Εχθροί καρότου
Περιεχόμενα
Ψύλλα
Η ψύλλα (Psylla rosae) είναι ένας από τους σημαντικότερους εχθρούς του καρότου. Η προνύμφη δημιουργεί κοιλότητες ακριβώς κάτω από τη ρίζα του καρότου προκαλώντας ένα καφετί ξεθώριασμα και προσδίδει στο καρότο μια άσχημη γεύση. Τα νεαρά φυτά που βρίσκονται στο χωράφι μπορεί να μαραθούν και να νεκρωθούν. Πολύ συχνά τα φυτά δεν αναπτύσσονται και τα καρότα γίνονται βολβοί, με διακλαδώσεις τα οποία δεν είναι εμπορεύσιμα. Το μαραμένο και ξεθωριασμένο φύλλωμα, κυρίως σε ξερό καιρό, πιθανότατα είναι αποτέλεσμα της σοβαρής παρέμβασης της μεταφοράς του νερού που ακολουθεί τη ζημιά μέχρι το σύστημα των ριζών. Λιγότερο χαλασμένα φυτά εμφανίζονται λιγότερο αναπτυγμένα. Επιπλέον, μύκητες και βακτήρια μπορούν να εισβάλλουν στον χαλασμένο ιστό και να προκαλέσουν σάπισμα στην κορυφή του φυτού. Τα ενήλικα είναι μικρά, μαύρες γυαλιστερές ή σκούρες καφέ μύγες με κιτρινωπά πόδια, και ιριδίζοντα φτερά. Έχουν μήκος 5-8 mm και τα φτερά τους είναι περίπου 13mm. Τα ενήλικα προτιμούν να βρίσκουν καταφύγιο στους θαμνώδες φράκτες. Τα αυγά είναι λευκά, μικρά, έχουν μήκος 0,5mm, έχουν σχήμα λουκάνικου και σχηματίζουν αυλάκια στο γεωγραφικό μήκος τους. Γεννιούνται χωριστά ή όλα μαζί κοντά στα καρότα ή σε άλλα φυτά ξενιστών, συνήθως σε χαραμάδες του εδάφους ή ακριβώς κάτω από την επιφάνεια του εδάφους.
Οι νύμφες που δεν έχουν πόδια, αρχικά είναι άχρωμες, αλλά γίνονται λευκές σαν αφρός καθώς αναπτύσσονται έως και 8mm, μέσα από τρία στάδια ανάπτυξης. Στενεύουν στο κάτω μέρος μέχρι την κορυφή χωρίς να διακρίνεται το κεφάλι. Τρέφονται πάνω στην κύρια ρίζα ή στις διπλανές ρίζες του ξενιστή με τον βραχνό ήχο που προέρχεται από το στόμα τους (τυπικό της προνύμφης). Καθώς μεγαλώνουν αφήνουν τη ρίζα και γίνονται χρυσομαλλίδες εντόμου κοντά στο έδαφος. Η χρυσομαλλίδα εντόμου αναπτύσσεται μέσα στο κιτρινοκαφέ, βαρελοειδές, σκληρό δέρμα της προνύμφης που έχει μήκος 4-5 mm. Υπάρχουν δύο γενιές σκουληκιών κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού που προκαλούν ζημίες από τον Ιούνιο έως τον Ιούλιο και από τον Αύγουστο έως τον Οκτώβριο. Τα ενήλικα είναι γυαλιστερά και σκούρα με κίτρινο κεφάλι. Γεννούν τα αυγά τους στο έδαφος κοντά στη βάση του φυτού. Αυτή η μύγα αναδύεται από το τέλος του χειμώνα ως χρυσομαλλίδα στα μέσα Μαΐου. Γεννά τα αυγά στο έδαφος κοντά στο φυτό στα τέλη Μαΐου, και τα νεαρά σκουλήκια πηγαίνουν προς τα κάτω κατά μήκος της ρίζας και αρχίζουν να τρέφονται στην άκρη της ρίζας. Οι μεγαλύτερες νύμφες εισχωρούν στο κατώτερο τρίτο μέρος της κύριας ρίζας. Οι υπόγειες τρύπες έχουν ένα σκουριασμένο καφετί χρώμα, το οποίο εξηγεί το όνομά τους. Τα σκουλήκια γίνονται χρυσομαλλίδες στο έδαφος και κάθε εποχή υπάρχουν δύο γενιές αυτής της μύγας. Η πρώτη γενιά σκουληκιών τρέφεται από τον Ιούνιο έως τον Ιούλιο και η δεύτερη γενιά από τέλος Αυγούστου μέχρι Σεπτέμβριο.
