Καλλιέργειες καρποφόρων δένδρων σε υποτροπικά κλίματα

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 11:25, 15 Σεπτεμβρίου 2016 υπό τον X skiadas (Συζήτηση | συνεισφορές)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Στις υποτροπικές περιοχές, το ψύχος είναι ανεπαρκές και πρέπει να δοθεί κατ' άλλο τρόπο. Στις τροπικές περιοχές, ωστόσο, τα φυτά αυτά δεν μπαίνουν σε ενδολήθαργο κι έτσι δε χρειάζονται ψύχος για να τον διακόψουν. Πράγματι, διάφορες καλλιεργητικές επεμβάσεις παρέχονται για την πρόκληση νέου κύκλου βλάστησης και καρποφορίας. Επειδή τα δυο αυτά κλίματα προκαλούν διαφορετικές φυσιολογικές αντιδράσεις στα φυτά, οι καλλιεργητικές τεχνικές για τα υποτροπικά και τροπικά κλίματα θα εξεταστούν χωριστά.

Τα είδη, που καλλιεργούνται στις υποτροπικές περιοχές, καλύπτουν κάποιες ανάγκες σε ψύχος, αλλά λιγότερες απ' εκείνες που δέχονται τα είδη στις εύκρατες περιοχές. Τα προβλήματα, που ανακύπτουν από την μη επαρκή κάλυψη των αναγκών των δένδρων σε ψύχος, αντιμετωπίζονται με τη χρησιμοποίηση ποικιλιών και υποκειμένων με μικρές ανάγκες σε ψύχος, με την εφαρμογή ψεκασμών με διάφορες χημικές ουσίες, με ειδικό κλάδεμα και τεχνητή βροχή πάνω από την κόμη των δένδρων.

Καρποφόρα δένδρα της ευκράτου ζώνης καλλιεργούνται σε μικρά γεωγραφικά πλάτη επί αιώνες, αλλά για κάθε περιοχή και ποικιλία υπάρχει ένα μίνιμουμ υψομέτρου στο οποίο τα δένδρα δέχονται επαρκές ψύχος συνήθως μεταξύ 1000 και 3000 μέτρων. Όσο μικρότερο είναι το γεωγραφικό πλάτος, τόσο υψηλότερο υψόμετρο χρειάζεται για την εξασφάλιση επαρκούς ψύχους. Εκτός από το υψόμετρο και άλλοι παράγοντες, όπως η υγρασία, η βροχόπτωση, η ομίχλη και τα σύννεφα, είναι σημαντικοί, για την επιλογή της τοποθεσίας, για την καλλιέργεια μιας ποικιλίας.

Επίσης, οι ανάγκες σε ψύχος κάποιας ποικιλίας, μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με το γεωγραφικό πλάτος. Οι συνήθεις περιβαλλοντικές επιδράσεις, που προκαλούν βαθύ ενδολήθαργο, είναι η βραχυήμερη διάρκεια και η χαμηλότερη θερμοκρασία, που επιφέρουν περίπου αποφύλλωση.

Σε μικρά γεωγραφικά πλάτη οι επιδράσεις για την πρόκληση ενδοληθάργου είναι αδύναμες, και μερικές ποικιλίες δεν εισέρχονται σε πλήρη ενδολήθαργο και επομένως δεν χρειάζονται αρκετό ψύχος για να διακόψουν αυτόν. Για παράδειγμα, ερευνητές ανέφεραν ότι στη Φλόριδα των ΗΠΑ σε 300 γεωγραφικό πλάτος οι ανάγκες σε ψύχος των Ασιατικών ποικιλιών αχλαδιάς Tsu-li και Ya-li ήταν 365-480 ώρες, αλλά στο Όρεγκον των ΗΠΑ σε 450 γεωγραφικό πλάτος η Tsu-li χρειάζεται τουλάχιστο 600 ώρες και η Ya-li μεταξύ 900 και 1400 ωρών.

Ενώ γνωρίζουμε, ότι τέτοιες διαφορές υπάρχουν μεταξύ γεωγραφικών πλατών, οι αναγκαίες ώρες ψύχους δεν έχουν υπολογιστεί για όλα τα είδη και τις ποικιλίες. Επομένως, για μια δεδομένη τοποθεσία σε μικρό γεωγραφικό πλάτος πρέπει η καλλιεργούμενη ποικιλία προηγουμένως να μελετηθεί για την προσαρμοστικότητα της. Ο Laborde διατύπωσε την άποψη ότι τα μοντέλα που αναπτύχθηκαν για τον προσδιορισμό των μονάδων ψύχους σε μεγάλα γεωγραφικά πλάτη δεν μπορούν να προβλέψουν την ανταπόκριση κάποιας ποικιλίας σε μικρά γεωγραφικά πλάτη.[1]

Βιβλιογραφία

  1. Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997