Ατρακτυλίδα
Περιεχόμενα
Γενικά στοιχεία
Καλλιεργείται στην Ινδία κυρίως, αλλά και στο Πακιστάν, το Αφγανιστάν, το Ιράν, τη Β. Αφρική και την Αυστραλία. Στις Η.Π.Α. καταλαμβάνει κάθε χρόνο έκταση περίπου 1 εκατομμύριο στρέμματα. Στη χώρα μας έχει καλλιεργηθεί δοκιμαστικά. Η ατρακτυλίδα καλλιεργείται για τα ελαιούχα σπέρματα της. Το λάδι χρησιμοποιείται στη βιομηχανία, για την παρασκευή χρωμάτων, βερνικιών και σαπουνιών. Είναι όμως και βρώσιμο από τον άνθρωπο, πλούσιο σε πολυακόρεστα, περισσότερο από άλλα φυτικά λάδια. Οι σπόροι της είναι πλούσιοι σε πρωτεΐνη (18-24%), με την περιεκτικότητα τους να φτάνει το 25-50%, όταν αποφλοιωθούν. Τα άνθη της περιέχουν μια κόκκινη χρωστική, την καρδαμίνη, που για πολλά χρόνια τη χρησιμοποιούσαν για τη βαφή υφασμάτων. Η περιεκτικότητα του σπόρου σε λάδι είναι 32-40%.[1]
Βοτανικά χαρακτηριστικά
Είναι φυτό ετήσιο, ποώδες με βαθύ και πλούσιο, πασσαλώδες ριζικό σύστημα και στέλεχος όρθιο, ύψους 0,30-1,00 μέτρου. Το στέλεχος διακλαδίζεται προς την κορυφή σε δευτερεύοντες και τριτεύοντες κλάδους. Τα φύλλα και τα εξωτερικά βράκτεια των ταξιανθιών στις περισσότερες ποικιλίες, έχουν κοντά αγκάθια. Γι' αυτό, όπου η ατρακτυλίδα χρησιμοποιείται ως κτηνοτροφικό φυτό και χορηγείται στα ζώα ως χλωρή νομή, αυτό γίνεται, όταν τα φυτά είναι νεαρά και τα αγκάθια δεν έχουν σχηματισθεί ακόμη. Οι ταξιανθίες σχηματίζονται στην κορυφή των κλάδων έχουν σχήμα σφαιρικό και διάμετρο 1,5-4,0 εκατοστά. Τα άνθη ποικίλλουν σε χρωματισμό από το άσπρο, το κίτρινο, το πορτοκαλί ως το κόκκινο. Οι σπόροι έχουν χρώμα άσπρο ή κιτρινωπό. Μοιάζουν με τους σπόρους του ηλιάνθου, είναι όμως μικρότεροι και το περικάρπιο τους είναι πιο σκληρό. Φυτρώνουν με αύξηση του υποκοτυλίου.[1]
Κλιματικές συνθήκες ατρακτυλίδας
Το φυτό κατάγεται από την Ινδία και τη Β. Αφρική. Η ατρακτυλίδα προτιμά τα θερμά, ξηρά κλίματα, με αρκετή υγρασία στο έδαφος. Η απαραίτητη θερμοκρασία για το φύτρωμα του σπόρου είναι 50C. Σπέρνεται και το φθινόπωρο και την άνοιξη. Στη χώρα μας προσιδιάζει η φθινοπωρινή σπορά. Στην ανοιξιάτικη σπορά η περίοδος ανάπτυξης διαρκεί 110-150 ημέρες, ενώ στη φθινοπωρινή διαρκεί περίπου 200 ημέρες. Η ατρακτυλίδα αντέχει στην ξηρασία, γιατί έχει βαθύ και πλούσιο ριζικό σύστημα, που τη βοηθά να αποδίδει ικανοποιητικά και σε εδάφη άγονα. Οι ανάγκες της σε νερό, σ' όλη τη διάρκεια του βιολογικού της κύκλου, φτάνουν τα 400 χιλιοστά (400 κυβικά μέτρα ανά στρέμμα).[1]
Εδαφικές συνθήκες ατρακτυλίδας
Η ατρακτυλίδα απαιτεί εδάφη βαθιά, γόνιμα, ουδέτερα σε αντίδραση, με καλή στράγγιση. Σε έδαφος βαθύ, μεγάλης υδατοϊκανότητας και με απόθεμα υγρασίας ή υψηλή υπόγεια στάθμη νερού, μπορέι να αποδώσει και ως ξηρική. Δεν αντέχει στην κατάκλυση και τα όξινα εδάφη.
Ποικιλίες ατρακτυλίδας
Εχθροί ατρακτυλίδας
Ασθένειες ατρακτυλίδας
Η ατρακτυλίδα είναι ευαίσθητη σε πολλές ασθένειες που προκαλούνται από μύκητες, βακτήρια και ιούς. Οι ασθένειες των μυκήτων: Sclerotinia σήψη κεφάλι, Alternaria σήψη φύλλων, σκουριά, και ριζοκτονίαση είναι κοινά και να προκαλέσουν σοβαρές απώλειες σε έτη με άνω του μέσου όρου βροχόπτωση και υψηλή υγρασία.
