Μέθοδοι αραιώματος
Περιεχόμενα
Αραίωμα βλαστών με χειμερινό κλάδεμα
Η ροδακινιά και η μηλοροδακινιά φέρουν την κύρια καρποφορία σε βλαστούς του έτους. Επομένως η αποκοπή ποσοστού 75% απ' αυτούς (αδύνατους, προσβεβλημένους, συνωστισμένους) θα εξασφαλίσει επαρκή αριθμό καρποφόρων βλαστών για τη τρέχουσα βλαστική περίοδο. Σε είδη, που η κύρια καρποφορία φέρεται σε λογχοειδή βλάστηση, όπως είναι η μηλιά, αχλαδιά, δαμασκηνιά και βερικοκκιά, ο κλαδευτής πρέπει να αραιώσει όλους τους βλαστούς επέκτασης (όχι λογχοειδή), χωρίς ουσιαστικά να μειώσει την παραγωγική ικανότητα των δένδρων.
Το χειμερινό κλάδευμα απομακρύνει πολυάριθμα ισχυρά αυξανόμενα μέρη από το υπέργειο μέρος του δένδρου, χωρίς να επηρεάζει καθόλου το ριζικό σύστημα. Δια της εργασίας αυτής μεταβάλλεται η σχέση βλάστησης: ρίζες. Η μικρή σχέση βλαστών:ριζών προσδίδει στη βλάστηση ισχυρή αύξηση, με αποτέλεσμα οι βλαστοί και τα άνθη των κλαδευμένων δένδρων, κατά το χειμώνα, να εμφανίζουν ζωηρότερη ανάπτυξη απ' εκείνα των ακλάδευτων δένδρων. Γι' αυτό τα φύλλα, τα άνθη και οι καρποί τείνουν να γίνουν μεγαλύτερα σε μέγεθος.[1]
Αραίωμα ανθέων ή ανώριμων μικρών καρπών
Σκοπός του αραιώματος, ανεξάρτητα, αν γίνεται χειρονακτικά ή χημικά, ή μηχανικά, είναι η μείωση του φορτίου.[1]
Αραίωμα με το χέρι
Το αραίωμα των καρπών με το χέρι είναι μια χρονοβόρα και ακριβή καλλιεργητική εργασία, ιδιαίτερα, αν η καρπόδεση είναι πολύ μεγάλη. Πρέπει να ολοκληρωθεί μέσα σε μια σύντομη περίοδο, κατά τη διάρκεια της οποίας πρέπει να συγκεντρωθεί και να καθοδηγηθεί ένας μεγάλος αριθμός εργατών. Ένας πεπειραμένος εργάτης χρειάζεται 15 - 20 min για να αραιώσει μια ροδακινιά που φέρει 10.000 καρπούς. Επομένως, τα εναπομείναντα 1200 ροδάκινα, θα αποκτήσουν εμπορεύσιμο μέγεθος.