Οι προνύμφες περνούν όλο το χειμώνας στις ρίζες ή ως χρυσομαλλίδες στο έδαφος. Οι ενήλικες εμφανίζονται το Σεπτέμβριο – Οκτώβριο και γεννούν τα αυγά τους μετά από μερικές ημέρες. Αυτά εκκολάπτονται σε 8-10 ημέρες και οι προνύμφες δημιουργούνται σε 4-6 εβδομάδες. Το στάδιο όπου γίνονται χρυσομαλλίδες διαρκεί 3-4 εβδομάδες και μια δεύτερη γενιά ενηλίκων εμφανίζεται το τέλος του Δεκεμβρίου. Μια τρίτη γενιά εμφανίζεται συνήθως το Φεβρουάριο και ένα μέρος της τέταρτης γενιάς το Μάιο.
Για να αντιμετωπισθεί ο εχθρός αυτός, κάνουμε φθινοπωρινό όργωμα όπου έρχονται στην επιφάνεια του εδάφους οι διαχειμαζόμενες μορφές του εντόμου και εκτίθενται στους εχθρούς τους. Επιπλέον εφαρμόζεται αμειψισπορά ή χρησιμοποιούνται κίτρινες κολλητικές παγίδες.
Σιδηροσκώληκας
Ο σιδηροσκώληκας (Agriotes lineatus) αποτελεί έναν σημαντικό εχθρό στο καρότο. Τα νεαρά άτομα εισέρχονται στο εσωτερικό των γογγυλόριζων και υποβαθμίζουν την ποιότητα αυτών. Για την αντιμετώπιση του εχθρού αυτού, κάνουμε συχνά σκαλίσματα για να έρχονται οι σιδηροσκώληκες στην επιφάνεια του εδάφους. Η καλλιέργεια της μηδικής και του τριφυλλιού θεωρούνται ότι τα απωθούν αφού δρουν σαν φυσικοί εχθροί.
Πεταλούδα
Τα τέλεια άτομα (πεταλούδα) αφήνουν τα αυγά τους πάνω στο φύλλωμα και τα νέα άτομα (προνύμφες) τρέφονται με αυτό προκαλώντας σημαντικές ζημιές στο υπόγειο τμήμα. Θα πρέπει κατά διαστήματα να επιθεωρούμε την καλλιέργεια και να αφαιρούμε με το χέρι τις νεαρές κάμπιες. Ο ψεκασμός των φυτών με το βακτήριο (Βάκιλλος της Θουριγγίας) καταστρέφει τις κάμπιες του λεπιδόπτερου. Παράγει τοξίνη που παραλύει τις νεαρές κάμπιες. Ο ψεκασμός είναι σκόπιμο να γίνεται κάθε 15 ημέρες και μέχρι το σχηματισμό των κεφαλιών. Ένας άλλος τρόπος είναι ο ψεκασμός των φυτών με αλεύρι σίκαλης και καθώς οι κάμπιες τρεφόνται με αυτό, φουσκώνουν και πεθαίνουν.
Νηματώδεις
Οι νηματώδεις (Heterodera schachtii) αποτελούν σημαντικό εχθρό του καρότου όπου προσβάλλουν τις γογγυλόριζες, κυρίως σε μικρό στάδιο ανάπτυξης όπου προκαλούνται εξογκώματα και παραμόρφωσεις. Το καλό όργωμα και καλό λιάσιμο του εδάφους ώστε να εκτεθούν οι νηματώδεις σε δυσμενείς συνθήκες (καλοκαίρι), είναι ορισμένες ενέργειες που μπορούμε να κάνουμε ώστε να αντιμετωπίσουμε τους νηματώδεις. Επιπλέον μπορούμε να εφαρμόσουμε αύξηση της οργανικής ουσίας του εδάφους με προσθήκη κομπόστας, που αυξάνει τον αριθμό των ωφέλιμων νηματωδών και μυκήτων (αρπακτικών των βλαβερών νηματωδών). Επίσης πρέπει να γίνεται απολύμανση των εργαλείων και εφαρμογή της αμειψισποράς.
Βιβλιογραφία
- ↑ Ψύλλα στο καρότο.
- ↑ Τεχνική βιολογικής καλλιέργειας αρωματικών λαχανικών - Καρότο, του Χαράλαμπου Θανόπουλου Msc Γεωπόνος, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα 2008.