Διαφοροποίηση ανθοφόρων οφθαλμών

Οι Tufts και Morrow μελέτησαν τους οφθαλμούς πολλών ειδών του γένους Prunus της ποικιλίας Bartlett της αχλαδιάς και της ποικιλίας Gravenstein της μηλιάς και διαπίστωσαν ότι, αυτοί που ενεργοποιήθηκαν για ν' ανθίσουν, εκδήλωσαν μορφολογικές αλλαγές από νωρίς τον Ιούνιο έως τα μέσα Σεπτεμβρίου, τούτου εξαρτωμένου απ' το είδος του καρποφόρου δένδρου και τις καλλιεργητικές φροντίδες.

Η κορυφή ενός οφθαλμού που πρόκειται ν' ανθίσει επιμηκύνεται και διαπλατύνεται και λαμβάνει το σχήμα ενός μικρού θόλου. Σε είδη της οικογένειας Rosaceae, ο θόλος αναπτύσσει δυο ευδιάκριτες ζώνες, το περίβλημα και το σώμα. Καθώς ο θόλος συνεχίζει να διαπλατύνεται, διαφοροποιούνται οι καταβολές σεπάλων στα εξωτερικά άκρα. Αυτό λαμβάνει χώρα στις αρχές Ιουλίου για την ποικιλία Elberta της ροδακινιάς υπό τις συνθήκες της Καλιφόρνιας των Η.Π.Α. Κατά τα μέσα με τέλη Αυγούστου εμφανίζονται οι καταβολές των πετάλων, οι οποίες και μεγενθύνονται. Οι στήμονες με τους ανθήρες εμφανίζονται νωρίς το Σεπτέμβριο και η ωοθήκη αμέσως μετά απ' αυτούς. Καθώς τα εξωτερικά όργανα μεγεθύνονται βραδέως κατά τα τέλη του φθινοπώρου, η καταβολή της ωοθήκης μεγαλώνει και ο στύλος γίνεται εμφανής. Η σπερμοβλαστική κοιλότητα επισημαίνεται το Σεπτέμβριο και μέχρι τον Ιανουάριο γίνονται εμφανείς και οι σπορογενετικοί ιστοί στους ανθήρες.

Τον Φεβρουάριο το μητρικό κύτταρο των γυρεόκοκκων παράγει τις τετράδες των μελλοντικών γυρεόκοκκων παράγει τις τετράδες των μελλοντικών γυρεόκοκκων. Έτσι ο ανθοφόρος οφθαλμός είναι έτοιμος ν' ανθίσει. Το πρώτο σημάδι της διαφοροποίησης των θηλυκών ανθέων στην Περσική καρυδιά αποτελεί η εμφάνιση των σεπάλων. Ο χρόνος εμφανίσεως τους ποικίλλει από τα τέλη του καλοκαιριού έως τα τέλη του χειμώνα, τούτου εξαρτώμενου από την ποικιλία. Τα υπόλοιπα ανθικά μέρη εμφανίζονται την άνοιξη, πριν από την άνθηση. Η πορεία της ανθικής διαφοροποιήσεως εξαρτάται από το αν η ποικιλία είναι πρωτόγυνη ή πρώτανδρη. Οι ίουλοι της καρυδιάς διαφοροποιούνται στις μασχάλες των φύλλων την άνοιξη, ένα χρόνο πριν την απελευθέρωση της γύρης τους. Σπάνια οι ίουλοι, με αρκετά τέλεια άνθη, έχουν παρατηρηθεί σε νεαρά ζωηρά δένδρα.

Η διαφοροποίηση ανθέων στις κληματίδες του ακτινιδίου επισυμβαίνει κατά την έκπτυξη των οφθαλμών. Οι οφθαλμοί μπορεί να προκληθούν, για να σχηματίσουν άνθη, με διάφορους καλλιεργητικούς χειρισμούς όπως δια ψεκασμού με επιβραδυντήρες αύξησης και κυτοκινίνες, δια του χαρακώματος και της κάμψεως των βραχιόνων - κλάδων. Οι οφθαλμοί μπορεί να παρεμποδιστούν να σχηματίσουν άνθη αν ψεκαστούν με γιββερελλίνες κατά την κρίσιμη περίοδο. Επομένως οι οφθαλμοί μπορεί να διεγερθούν και να σχηματίσουν άνθη, αλλά το ερέθισμα αυτό μπορεί να αντιστραφεί κατά τη διάρκεια της ανθικής προτροπικής περιόδου, αναγκάζοντας τον οφθαλμό να επανέλθει σε βλαστική κατάσταση. Όταν τα ανθικά μέρη αρχίσουν εμφανίζονται, η διαδικασία της άνθησης είναι μη αναστρέψιμη, αν και ο ρυθμός της και η ποιότητα των ανθέων μπορεί να μεταβληθεί. Ένας καρποφόρος, σε ληθαργική κατάσταση, οφθαλμός ακτινιδιού χάνει την ικανότητα του να σχηματίσει άνθη μόνο με την αποκοπή του πλησίον του επιμηκυνόμενου βλαστού.

Η ξηρασία ή η υπερβολική άρδευση και η υπερβολική θερμοκρασία, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, όταν διαφοροποιούνται τα ανθικά μέρη των ανθέων των πυρηνόκαρπων, συχνά καταλήγουν στο σχηματισμό διπλών ωοθηκών στην κερασιά, βερικοκκιά, ροδακινιά. Μια θερμή περίοδος, που ακολουθεί ένα σχετικά δροσερό καιρό, ή μια φυλλόπτωση, που προκλήθηκε από ένα συστατικό που παράγει αιθυλένιο, ή από την προσβολή τετρανύχων, θα επισπεύσει την ανθική διαφοροποίηση, και συνήθως προκαλεί δεύτερη ανθοφορία κατά τα τέλη του καλοκαιριού.