Βαλεριάνα φυτό
Περιεχόμενα
Μορφολογικά χαρακτηριστικά
Η βαλεριάνα (Valeriana officinalis) ανήκει στην οικογένεια Valerianaceae. Είναι πολυετής πόα με κοίλο δύσοσμο κατά την αποξήρανση. Τα φύλλα του είναι σύνθετα, πτεροσχιδή, από 7-21 λογχοειδή φυλλάρια και άνθη μικρά λευκά έως 5mm με τρείς στήμονες σε επάκριους πυκνούς κορύμβους. Η δρόγη αποτελείται από το καστανοκίτρινο ρίζωμα και τις ρίζες. Το ρίζωμα έχει μήκος 2-4cm και πλάτος 1-2cm. Η ρίζα έχει μήκος πάνω από 10cm και διάμετρο πάνω από 2mm. Ανθίζει τον Μάϊο. [1]
Εδαφοκλιματικές συνθήκες
Η βαλεριάνα ευδοκιμεί τόσο σε ψυχρές όσο και σε θερμές περιοχές. Αναπτύσσεται σε σκιαζόμενες περιοχές και σε γόνιμα, αμμώδη, ασβεστούχα και με καλή αποστράγγιση εδάφους. Είναι αυτοφυής στην βόρεια και ηπειρωτική Ελλάδα που σημαίνει ότι ταιριάζει στο κλίμα της. Στη νότια πεδινή Ελλάδα η βαλεριάνα μπορεί να καλλιεργηθεί αλλά χρειάζεται πότισμα το καλοκαίρι. Το pH του εδάφους κυμαίνεται από 6 έως 8.[1]
Πολλαπλασιασμός
Η βαλεριάνα πολλαπλασιάζεται με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο ή με ριζώματα. Εξαιτίας του μικρού μεγέθους του σπόρου, ο σπόρος πρέπει να καλύπτεται στο σπορείο με πολύ λεπτό στρώμα εδάφους. Οι σπόροι συνήθως βλασταίνουν μέσα σε 3 ή 4 εβδομάδες. Στο σπορείο πρέπει να ποτίζονται 2 φορές την ημέρα μέχρι να βλαστήσει ο σπόρος και μία φορά μετά τη βλάστηση. Η μεταφύτευση γίνεται φθινόπωρο ή άνοιξη όταν τα φυτά γίνουν περίπου 8cm, σε αποστάσεις 50-60cm μεταξύ των φυτών και 70-80cm μταξύ των γραμμών. [1]
Πληροφοριακά στοιχεία
| ||||||
