Γιασεμί φυτό
Περιεχόμενα
Μορφολογικά χαρακτηριστικά
Το γιασεμί (Jasminum officinale) καλλιεργείται για τα άνθη του που περιέχουν ένα εκλεκτής ποιότητας αιθέριο έλαιο το «γιασιμέλαιο» που χρησιμοποιείται ευρύτατα στην αρωματοποιία. Η ακριβής χώρα της καταγωγής του δεν είναι γνωστή. Πιθανό να είναι ιθαγενές των νοτίων Ιμαλάϊων και μάλιστα στους πρόποδες τους, γιατί από αμνημόνευτων χρόνων τα άνθη του χρησιμοποιούνταν στην Ινδία τόσο στις θρησκευτικές τελετές, όσο και στον αρωματισμό διαφόρων αλοιφών. Η κυριότερες χώρες όπου καλλιεργείται το γιασεμί είναι το Μαρόκο και η Αίγυπτος και σε μικρή κλίμακα η Γαλλία και η Ιταλία.[1]
Είναι πολυετής, αναρριχώμενος θάμνος, συνήθως αειθαλής αλλά και φυλλοβόλος. Τα φύλλα του είναι εναλλασσόμενα, απλά ή τρίφυλλα, πτερωτά και τα άνθη είναι συνήθως λευκά και αναδύουν ένα γλυκό και ευχάριστο άρωμα. Ο καρπός του είναι ράγα με δύο λοβούς. Ανήκει στην οικογένεια Oleraceae.[2]
Εδαφοκλιματικές συνθήκες
Το γιασεμί ευδοκιμεί σε περιοχές με ήπιο και θερμό κλίμα στις οποίες η θερμοκρασία δεν πέφτει κάτω από το μηδέν. Αν και το υπόγειο τμήμα του (ρίζα) καθώς και η ξυλοποιημένοι βλαστοί αντέχουν σε θερμοκρασίες - 5oC, οι τρυφεροί βλαστοί παθαίνουν ζημιές κι όταν ακόμα η θερμοκρασία πλησιάζει το μηδέν. Μεγάλες επίσης ζημιές παθαίνει το γιασεμί από τους παγετούς την άνοιξη. Έτσι η εκλογή της κατάλληλης περιοχής όπου θα καλλιεργηθεί το γιασεμί πρέπει να γίνει με πολύ προσοχή γιατί αλλιώς η καλλιέργεια του είναι επισφαλής και ασύμφορος. Σαν κατάλληλες περιοχές της πατρίδας μας θεωρούνται πολλές νησιωτικές καθώς και παραθαλάσσιες της Νοτιοδυτικής Πελοποννήσου και της Χαλκιδικής.
Το γιασεμί μπορεί να καλλιεργηθεί και σε λίγο ψυχρές περιοχές όπως γίνεται στη Γαλλία με την προϋπόθεση ότι τα φυτά θα σκεπάζονται με χώμα τον χειμώνα ώστε να προφυλάσσονται από το κρύο. Την άνοιξη το χώμα αυτό απομακρύνεται. Πάντως στις ψυχρές περιοχές η καλλιέργεια του γιασεμιού έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση της παραγωγής λουλουδιών αλλά και την υποβάθμιση της ποιότητας του αιθέριου ελαίου. Ως προς τα εδάφη το γιασεμί μπορεί να καλλιεργηθεί σ’ οποιονδήποτε τύπο (εκτός από τα αργιλώδη ή αμμώδη). Τα πιο κατάλληλα όμως είναι τα μέσης συστάσεως διαπερατά επειδή το γιασεμί είναι ποτιστική καλλιέργεια τα χωράφια πρέπει να ποτίζονται καλά.[1]
Πολλαπλασιασμός
Το γιασεμί πολλαπλασιάζεται με τους εξής τρόπους:
Μοσχεύματα: Αυτά είναι τμήματα ετησίων βλαστών που έχουν μήκος 30cm περίπου. Η φύτευση γίνεται σε άμμο ή μείγμα άμμου και κοπριάς (1:1) σε αποστάσεις 10:10cm περίπου. Ως προς την εποχή φυτεύσεως η καλύτερη είναι ενωρίς το φθινόπωρο (Σεπτέμβριο) ή αργά την άνοιξη (Μάρτιο-Απρίλιο), όταν φυτεύονται στο ύπαιθρο, ενώ όλο το χρόνο όταν φυτεύονται σε θερμοκήπια με ελεγχόμενη θερμοκρασία. Το ποσοστό επιτυχίας είναι μικρό γι’ αυτό ο καλύτερος τρόπος είναι με υδρονέφωση που γίνεται σε ειδικά θερμοκήπια. Ο χρόνος που απαιτείται για ριζοβολία στο ύπαιθρο είναι 3-4 μήνες ενώ στο απλό θερμοκήπιο 2-3 μήνες και στην υδρονέφωση 1,5-2 μήνες
Καταβολάδες: Το ποσοστό ριζοβολίας με τις καταβολάδες είναι μεγάλο (80-90%). Ο τρόπος όμως αυτός παρουσιάζει δυσκολίες, γιατί δεν βρίσκονται εύκολα βλαστοί με μεγάλο μήκος που να γίνονται καταβολάδες. Η καλύτερη εποχή για τη φύτευση των καταβολάδων είναι το τέλος του χειμώνα με αρχές ανοίξεως (Φεβρουάριος- Μάρτιος).
Με εμβολιασμό: Σε λίγες περιπτώσεις το γιασεμί πολλαπλασιάζεται με εμβολιασμό. Σαν υποκείμενα χρησιμοποιούνται άγρια είδη που αντέχουν στο κρύο, ενώ εμβόλια από αυτά που παράγουν καλό αιθέριο έλαιο. Ο εμβολιασμός γίνεται νωρίς το φθινόπωρο και αργά την άνοιξη με ενοφθαλμισμό.[1]
Πληροφοριακά στοιχεία
| ||||||
