Ασθένειες αζαλέας

Βοτρύτης

Ο βοτρύτης (Botrytis Blight, Botrytis petal blight, Botrytis gray mold) είναι μια συνηθισμένη ασθένεια της αζαλέας. Το παθογόνο Botrytis cinerea Pers:Fr., μπορεί να προσβάλλει τα νεαρά φύλλα, τους βλαστούς και τα άνθη της αζαλέας. Συνήθως όμως προσβάλλει τα άνθη. Μικρές υδατώδεις κηλίδες σχηματίζονται στα πέταλα του άνθους, οι οποίες μεγαλώνουν σύντομα γίνονται νεκρωτικές και συνενώνονται (νέκρωση των πετάλων). Οι προσβεβλημένοι ιστοί καλύπτονται από τις γκρίζες εξανθήσεις του παθογόνου ιδίως σε ψυχρές και υγρές περιόδους. Ο μύκητας κανονικά δεν εισβάλλει στους υγιείς φυτικούς ιστούς. Προτιμά να αποικίζει τους νεκρούς, γηρασμένους ή τραυματισμένους ιστούς, όπως είναι τα πεσμένα φύλλα και τα πέταλα και αυτά αποτελούν τις πηγές του μολύσματος κατά τη διάρκεια της διαχειμάσεως.

Επισημαίνεται ότι τα συμπτώματα της προσβολής των πετάλων από το βοτρύτη μοιάζουν με εκείνα που προκαλούνται από το μύκητα Ovulinia. Γιά την αντιμετώπιση της ασθένειας συνιστώνται τα παρακάτω: Μέτρα για τον αερισμό των φυτών, ώστε να περιορίζεται η υψηλή υγρασία. Απομάκρυνση νεκρών, ασθενών και γηρασμένων φυτικών μερών (άνθη, φύλλα). Ψεκασμός των φυτών με μυκητοκτόνα (fludioxonil, iprodione, chlorothalonil, vinclozolin, κ.α.).

Νέκρωση των πετάλων

Η νέκρωση των πετάλων της αζαλέας (azalea flower blight, azalea flower spot ή Ovulinia petal blight είναι μια ιδιαιτέρως καταστροφική ασθένεια που οφείλεται στον ασκομύκητα Ovulinia azaleae Weiss. Η ατελής μορφή του παθογόνου ονομάζεται Ovulitus azaleae Buchwald. Η ασθένεια περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1931 στις Η.Π.Α. Σήμερα η ασθένεια είναι γνωστή σε πολλές περιοχές του κόσμου. Έχει αναφερθεί στην Αυστραλία, την Νέα Ζηλανδία, την Ιαπωνία και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες (Αγγλία, Ελβετία, Βέλγιο, Γαλλία, Ολλανδία, Γερμανία, Ιταλία). Τα άνθη είναι τα μόνα μέρη του φυτού που προσβάλλονται. Τα πρώτα συμπτώματα στα πέταλα εμφανίζονται ως μικρές, κυκλικές υδατώδεις κηλίδες διαμέτρου περίπου 1mm. Οι κηλίδες μπορεί να εμφανισθούν και όταν ακόμη τα άνθη δεν έχουν πλήρως ανοίξει. Καθώς οι κηλίδες μεγαλώνουν, συνενώνονται και καλύπτουν μεγάλες περιοχές στα πέταλα, τα μολυσμένα πέταλα μαλακώνουν, γίνονται γλοιώδη και αποκτούν ανοικτό μέχρι σκούρο καστανό μεταχρωματισμό. Με συνθήκες υψηλής υγρασίας το παθογόνο χρειάζεται 2-4 ημέρες για να καταστρέψει τελείως τα μολυσμένα άνθη. Τα ασθενή άνθη γίνονται μαλακά και καλύπτονται από το μυκήλιο του παθογόνου. Τελικά τα άνθη αποξηραίνονται και συχνά παραμένουν πάνω στο φυτό επί μερικές εβδομάδες. Στα προσβεβλημένα πέταλα παράγονται από το παθογόνο πολυάριθμα μακροκονίδια και μικροκονίδια (σπερμάτια) του παθογόνου (είναι τα σπόρια της ατελούς μορφής του παρασίτου). Τα σπόρια αυτά (τα μακροκονίδια τα οποία είναι ωοειδή, μονοκύτταρα, υαλώδη και διαστάσεων 60 x 35 μm) που αποτελούν τα νέα μολύσματα του παθογόνου διασπείρονται με τον άνεμο, με τα σταγονίδια της βροχής και με τα έντομα, βλαστάνουν με υγρό καιρό και προκαλούν νέες μολύνσεις (δευτερογενείς). Με ξηρό καιρό τα μακροκονίδια διατηρούνται ζωντανά επί αρκετούς μήνες. Πάνω στα μολυσμένα πέταλα σχηματίζονται, σε 4-8 εβδομάδες από την μόλυνση, τα καστανόμαυρα σκληρώτια του παθογόνου (πεπλατυσμένα, επιμήκη, με πλάτος 2-8mm). Το παθογόνο επιβιώνει με τα σκληρώτια, τα οποία την επόμενη άνοιξη βλαστάνουν και παράγουν αποθήκια μέσα στα οποία σχηματίζονται τα ασκοσπόρια του παθογόνου. Τα αποθήκια είναι ερυθροκαστανά και αποτελούνται από ένα ποδίσκο 3-10 mm και ένα κύπελλο διαμέτρου 1,5-2,5mm. Τα ασκοσπόρια (είναι μονοκύτταρα, ελλειψοειδή και υαλώδη σπόρια) που είναι ξηροσπόρια διασπείρονται με τον αέρα και προκαλούν τις πρωτογενείς μολύνσεις την επόμενη περίοδο. Οι μολύνσεις ευνοούνται από τις συχνές βροχοπτώσεις, την άρδευση, την άφθονη δρόσο, γενικώς από την υψηλή υγρασία και το θερμό καιρό κατά τη διάρκεια της ανθήσεως. Η βλάστηση των ασκοσπορίων γίνεται σε θερμοκρασίες 5-27⁰C (άριστη θερμοκρασία μεταξύ 10-22⁰C). Η αντιμετώπιση της ασθένειας γίνεται κυρίως με προληπτικούς ψεκασμούς των φυτών με μυκητοκτόνα (benomyl, thiophanate-methyl, myclobutanil, triadimefon, chlorothalonil, triforine, mancozeb). Το chlorothalonil είναι τοξικό σε μερικές ποικιλίες. Οι ψεκασμοί αρχίζουν, όταν οι πρώτοι ανθοφόροι οφθαλμοί δείξουν το χρώμα τους και συνεχίζονται σε εβδομαδιαία διαστήματα μέχρις ότου ανοίξουν και οι τελευταίοι οφθαλμοί. Επίσης λαμβάνονται μέτρα περιορισμού των μολυσμάτων, όπως απομάκρυνση και καταστροφή των προσβεβλημένων ανθέων. Καταστροφή των υπολειμμάτων της καλλιέργειας. Ακόμη να λαμβάνονται μέτρα μειώσεως της υγρασίας στο περιβάλλον του φυλλώματος των φυτών.