SCLEROTINA HEAD ROT (που προκαλείται από το Sclerotinia sclerotiorum)
1. Σοβαρές εστίες μπορεί να συμβούν κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας στους σπόρους προς σπορά της ανάπτυξης στα πλαίσια παρατεταμένων υγρών συνθηκών.
2. Το μαύρο, το κωνικό σκληρώτιο σχηματίζεται στην εντεριώνη κοιλότητα του στελέχους και της βάσης της κεφαλής.
3. Το κεφάλι της ατρακτυλίδας είναι σαπίσει και τα βράκτια άνθη έχουν ανοιχτή καφέ εμφάνιση. Οι κεφαλές ξεραίνονται και μπορούν να αποκολληθούν από τα βλαστικά εύκολα.
4. Η λευκή μάζα των μυκήτων που ονομάζεται μυκήλιο μπορεί επίσης να προκαλέσει στο φυτό να ξυπνά και να πεθαίνει από την επίθεση στις ρίζες της ατρακτυλίδας.
5. Έλεγχος
Οι ασθένειες των φυτών που είναι ανθεκτικές στην ατρακτυλίδα S-208 και S-541 είναι ευαίσθητες.
Το φυτό της ατρακτυλίδας μόνο μετά από ένα διάλειμμα τεσσάρων χρόνων από ελαιοκράμβη, ξηρά φασόλια, ξηρά μπιζέλια, και τον ηλίανθο.
Το φυτό της ατρακτυλίδας μετά από δημητριακά και χόρτα που είναι το ανοσοποιητικό για το παθογόνο.
Χρησιμοποιήστε το σπόρο της ατρακτυλίδας χωρίς τη μόλυνση σκληρωτίων.
ALTERNAIRA ΦΥΤΟΨΕΙΡΑ (Alternaria carthami και A. alternata)
1. Σοβαρά ξεσπάσματα μπορεί να συμβούν με υγρές συνθήκες
2. Μπορεί να εξαπλωθεί γρήγορα μέσα από την καλλιέργεια μειώνοντας την απόδοση των σπόρων και το βάρος της δοκιμής
3. Η ασθένεια εμφανίζεται πριν από την ανθοφορία και εμφανίζεται ως καφέ κηλίδες στα φύλλα. Σε σοβαρές περιπτώσεις, δεν υπάρχουν κεφάλια λουλουδιών που παράγονται.
4. Έλεγχος
Χρησιμοποιήστε σπόρους που παράγονται σε περιοχές με χαμηλή βροχόπτωση.
Χρησιμοποιήστε τα χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού. Χαμηλά φυτά πληθυσμών που επιτρέπουν την αύξηση της κυκλοφορίας του αέρα.
Χρησιμοποιήστε τα μυκητοκτόνα.
Σκουριά (που προκαλείται από το Puccinia carthami)
1. Η σκουριά της ατρακτυλίδας είναι κοινή στη Γιούτα-Idaho, αλλά είναι ένα σπάνιο σοβαρό πρόβλημα.
2. Πολλές μικρές πορτοκαλί καφέ φλύκταινες σχηματίζονται στα φύλλα και κάτω βράκτια.
3. Επηρεάζονται σοβαρά τα φύλλα και μπορεί να πεθάνουν πρόωρα.
4. Έλεγχος
Το παθογόνο μπορεί κατά τη διάρκεια του χειμώνα, όπως το μαύρο teliospores σε μολυσμένους φυτικούς ιστούς. Μην φυτέψετε πλάτη με πλάτη την ατρακτυλίδα.
Χρήση επεξεργασίας σπόρων (Thiram)
Η Ριζοκτονίαση φυτόψειρα δενδρυλλίων (που προκαλείται από Alternaria carthami, Πύθιο και Fusarium)
1. H ριζοκτονιαση είναι μια από τις κύριες αιτίες της κακής εγκατάστασης περιπτέρου.
2. Η περισσότερο διαδεδομένη όταν το έδαφος είναι ψυχρό και υγρό μετά τη φύτευση.
3. Έλεγχος
Αποφύγετε τη σπορά της ατρακτυλίδας στα πρώτα κρύα, υγρά εδάφη.
Η Ρηχά Σπόρων είναι(πολύ σημαντικό).
Η επεξεργασία σπόρων με Thiram θα συμβάλει στη μείωση της ριζοκτονίασης.[2]
Σχετικές σελίδες
Βιβλιογραφία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Φυτά Μεγάλης Καλλιέργειας Τόμος II "Ειδικότητα: Φυτικής Παραγωγής", Αυγουλάς Χρήστος, Ποδηματάς Κων/νος, Παπαστυλιανού Παναγιώτα, Καθηγητών Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
- ↑ Ασθένειες της ατρακτυλίδας.
