Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Αποθήκευση θρεπτικών ουσιών"
(Νέα σελίδα με ' <ref name="Αποθήκευση θρεπτικών ουσιών"/> ==Βιβλιογραφία== <references> <ref name="Αποθήκευση θρεπτικών...') |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | + | Τα [[Δειγματοληψία φύλλων|φύλλα]] χρησιμεύουν ως προσωρινά και μακροπρόθεσμα αποθηκευτικά όργανα. Κάτω από κανονικές συνθήκες φωτός, θερμοκρασίας και υγρασίας, ο φωτοσυνθετικός ρυθμός είναι ταχύτερος από το ρυθμό εξαγωγής φωτοσυνθετικών υλικών. Καθώς τα σάκχαρα συσσωρεύονται στα φύλλα, συντίθεται το άμυλο που αποθηκεύεται στους [[Χλωροπλάστες|χλωροπλάστες]] κατά τη διάρκεια της ημέρας. Μετά τη δύση του ήλιου, το άμυλο υδρολύεται σε [[Γλυκαντικό διάλυμα|γλυκόζη]], η οποία μετατρέπεται σε διακινήσιμα συστατικά, όπως είναι η σακχαρόζη και η σορβιτόλη, τα οποία εξάγονται σ' άλλα μέρη του [[Δενδρώδεις καλλιέργειες|δένδρου]]. Μέχρι το πρωί, λίγο ή και καθόλου άμυλο παραμένει στα φύλλα. | |
| + | Το ειδικό βάρος του φύλλου, εκτεθειμένων στο φως φύλλων [[Βοτανικά χαρακτηριστικά καρυδιάς|καρυδιάς]], αυξάνει με την ηλικία και την ένταση του φωτός, ενώ της [[Βοτανικά χαρακτηριστικά μηλιάς|μηλιάς]] και της [[Βοτανικά χαρακτηριστικά δαμασκηνιάς|δαμασκηνιάς]] με το πέρασμα της εποχής. Η αύξηση του ξηρού βάρους αποδίδεται στην πάχυνση των κυτταρικών τοιχωμάτων, στην αφομοίωση περισσότερων αζωτούχων συστατικών, όπως είναι η χλωροφύλλη και τα ένζυμα, στην αύξηση κατά πάχος της επιδερμίδας και στη μικρή συσσώρευση ανόργανων συστατικών. | ||
Αναθεώρηση της 13:56, 24 Ιουνίου 2016
Τα φύλλα χρησιμεύουν ως προσωρινά και μακροπρόθεσμα αποθηκευτικά όργανα. Κάτω από κανονικές συνθήκες φωτός, θερμοκρασίας και υγρασίας, ο φωτοσυνθετικός ρυθμός είναι ταχύτερος από το ρυθμό εξαγωγής φωτοσυνθετικών υλικών. Καθώς τα σάκχαρα συσσωρεύονται στα φύλλα, συντίθεται το άμυλο που αποθηκεύεται στους χλωροπλάστες κατά τη διάρκεια της ημέρας. Μετά τη δύση του ήλιου, το άμυλο υδρολύεται σε γλυκόζη, η οποία μετατρέπεται σε διακινήσιμα συστατικά, όπως είναι η σακχαρόζη και η σορβιτόλη, τα οποία εξάγονται σ' άλλα μέρη του δένδρου. Μέχρι το πρωί, λίγο ή και καθόλου άμυλο παραμένει στα φύλλα. Το ειδικό βάρος του φύλλου, εκτεθειμένων στο φως φύλλων καρυδιάς, αυξάνει με την ηλικία και την ένταση του φωτός, ενώ της μηλιάς και της δαμασκηνιάς με το πέρασμα της εποχής. Η αύξηση του ξηρού βάρους αποδίδεται στην πάχυνση των κυτταρικών τοιχωμάτων, στην αφομοίωση περισσότερων αζωτούχων συστατικών, όπως είναι η χλωροφύλλη και τα ένζυμα, στην αύξηση κατά πάχος της επιδερμίδας και στη μικρή συσσώρευση ανόργανων συστατικών.
Βιβλιογραφία
- ↑ Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997.
