Μυκητολογική ασθένεια πυρηνόκαρπων Μονίλια
Η μονίλια είναι ασκομύκητας και είναι ιδιαίτερα επιίνδυνη ασθένεια για τα πυρηνόκαρπα και συγκεκριμένα για την κερασιά, βυσσινιά, ροδακινιά, βερυκοκκιά, δαμασκηνιά. Λόγω συνεχόμενων βροχοπτώσεων τον Απρίλιο και αργότερα τον Μάϊο προκαλούνται σοβαρές ζημιές στις καλλιέργειες και παρατηρούνται αρχικά προσβεβλημένα άνθη, τα οποία και καταστρέφονται αργότερα. Πάνω στα δένδρο παρατηρείται μερική ακαρπία, ωστόσο είναι δύσκολο να τα ξεράνει ολόκληρα. Προκαλεί πάντως μεγάλες καταστροφές στην παραγωγή. Αναπτύσσεται πολύ γρήγορα σε θερμοκρασίες άνω των 10oC και υψηλή σχετική υγρασία. Τα κονίδια μπορούν να διασπείρονται με τον αέρα ή την βροχή και προσβάλλουν πολλά δένδρα σε ένα κτήμα.
Τα συμπτώματα της μονίλιας στα πυρηνόκαρπα είναι σαφή και ξεχωρίζονται εύκολα. Η είσοδος του παθογόνου, γίνεται κυρίως από τα άνθη ή τις ουλές στο φυτό. Ενώ οι καρποί μπορούν να προσβληθούν από μικρό εκδορές. Είναι σαφές ότι οι προσβολές από τον μύκητα αυτόν είναι ένα πολυδύναμο φαινόμενο και δεν καταπολεμούνται με απλούς ψεκασμούς.
Σε κτήματα που έχουν κατά το παρελθόν παρουσιαστεί προβλήματα προσβολών από μονίλια, κατά τη διάρκεια του χειμώνα πρέπει να κλαδεύονται ιδίως σε ημέρες με χαμηλή σχετική υγρασία. Όσοι βλαστοί παρουσιάζουν μεταχρωματισμούς, δηλαδή το χρώμα τους τείνει προς το μαύρο, δεν έχουν κανονική υφή αλλά είναι ζαρωμένοι, έχουν ακόμα ξερά άνθη καφέ χρώματος, ή μουμιοποιημένους καρπούς πρέπει να αφαιρούνται από το κτήμα. όχι μόνο από το δένδρο. Τα εργαλεία του κλαδέματος καλό θα είναι να αποστειρώνονται με οινόπνευμα. Μετά το κλάδεμα, πρέπει να γίνεται εφαρμογή ειδικών χειμερινών σκευασμάτων (π.χ βορδιγάλειος πολτός), με καλό λούσιμο των βλαστών με σκοπό την κάλυψη των ουλών. Κατά την περίοδο της άνθησης, ο αριθμός των ψεκασμών θα εξαρτηθεί από τις καιρικές συνθήκες, αν επικρατούν συνθήκες υψηλής σχετικής υγρασίας, τότε πρέπει να γίνουν έως και 4 εφαρμογές μυκητοκτόνων. Πριν τη ρόδινη κορυφή, στο 20% των ανοιγμένων άνθεων, στην πλήρη άνθιση και τέλος στη πτώση πετάλων. Αν υπάρξουν προσβεβλημένα άνθη, τότε αυτοί οι βλαστοί πρέπει να αφαιρεθούν. Στην χρονική περίοδο που μεσολαβεί μέχρι την ωρίμανση, τα περισσότερα δένδρα είναι ανθεκτικά στις προσβολές, εκτός αν μεσολαβήσουν πολλές βροχές και συνοδευτούν με χαλάζι. Σε αυτή την περίπτωση η χορήγηση χλωριούχου ασβεστίου για άμυνα ενάντια στην μονίλια κρίνεται αναγκαία. Στη ροδακινιά, ενδείκνυται και θερινό κλάδεμα, αφαιρώντας τους λαίμαργους βλαστούς και βελτιώνοντας τον αερισμό του φυτού. Αν 2 εβδομάδες πριν την ωρίμανση, επικρατούν συνθήκες υψηλής υγρασίας, τότε είναι απαραίτητο να γίνει κάποιος προληπτικός ψεκασμός με κάποιο μυκητοκτόνο. Τέλος, η χρήση ανθεκτικών ποικιλίων στην μονίλια, αποτελεί μία επιπρόσθετη ενεργεία που φέρνει θετικά αποτελέσματα.
