Πτώση οφθαλμών - ανθέων - καρπών

Οι οφθαλμοί μπορεί να διαφοροποιήσουν ανθικά μέρη, αλλά, αν οι οφθαλμοί αυτοί φθάσουν στην άνθηση και οι παραγόμενοι καρποί παραμείνουν στο δένδρο μέχρι την ωρίμαση τους, αυτό εξαρτάται από τις ενδογενείς και περιβαλλοντικές συνθήκες.

Όχι μόνον οι ανθοφόροι οφθαλμοί, αλλά επίσης τα άνθη και οι άγουροι και ώριμοι καρποί πέφτουν από το δένδρο κατά κύματα. Το ποσοστό των οργάνων, που παραμένει στο δένδρο μετά από κάθε κύμα πτώσης αναφέρεται ως τρέχον δέσιμο, σε αντιδιαστολή με το ποσοστό των καρπών, οι οποίοι παραμένουν μετά την πτώση των πετάλων, που από τους δενδροκόμους αποκαλείται καρπόδεση.

Ο ίδιος όρος χρησιμοποιείται προκειμένου να περιγράψουμε το ποσοστό των καρπών, που παραμένουν στο δένδρο μετά την καρπόπτωση του Ιουνίου (June drop). Τα κυριότερα δε αίτια είναι:

• Οι χειμερινοί παγετοί

Όταν οι θερμοκρασίες του χειμώνα πέσουν κάτω από -21⁰C, οι ανθοφόροι οφθαλμοί πολλών ειδών θανατώνονται. Η ζημιά είναι πιο σοβαρή, αν η πτώση της θερμοκρασίας είναι ταχεία. Εξωτερικά, οι οφθαλμοί δεν παρουσιάζουν συμπτώματα ζημιάς, αλλά τα μεριστωματικά ανθικά μέρη αποχρωματίζονται και νεκρώνονται. Οι οφθαλμοί αυτοί δεν αναπτύσσονται και τελικά πέφτουν.

• Η έλλειψη χειμερινού ψύχους

Η έλλειψη χειμερινού ψύχους είναι η συνήθης αιτία που προκαλεί την πτώση των ανθοφόρων οφθαλμών στα πυρηνόκαρπα και κυρίως στη βερικοκκιά. Αυτό επισυμβαίνει πριν από την άνθηση, όταν οι οφθαλμοί αρχίζουν να φουσκώνουν. Οι ποικιλίες διαφέρουν ακόμα και εντός των ειδών, ανάλογα με τις ανάγκες τους σε ψύχους. Οι ποικιλίες εκείνες που έχουν μεγάλες ανάγκες σε ψύχος, ρίχνουν περισσότερους οφθαλμούς, μετά από ένα σχετικά θερμό χειμώνα, απ' εκείνες με μικρότερες ανάγκες σε ψύχος.

• Η επίδραση της βροχής

Συνήθως δε, μετά από ένα υγρό, αλλά ελαφρά ψυχρό χειμώνα, η πτώση των ανθοφόρων οφθαλμών δεν επισυμβαίνει την άνοιξη όπως θα έπρεπε. Αυτό το αναπάντεχο γεγονός αποδίδεται στην απόπλυση του αμπσισικού οξέος και άλλων συστατικών παρεμποδιστών της αύξησης στα λέπια των οφθαλμών και στις μεριστωματικές ζώνες του οφθαλμού. Οι Molisch και οι Westwood και Bjornstad βρήκαν, ότι η ύγρανση των ανθοφόρων οφθαλμών μειώνει τη ληθαργική περίοδο τους και επισπεύδει το χρόνο της άνθησης.

• Η πολύ υψηλή καλοκαιρινή θερμοκρασία

Οφθαλμόπτωση ανθοφόρων και βλαστοφόρων οφθαλμών σε διάφορες ποικιλίες αμυγδαλιάς λαμβάνει χώρα κατά τα τέλη του καλοκαιριού, όταν η θερμοκρασία κυμαίνεται γύρω στους 40⁰C για αρκετές ημέρες.

Η ανωμαλία αυτή ονομάζεται μη μολυσματική πτώση οφθαλμών. Η οφθαλμόπτωση είναι πιο έντονη σε κλάδους με ΝΔ έκθεση, γιατί εκτίθενται σε υψηλότερη ηλιακή ακτινοβολία. Δένδρα, τα οποία παράγονται με εμβολιασμό, στον οποίο χρησιμοποιούνται εμβόλια από τους κλάδους αυτούς, εκδηλώνουν τα ίδια συμπτώματα νωρίς από της εγκαταστάσεως τους στον οπωρώνα. Αλλά η ανωμαλία δεν μεταφέρεται στο υποκείμενο ή αντιστρόφως από το υποκείμενο στην κόμη δια μέσου της εμβολιαστικής ένωσης. Ωστόσο, μπορεί να μεταφερθεί σεξουαλικά από γονείς που έχουν τα συμπτώματα στα σπορόφυτα - απογόνους.

• Ο ανταγωνισμός μεταξύ αναπτυσσόμενων οργάνων

Στην ποικιλία φιστικιάς Αιγίνης, οι ανθοφόροι οφθαλμοί στην τρέχουσα βλάστηση πέφτουν, όταν τα έμβρυα των καρπών που φέρονται σε ξύλο του προηγούμενου έτους, αρχίζουν να συσσωρεύουν ξηρά ουσία κατά τα τέλη Ιουνίου. Οφθαλμόπτωση δεν επισυμβαίνει σε μη καρποφόρους κλάδους (έτος ακαρπίας), διότι τα φύλλα είναι σε θέση να παρέχουν τα αναγκαία φωτοσυνθετικά και ορμονικά υλικά, για την ανάπτυξη των ανθοφόρων οφθαλμών.

Η επίδραση αυτή της παραγωγής στην