Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Μαϊντανός φυτό"
Γραμμή 160: | Γραμμή 160: | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | ||
+ | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] |
Τελευταία αναθεώρηση της 08:33, 21 Ιουλίου 2015
Περιεχόμενα
Μορφολογικά χαρακτηριστικά
Ο μαϊντανός (Petroselinum crispum) ανήκει στην οικογένεια Umbelliferae. Είναι μεσογειακό φυτό, αυτοφυές στην Ελλάδα και σε πολλές χώρες της Μεσογείου. Παλαιότερα αναφερόταν με το όνομα "Μακεδονήσι". Ο μαϊντανός καταναλώνεται νωπός σε σαλάτες, μαγειρεμένος με διάφορους τρόπους, σε τουρσί (στο ξύδι) και τέλος προστίθεται στα φαγητά ως καρυκεύματα για βελτίωση της γεύσης. Το φυτό του μαϊντανού είναι χαμηλής ανάπτυξης με λεπτούς βλαστούς και μικρά πτεροειδή φύλλα. Το ύψος του δεν ξεπερνά τα 40cm. Ουσιαστικά πρόκειται για μια μικρογραφία του σέλινου. Η ρίζα είναι πασσαλώδης, χοντρή και σχηματίζεται κοντά στην επιφάνεια του εδάφους. Κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής φάσης ο βλαστός επιμηκύνεται και σχηματίζεται το ανθικό στέλεχος, που φθάνει σε ύψος 0,8-1,2m. Τα άνθη είναι μικρά, πρασινοκίτρινα και φέρονται σε ταξιανθίες σκιαδιών. Υπάρχουν 2 τύποι μαϊντανού που διαφέρουν ως προς τα χαρακτηριστικά των φύλλων. Ο ένας τύπος είναι ο Petroselinum crispum spp.crispum όπου το φύλλωμα είναι πολύ κατσαρό και με μίσχο σχετικά κοντό. Ο άλλος είναι ο Petroselinum crispum spp. tuberosum όπου τα φύλλα είναι πλατιά και πτεροειδή και με μακρύ μίσχο. Αναπτύσσει ένα είδος ριζώματος που είναι το βρώσιμο μέρος στις χώρες της Β. Ευρώπης.[1]
Εδαφοκλιματικές συνθήκες
Ο μαϊντανός είναι φυτό ανθεκτικό στον παγετό. Οι χαμηλές θερμοκρασίες είναι απαραίτητες για την καλή ανάπτυξη του φυλλώματος, ενώ οι υψηλές θερμοκρασίες χρειάζονται κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής φάσης (ανάπτυξη ανθικού στελέχους). Οι τοποθεσίες πρέπει να είναι ηλιόλουστες. Ιδανικές θερμοκρασίες για τη βλάστηση του σπόρου είναι 20-30oC και για την ανάπτυξη του φυτού 15-18,5oC. Το έδαφος πρέπει να συγκρατεί ικανοποιητική υγρασία, να είναι μέσης σύστασης, αμμώδη γόνιμο, πλούσιο σε ασβέστιο και με αρκετή οργανική ουσία. Το pH του εδάφους θα κυμαίνεται από 6-7.[1]
Πολλαπλασιασμός
Ο πολλαπλασιασμός του μαϊντανού γίνεται απ' ευθείας σπορά σε αλιές ή σε γραμμές, που απέχουν μεταξύ τους περίπου 20-25cm. Οι αποστάσεις επί της γραμμής υπολογίζονται περίπου στα 10cm. Μπορεί όμως να εφαρμοστεί και σπορά σε σπορείο και στη συνέχεια μεταφύτευση στη τελική θέση, όταν το χωράφι δεν είναι ακόμα έτοιμο για σπορά. Η σπορά γίνεται επιφανειακά και οι σπόροι σκεπάζονται ελαφρά με φυλλόχωμα ή πολύ καλά χωνεμένη κοπριά. Η βλάστηση των σπόρων γίνεται σε 7-25 ημέρες. Για την επιτάχυνση της βλάστησης συνίσταται η εμβάπτιση των σπόρων για 48 ώρες σε νερό και μια φορά άλλαγμα του νερού για να απομακρυνθεί η ουσία παρεμπόδισης της βλάστησης.[1]
Ασθένειες
Ο μαϊντανός προσβάλλεται από κάποιες ασθένειες όπως το ωΐδιο, τη σκληρωτίνια και τη τεφρά σήψη. Αναλυτικά οι ασθένειες του μαϊντανού καθώς και οι τρόποι καταπολέμησής τους αναγράφονται στον παρακάτω σύνδεσμο:
Εχθροί
Ο μαϊντανός προσβάλλεται από εχθρούς όπως τον σιδηροσκώληκα, νηματώδεις και ψύλλα. Αναλυτικά όλοι οι εχθροί και οι τρόποι καταπολέμησής τους αναφέρονται λεπτομερώς στον σύνδεσμο που ακολουθεί:
Πληροφοριακά στοιχεία
Ευδοκιμεί στις περιοχές
|
Σχετικές σελίδες
Μορφολογικά χαρακτηριστικά μαϊντανού
Εδαφοκλιματικές συνθήκες μαϊντανού