Ξήρανση οφθαλμών και κλαδίσκων

Ασθένεια αζάλεας ξήρανση οφθαλμών και κλαδίσκων

Ανθράκωση

Η ανθράκωση (αγγλ. Anthracnose, Colletotrichum leaf spot) είναι μια από τις πλέον συνήθεις κηλιδώσεις των φύλλων σε πολλά καλλωπιστικά φυτά. Ο παθογόνος μύκητας είναι ο Colletotrichum gloeosporioides (Penz.) Penz. & Sacc., με τέλεια μορφή τον Glomerella cingulata (Stoneman) Spauld & Schrenk.

Στο φυτό της αζαλέας προκαλεί κηλίδωση φύλλων και σε μερικές ποικιλίες και φυλλόπτωση. Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται στα νεαρά φύλλα με τη μορφή νεκρωτικών κηλίδων. Το παθογόνο σχηματίζει τις καρποφορίες του (τα ακέρβουλα) στην περιοχή των προσβεβλημένων ιστών. Τα ώριμα φύλλα συνήθως δεν μολύνονται, αλλά οι νεαροί βλαστοί εμφανίζουν έντονη αποφύλλωση. Συνιστάται συλλογή και καταστροφή των προσβεβλημένων φύλλων.

Βιβλιογραφία

Πρότυπο:Top heading}Ξήρανση και σηψιρριζία από κυλινδροκλάδιο==

Ασθένεια αζάλεας ξήρανση και σηψιρριζία από κυλινδροκλάδιο

Προσβολή ριζών και λαιμού

Ασθένεια αζάλεας προσβολή ριζών και λαιμού

Ωίδιο

Ασθένεια αζάλεας ωίδιο

Έλκος από βοτρυοσφαίρια

Ασθένεια αζάλεας έλκος από βοτρυοσφαίρια

Septoria azaleae

Η κηλίδωση των φύλλων (Leaf spot, Leaf scorch) παρατηρείται σε πολλές περιοχές του κόσμου σε θερμοκηπιακές και σε υπαίθριες καλλιέργειες της αζαλέας. Το παθογόνο είναι ο μύκητας Septoria azaleae Voglino. Το παθογόνο προκαλεί γωνιώδεις, καστανές κηλίδες στα φύλλα οι οποίες μερικές φορές έχουν κίτρινο περιθώριο. Τα φύλλα τελικά ξηραίνονται και το φυτό αποφυλλώνεται. Στην επιφάνεια των κηλίδων σχηματίζονται τα πυκνίδια του μύκητα που περιέχουν τα χαρακτηριστικά σπόρια που αποτελούν και τις πηγές των μολυσμάτων. Καιρός υγρός και υψηλή σχετική υγρασία ευνοούν τις μολύνσεις και την ανάπτυξη της ασθένειας. Συνιστώνται ψεκασμοί με chlorothalonil, thiophanate-methyl ή iprodione.

Pseudocercospora handelii

Ασθένεια αζάλεας pseudocercospora handelii

Pestalotiopsis sydowiana

Ασθένεια αζάλεας pestalotiopsis sydowiana

Όγκοι φύλλων

Ασθένεια αζάλεας όγκοι φύλλων

Καρκίνος

Ασθένεια αζάλεας καρκίνος

Δακτυλιωτή νεκρωτική κηλίδωση

Ασθένεια αζάλεας δακτυλιωτή νεκρωτική κηλίδωση

Διάφορες μη μεταδοτικές παθήσεις

Ασθένεια αζάλεας διάφορες μη μεταδοτικές παθήσεις