Σύκο
Συντήρηση
Τα σύκα είναι πολύ φθαρτοί καρποί και μπορεί να διατηρηθούν σε ψυκτικούς χώρους μόνο για 1 εβδομάδα σε θερμοκρασία 0oC και σχετική υγρασία 90%.[1]
Ξήρανση σύκων
Στην Ελλάδα, τα συλλεγέντα σύκα τοποθετούνται σε ξυλινούς ταρσούς (διαστάσεων 2 x 1m), σε λεπτό στρώμα και στη συνέχεια ξηραίνονται στον ήλιο για λίγες ημέρες, μέχρι η υγρασία να μειωθεί στο 17-18%. Κατά τη διάρκεια της ξήρανσης τα σύκα τη νύχτα πρέπει να καλύπτονται με καραβόπανο, για να απορροφήσουν υγρασία από τη νυχτερινή δροσιά και να προστατευθούν από ενδεχόμενη προσβολή από τα λεπιδόπτερα Plodia και Ephestia. Μόλις συμπληρωθεί η ξύρανση τα σύκα μεταφέρονται στην αποθήκη, αφού προηγουμένως αποστειρωθούν σε συνεταιρικά ή κρατικά αποστειρωτηρία. Η σχέση νωπών προς ξηρά κυμαίνεται από 3:1 έως 1,5:1. Η φάση της προετοιμασίας για ξήρανση περιλαμβάνει τη διαλογή και την εμβάπτιση σε βραστό διαλύμα μαγειρικού αλατιού (100gr ανά 5 λίτρα νερού). Η επέμβαση αυτή απομακρύνει τις ξένες ύλες από τα σύκα και σχίζει ελαφρά τον φλοιό τους , που βοηθάει στην ξήρανση. Κατά τη δεύτερη φάση τα σύκα εκτίθενται στον ήλιο για λίγες ημέρες ή 6-12 ώρες σε ξηραντήριο με θερμοκρασία 60oC. Η θερμοκρασία του ξηραντηρίου δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 60oC γιατί είναι δυνατή η καραμελοποίηση του προϊόντος (ο καρπός μαυρίζει και αποκτά μυρωδιά καμένου). Η ξήρανση συμπληρώνεται όταν η υγρασία του καρπού μειωθεί στο 17-18%. Ακολούθως μεταφέρονται σε αποθηκευτικούς χώρους, αφού προηγουμένως αποστειρωθούν σε αποστειρωτήρια.[1]
Διαθρεπτική αξία
Τα νωπά σύκα είναι μια πλουσιότατη σε φυτικές ίνες και θρεπτικά συστατικά φρούτο όπως βιταμίνες Α, Β1 και Β2 και μέταλλα όπως ασβέστιο, σίδηρο, φώσφορο, μαγγάνιο, νάτριο, κάλιο. Ρίχνουν την αρτηριακή πίεση. Εμποδίζουν τη δυσκοιλιότητα, έχουν βοηθητικό ρόλο στον έλεγχο του βάρους προστατεύουν τις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες από τον καρκίνο του μαστού, προλαμβάνουν τις καρδιακές παθήσεις, παρουσιάζουν αντιδιαβητική δράση, συμβάλλουν στη διατήρηση της πυκνότητας των οστών, βελτιώνουν τη σεξουαλική ζωή και ανακουφίζουν τον πονόλαιμο. Προσοχή στην υπερβολική κατανάλωση όμως απαιτείται καθώς υπάρχει πιθανότητα διάρροιας, ενώ θα πρέπει να αποφεύγεται σε άτομα με πρόβλημα στα νεφρά ή την χοληδόχο κύστη.[2]
Τα νωπά σύκα είναι πλούσια σε φυτικές ίνες και θρεπτικά συστατικά φρούτο όπως βιταμίνες Α, Β1 και Β2 και μέταλλα όπως ασβέστιο, σίδηρο, φώσφορο, μαγγάνιο, νάτριο, κάλιο. Ρίχνουν την αρτηριακή πίεση. Εμποδίζουν τη δυσκοιλιότητα, έχουν βοηθητικό ρόλο στον έλεγχο του βάρους προστατεύουν τις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες από τον καρκίνο του μαστού, προλαμβάνουν τις καρδιακές παθήσεις, παρουσιάζουν αντιδιαβητική δράση, συμβάλλουν στη διατήρηση της πυκνότητας των οστών, βελτιώνουν τη σεξουαλική ζωή και ανακουφίζουν τον πονόλαιμο. Προσοχή στην υπερβολική κατανάλωση όμως απαιτείται καθώς υπάρχει πιθανότητα διάρροιας, ενώ θα πρέπει να αποφεύγεται σε άτομα με πρόβλημα στα νεφρά ή την χοληδόχο κύστη.
Τα ξηρά σύκα έχουν 3 φορές περισσότερη θρεπτική αξία από τα φρέσκα και γι΄ αυτό το λόγο κατατάσσονται στα προϊόντα υψηλής θερμιδικής αξίας. Εξαιτίας των πολλών σπερμάτων που περιέχει ο καρπός πιστεύεται ότι συμβάλλουν στην καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος του ανθρώπου (όταν τρώγονται το πρωί με άδειο στομάχι). Επίσης πολλοί πιστεύουν ότι το αφέψημα ξηρών σύκων έχει θεραπευτικές ιδιότητες σε στομαχικές παθήσεις και κρυολογήματα. Παρουσιάζει και άλλες φαρμακευτικές ιδιότητες όπως είναι η χρήση του σε εγκαύματα και σε διάφορες παθήσεις του δέρματος. Συμμετέχουν ουσιαστικά στην πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου (λόγω του καλίου, της βιταμίνης Β6 και των ινωδών ουσιών τους) και μειώνουν τη χοληστερόλη και επομένως τον κίνδυνο καρδιακών νοσημάτων. Περίπου 10% της ενέργειας που καταναλώνει ο ανθρώπινος οργανισμός μπορεί να αντληθεί με την κατανάλωση 100 γραμμαρίων σύκων την ίδια στιγμή που ικανοποιούνται το 7% των αναγκών σε πρωτεΐνες , το 17% σε ασβέστιο, 30% σε σίδηρο και μαγνήσιο και ποσοστά γύρω στο 5% σε βιταμίνες, όλα απαραίτητα για την καλή διατήρηση της χημικής ισορροπίας του οργανισμού και της κυτταρικής λειτουργίας. Εκατό γραμμάρια ξηρών σύκων περιέχουν 6-7 γραμμάρια φυτικών ινών τη στιγμή που η ελάχιστη ημερήσια πρόσληψη ινών προερχόμενη από διάφορες πηγές είναι 20-35 γραμμάρια. Αξίζει επίσης να αναφερθεί και η υψηλή περιεκτικότητα των ξηρών σύκων σε ασβέστιο, η οποία φτάνει αυτή του γάλακτος και μπορεί να καλύψει το 17% των ημερήσια συνιστώμενων αναγκών.[3]
Σχετικές σελίδες
Βιβλιογραφία
- ↑ 1,0 1,1 Ειδική δενδροκομία Τόμος II "Ακρόδρυα-Πυρηνόκαρπα-Λοιπά καρποφόρα", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
- ↑ Σύκο:Ένας γλυκός πειρασμός, του Πράπα Δήμου
- ↑ Παραγωγή και επεξεργασία ξηρών σύκων στην Εύβοια, πτυχιακή μελέτη των Λυδάκη Δημήτριου και Δούκα Βασιλικής, Ηράκλειο 2011.
