Άρδευση κεχριού

Τα είδη του κεχριού καλλιεργούνται στις ξηρότερες περιοχές της γης, αφού -λόγω του μικρού τους βιολογικού κύκλου- έχουν μικρές συνολικές απαιτήσεις σε νερό. Επιπλέον, ορισμένα είδη όπως το μαργαριτώδες κεχρί είναι προικισμένα και με χαρακτηριστική αντοχής στην ξηρασία. Εν τούτοις, η επάρκεια εδαφικού νερού σε κρίσιμα στάδια ανάπτυξης βελτιώνει σημαντικά τις τελικές αποδόσεις.

Από πειράματα στο μαργαριτώδες κεχρί προέκυψε ότι έλλειψη νερού στα πρώτα στάδια βλαστητικής ανάπτυξης ελάχιστα επηρεάζει τις τελικές αποδόσεις επειδή καθυστερεί η άνθηση και αυξάνεται η αναλογία των γόνιμων αδελφιών. Έλλειψη νερού κατά τη φάση διαφοροποίησης της ταξιανθίας ασκεί επίσης ελάχιστη επίδραση στις τελικές αποδόσεις, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στα άλλα σιτηρά, επειδή η μειωμένη παραγωγή του κεντρικού στελέχους αντισταθμίζεται από αυξημένη παραγωγή των αδελφιών. Αντίθετα τις περισσότερο αρνητικές είχε η όψιμη έλλειψη νερού, μετά την άνθηση και κατά το γέμισμα των καρπών, αφού οι αποδόσεις μειώνονταν περισσότερο από το μισό συγκριτικά με καλλιέργειες αρδευόμενες τακτικά. Κατά συνέπεια, είναι σημαντική η διασφάλιση επαρκούς νερού με άρδευση κατά τα τελευταία στάδια ανάπτυξης όταν δεν αναμένονται βροχοπτώσεις και το έδαφος είναι ξηρό.

Οι υψηλότερες αποδόσεις για όλα τα εξεταζόμενα είδη επιτυγχάνονται όταν διασφαλίζεται συνολικό ύψος νερού 200-500mm ομοιόμορφα κατανεμημένο στην καλλιεργητική περίοδο.