Προετοιμασία εδάφους πράσου
Το χωράφι θα πρέπει να είναι όσο το δυνατό επίπεδο ή να προηγηθεί ισοπέδωση για να γίνεται ομοιόμορφο το πότισμα όταν εφαρμόζεται η μέθοδος της κατάκλισης στις αλιές. Εάν το πότισμα γίνεται με καταιονισμό, η ελαφρά κλίση δεν παρουσιάζει προβλήματα. Ένα άλλο σημείο που πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα είναι η εφαρμογή τριετούς αμειψισποράς, δηλ. δεν θα πρέπει να έχει προηγηθεί στο χωράφι καλλιέργεια με τα φυτά της ίδιας οικογένειας στα 2-3 προηγούμενα χρόνια. Επίσης το χωράφι θα πρέπει να είναι ποτιστικό γιατί το πράσο έχει μεγάλες ανάγκες σε νερό, ιδιαίτερα αμέσως μετά την μεταφύτευση που γίνεται τους καλοκαιρινούς μήνες.
Η προετοιμασία του εδάφους περιλαμβάνει ένα βαθύ όργωμα 30-40cm με άροτρο, που γίνεται στα μέσα του καλοκαιριού. Ακολουθεί η προσθήκη της βασικής λίπανσης (και της κοπριάς εφόσον είναι διαθέσιμη) και στη συνέχεια γίνεται σβάρνισμα με δισκοσβάρνα για την ενσωμάτωση του λιπάσματος και της κοπριάς και το σπάσιμο των μεγάλων σβώλων. Μετά το σβάρνισμα κατασκευάζονται οι αλίες, οι οποίες έχουν πλάτος 1-1,2m και μήκος που ποικίλλει από 10-15m μέχρι και 30-35m. Το μήκος της αλίας δεν θα πρέπει να ξεπερνά τα μέτρα αυτά, για να εξασφαλίζεται ομοιομορφία στο πότισμα με κατάκλιση. Ο σχηματισμός των αναχωμάτων στις αλίες για μικρές εκτάσεις γίνεται χειρονακτικά με την τσάπα, σε μεγάλες όμως εκτάσεις χρησιμοποιούνται ειδικά εργαλεία που σύρονται από τον ελκυστήρα. Μετά τον σχηματισμό των αλιών, μπορεί να ακολουθήσει και ένα φρεζάρισμα μέσα στην αλία με μικρή φρέζα, για να αφρατοποιηθεί το έδαφος και να διευκολυνθεί η μεταφύτευση. Στην Αμερική η φύτευση γίνεται σε αναχώματα πλάτους 50cm και το πότισμα γίνεται με καταινισμό ή με αυλάκια.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Τα βολβώδη λαχανικά του Ολύμπιου Χρήστου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.