεται το ίδιο καλά σε υπόξινα και υποαλκαλικά εδάφη(pH 6-8) αρκεί να μην είναι υπερβολικά συμπιεσμένα και άνυδρα. Αντέχει σε υψηλές περιεκτικότητες ασβεστίου. Υπερβολικές συγκεντρώσεις μεγαλύτερες τις τάξεως των 100 ppm για το νάτριο, 1 ppm για το βόριο και 10 ppm για το μαγγάνιο, καλό θα είναι να αποφεύγονται δεδομένων των αρνητικών τους συνεπειών στις καλλιέργειες λωτού.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Καλλιεργητική τεχνική και αξιοποίηση των καρπών του λωτού, πτυχιακή εργασία, του φοιτητή Κυριακάκη Γεωργίου, Χανιά 2010.