Όταν οι ροδακινιές είναι μεγάλες και απαιτούν σκάλες, είναι αναγκαία ή ύπαρξη ενός άλλου ατόμου μ' ένα μεγάλο κοντάρι, που ν' ακολουθεί τους εργάτες, για να αραιώνει τους καρπούς, που δεν έφθασαν αυτοί. Συνήθως χρησιμοποιούνται κοντάρια μήκους 1,3 - 2m των οποίων τα άκρα είναι περιτυλιγμένα με καουτσούκ , για το αραίωμα των συμπύρηνων ποικιλιών ροδακινιάς, όταν υπάρχει έλλειψη εργατών. Η τεχνική αυτή δε συνιστάται για είδη που καρποφορούν σε λογχοειδή βλάστηση ή για επιτραπέζιες ποικιλίες, των οποίων οι καρποί καταναλίσκονται ως επιτραπέζιοι (νωποί), γιατί ενδέχεται τα λογχοειδή να σπάσουν και οι απομείναντες καρποί να τραυματιστούν.[1]
Μηχανικό αραίωμα
Οι δονητές, που χρησιμοποιούνται για τη συλλογή των καρπών, συνήθως, χρησιμοποιούνται και για το αραίωμα των ροδακίνων και των δαμάσκηνων. Η δόνηση του δονητή μεταδίδεται στο βραχίονα στο σημείο επαφής. Αυτή θέτει τον κλάδο σε κίνηση (ταλάντευση), ενώ οι καρποί παραμένουν ακίνητοι, λόγω της αδράνειάς τους. Η δόνηση εξαναγκάζει τους βαρείς καρπούς και εκείνους που βρίσκονται πλησίον του σημείου της δόνησης να αποχωρίζονται από το λογχοειδές. Η υπερβολική δόνηση μπορεί να προκαλέσει αποκόλληση φλοιού από το ξύλο και να δημιουργήσει μεγάλους τραυματισμούς, που αποτελούν εισόδους προσβολών από διάφορους μικροοργανισμούς.[1]
Περίοδος αραιώματος
Όσο πιο γρήγορα αραιώνονται οι καρποί και μεταβάλλεται η σχέση φύλλων: καρπού, τόσο μεγαλύτεροι θα είναι οι καρποί κατά τη συγκομιδή. Στο αραίωμα των ανθέων, ένα μέρος αυτών απομακρύνεται πριν ή κατά την πλήρη ανθοφορία, ενώ κατά το αραίωμα των καρπών, οι νεαροί, σε ηλικία, καρποί κατανέμονται ομοιόμορφα κατά μήκος των βραχιόνων-κλάδων. Και οι δυο τεχνικές αυξάνουν τη σχέση φύλλων:καρπού, κι έτσι αυξάνουν τη δυναμικότητα των παραμενόντων καρπών να αυξηθούν.
Καλύτερο μέγεθος καρπών λαμβάνεται με το αραίωμα των ανθέων, γιατί ο ανταγωνισμός μεταξύ των αναπτυσσόμενων καρπών και των επιμηκυνόμενων βλαστών και ριζών εξαλείφεται ή περιορίζεται νωρίτερα. Μολαταύτα, η πρακτική αυτή εγκυμονεί κινδύνους, γιατί οι δριμείς καιρικές συνθήκες μπορεί κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας και μετά απ' αυτή να επιφέρουν επιπρόσθετη μείωση στην καρπόδεση.[1]
Βαθμός αραιώματος
Στις ζωηρές ποικιλίες μηλιάς και ροδακινιάς απαιτείται η σχέση φύλλων: καρπού να κυμαίνεται μεταξύ 40:1 και 75:1, για να επιτευχθεί εμπορεύσιμο μέγεθος καρπών. Οι καρποί των ποικιλιών των πυρηνόκαρπων που ωριμάζουν 75 - 90 ημέρες μετά την πλήρη ανθοφορία, πρέπει να έχουν την κατάλληλη σχέση φύλλων:καρπού 7 εβδομάδες μετά την πλήρη ανθοφορία για την επίτευξη καρπών εμπορεύσιμου μεγέθους.
Στις νέες ποικιλίες μηλιάς τύπου spur (με λογχοειδή βλάστηση), όταν εμβολιαστούν σε νάνα υποκείμενα μπορεί να ρυθμιστεί το φορτίο τους στη σχέση φύλλων:καρπού 25:1, διότι:
- Τα φύλλα έχουν μεγαλύτερη φωτοσυνθετική ικανότητα.
- Λιγότερα φωτοσυνθετικά υλικά κατανέμονται για την αύξηση της βλάστησης και περισσότερα για την αύξηση των καρπών.
Η επίτευξη υπερβολικά μεγάλων καρπών με το αραίωμα δεν είναι πάντοτε επιθυμητό, γιατί με την αύξηση του μέσου μεγέθους αυτών μειώνεται ο αριθμός κατά δένδρο. Έτσι δεν μειώνεται μόνον η παραγωγή, αλλά μειώνεται συνήθως και το εισόδημα των παραγωγών.[1]
