Χαράκωμα
Οι Gourley και Howlett ανέφεραν ότι οι μηλιές, που εδέχθησαν την επέμβαση του χαρακώματος (κυκλικά στο φλοιό βλαστών, κλάδων, κ.λ.π.), παρήγαγαν περισσότερα άνθη την επόμενη άνοιξη απ' ότι τα μη χαρακωθέντα δένδρα, πράγμα που αποδεικνύει ότι το ανθικό ερέθισμα μεταφέρεται με τον ηθμό και συγκεντρώνεται πάνω από το χαράκωμα. Ο Huet από την πλευρά του, βρήκε ότι κλάδοι αχλαδίας που δέχθηκαν την επέμβαση του χαρακώματος, με τον ίδιο αριθμό φύλλων με κλάδους που δε χαρακώθηκαν, έδωσαν μεγαλύτερη ανθοφορία την επόμενη άνοιξη, δεδομένα που ενισχύουν τις απόψεις των Gourley και Howlett.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997