Καλλιέργεια θυμαριού
Περιεχόμενα
Προετοιμασία εδάφους
Απαιτείται βαθύ όργωμα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Βασική λίπανση μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συμβατικές καλλιέργειες (προσθήκη 50kg λιπάσματος σύστασης 11-15-15 σε άζωτο-φώσφορος-κάλιο ανά στρέμμα). Για βιολογικές καλλιέργειες απαιτείται καλά χωνεμένη κοπριά ή εγκεκριμένα σκευάσματα.[1]
Φύτευση
Η φύτευση γίνεται στα μέσα φθινοπώρου (μετά τις πρώτες βροχές) ή εναλλακτικά νωρίς την άνοιξη (μετά το πέρας των παγετών). Η πυκνότητα φύτευσης είναι έως 5.000 φυτά/στρέμμα, καθώς τα φυτά είναι μικρού σχετικά μεγέθους (0,70-1 m μεταξύ των γραμμών και 0,25-0,35 m επί των γραμμών).[2]
Λίπανση
Λίπανση κάθε χρόνο νωρίς την άνοιξη (Μάρτιο - Απρίλιο) με λίπασμα που περιέχει άζωτο, φώσφορο, κάλιο και μαγνήσιο. Συνήθως το λίπασμα ρίχνεται μετά από κάθε συλλογή για να επιταχύνει την ανάπτυξη της καλλιέργειας.[1]
Καταπολέμηση ζιζανίων
Βασική καλλιεργητική φροντίδα είναι η καταπολέμηση των ζιζανίων, η οποία γίνεται με σκαλίσματα, βοτανίσματα και με τη χρήση ζιζανιοκτόνων. Ιδιαίτερα αποτελεσματικό ζιζανιοκτόνο είναι το Terbacil.[1]
Άρδευση
Αν και είναι δυνατόν να καλλιεργηθεί ξερικά, οι αποδόσεις αυξάνονται όταν υπάρχει η απαραίτητη υγρασία στο έδαφος. Ανάλογα με την περιοχή, η άρδευση σε περιπτώσεις ανομβρίας συντελεί σε αύξηση παραγωγής.[2]
Συγκομιδή
Η συγκομιδή γίνεται κατά την πλήρη άνθιση (Μάιο - Ιούνιο), ανάλογα με την περιοχή καλλιέργειας και συλλέγεται όλο το υπέργειο μέρος. Σε αρδευόμενες περιοχές υπάρχει περίπτωση 2ης, ίσως και 3ης συγκομιδής. Η ξήρανση γίνεται σε σκιερό μέρος, σε θερμοκρασία γύρω στους 39oC, καθότι σε υψηλότερες θερμοκρασίες το ποσοστό του αιθέριου ελαίου μειώνεται. Η διάρκεια της καλλιέργειας φτάνει τα 6-8 έτη. Η απόδοση σε ξηρή δρόγη φτάνει τα 150-200 kg/στρ στον 2ο-3ο χρόνο καλλιέργειας. Η σχέση νωπού και ξηρού βάρους είναι περίπου 3,5:1. Η περιεκτικότητα σε αιθέριο έλαιο μπορεί να κυμαίνεται από 1 -3%.[2]
Σχετικές σελίδες
Βιβλιογραφία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Άρωμα ποιότητας - Επιχειρηματικός οδηγός, Δίκτυο διατοπικής συνεργασίας αναπτυξιακών εταιριών Κιλκίς, Ημαθίας, Ξάνθης, Σερρών, Χαλκιδικής.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Καλλιέργεια, μεταποίηση και διασφάλιση ποιότητας των ελληνικών αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών: Βασικές αρχές καθετοποιημένης παραγωγής, των Δρ. Ελένη Μαλούπα, Δρ. Κατερίνα Γρηγοριάδου, Δρ. Διαμάντω Λάζαρη και Δρ. Νικόλαος Κρίγκας, Καβάλα 2013.
