Επικονίαση

Επικονίαση

Η μεταφορά της γύρης από τους ανθήρες στο στίγμα ονομάζεται επικονίαση. Η μεταφορά της γύρης από άνθη μιας ποικιλίας σε άνθη διαφορετικής ποικιλίας του ιδίου ή συγγενούς είδους ονομάζεται σταυρεπικονίαση, ενώ η μεταφορά γύρης μεταξύ ανθέων της ίδιας ποικιλίας ονομάζεται αυτεπικονίαση. Τα περισσότερα καρποφόρα δένδρα χρειάζονται επικονίαση και ακολούθως γονιμοποίηση του ωαρίου, για το δέσιμο του άνθους και την ανάπτυξη του σε καρπό. Τα άνθη, τα οποία δεν επικονιάζονται μαραίνονται συνήθως και πέφτουν, με εξαίρεση τις παρθενοκαρπικές ποικιλίες (η Mission της συκιάς, η Hachiya του λωτού κ.α.)

Οι περισσότερες ποικιλίες της βερικοκκιάς, της μουσμουλιάς της Ιαπωνικής της ροδακινιάς και της καρυδιάς, οι οποίες σχηματίζουν σπέρματα με αυτεπικονίαση και με ή σταυρεπικονίαση, θεωρούνται ως αυτογόνιμες και ως / ή σταυρογόνιμες. Όλες σχεδόν οι εμπορικά καλλιεργούμενες ποικιλίες της κερασιάς και αμυγδαλιάς είναι αυτοάκαρπες και αυτοασυμβίβαστες, αν και η γύρη τους είναι ζωτική και λειτουργική.

Εντός των ειδών αυτών, οι ποικιλίες των οποίων η γύρη δεν δένει καρπούς, μετά από αμοιβαία σταυρεπικονίαση, ονομάζονται σταυροασυμβίβαστες. Κατά τη διάρκεια της εξέλιξης των ανωτέρων φυτών, αναπτύσσονται ορισμένοι γενετικοί μηχανισμοί, σύμφωνα με τους οποίους η ομομιξία, με αυτογονιμοποίηση ή σταυρεπικονίαση μεταξύ στενά συγγενών καλλιεργούμενων ποικιλιών, έδωσε τη θέση της στην ετερομιξία. Η ομομιξία οδηγεί στην ομοζυγωτία και τείνει να εξασθενίσει τα είδη, ενώ η ετερομιξία παρέχει περισσότερες ευκαιρίες στα είδη να παραμείνουν ετεροζυγωτά και να προάγουν την υβριδική ζωηρότητα.

Η διαδικασία δια της οποίας εμποδίζεται η ομομιξία ονομάζεται γαμετοφυτική ασυμβιβαστότητα. Ο μηχανισμός, που είναι γνωστός ως σποροφυτική ασυμβιβαστότητα, εμποδίζει το φυσικό υβριδισμό μεταξύ μη συγγενών ατόμων. Επίσης παρέχει σταθερότητα στα είδη.

Πάνω και πέρα απ’ όλα τα προϊόντα, η μέλισσα «παράγει» επικονίαση . Η προσφορά της στη φύση φθάνει και ξεπερνάει το δεκαπενταπλάσιο της αξίας όλων των προϊόντων της κυψέλης.

Παρά τη μοναδική και αναντικατάστατη συμμετοχή της στην οικονομική, οικολογική, ακόμη και αισθητική διαμόρφωση της υπόστασης του πλανήτη στο σύνολό του, αλλά και του ανθρώπου ειδικότερα, και ακόμη παρά την ύπαρξη αυστηρής νομοθεσίας για το θέμα, θα πρέπει να επισημανθεί και να υπογραμμιστεί το ακανθώδες πρόβλημα που προκύπτει από τη χρήση ψεκασμών με δηλητήρια σε ορισμένες καλλιέργειες. Οι καταστροφές είναι τεράστιες σχεδόν κάθε χρόνο με οξύνσεις και υφέσεις. Χρειάζεται προσοχή, ενημέρωση και καλλιεργητική παιδεία. Η μέλισσα αποτελεί αποδεδειγμένα τον ισορροπιστή της φύσης. Σε άλλες χώρες, ήδη από χρόνια, τα μελίσσια νοικιάζονται προκειμένου να τοποθετηθούν την κατάλληλη περίοδο σε καλλιέργειες με αυξημένες επικονιαστικές ανάγκες. Ο σεβασμός στο περιβάλλον ξεκινάει και από τη μέλισσα.