Ασθένεια τριτικάλε Εργωτίαση (ergot)

Η αρχική ευπάθεια στην εργωτίαση, η οποία προφανώς οφείλεται στο γονίωμα της σίκαλης, έχει μειωθεί αρκετά σήμερα με τη χρήση γενετικού υλικού που αυτογονιμοποιείται σε υψηλό βαθμό (κυρίως ποικιλιών σιταριού). Πάντως, κατά τον Zillinsky (1974), η γενετικής φύσης αντίσταση στην ασθένεια είναι περιορισμένη.

Πρόκειται για την ίδια ασθένεια που προσβάλλει και την καλλιέργεια της σίκαλης. Η ασθένεια αυτή προκαλείται από τον ασκομύκητα Claviceps purpurea (Fr.) Tul. Προσβάλλονται οι ταξιανθίες και σχηματίζονται σκληρώτια στη θέση των καρπών με αποτέλεσμα οι αποδόσεις να μειώνονται περίπου μέχρι 20%. Η παρουσία όμως των σκληρωτίων μαζί με τους υγιείς καρπούς και η κατανάλωσή τους από ζώα και ανθρώπους δημιουργεί μεγάλες διαταραχές, λόγω των αλκαλοειδών που περιέχουν. Αντιμετωπίζεται με χρήση πολλαπλασιαστικού υλικού χωρίς σκληρώτια, αμειψισπορές με ψυχανθή ή άλλα ανθεκτικά φυτά και βαθύ όργωμα μετά τη συγκομιδή για ενταφιασμό των σκληρωτίων σε βαθύτερα εδαφικά στρώματα και καταστροφή τους, δεδομένου ότι η βιωσιμότητά τους δεν ξεπερνά τον ένα χρόνο.