Σήμανση στρουθοκαμήλου
Σήμανση
Η σήμανση των στρουθοκαμήλων μπορεί να γίνει με τρεις τρόπους.
Ο πιο συνηθισμένος είναι η τοποθέτηση πλαστικών αριθμημένων δακτυλίων στα μετατάρσια των ποδιών. Μπαίνουν κατά την περίοδο της εκκόλαψης και αντικαθιστώνται κατά την εφηβεία και την ενηλικίωσή τους με άλλους μεγαλύτερους
Ο δεύτερος τρόπος είναι με ειδικούς ηλεκτρονικούς δέκτες (microchips) που εμφυτεύονται υποδόρια σε πτηνά ηλικίας 30 ημερών, είτε υποδόρια στον τράχηλο, είτε ενδομυϊκά στους μύες της ιερής χώρας πάνω από την έκφυση της ουράς ή ανάμεσα στις φτερούγες. Με αυτή τη μέθοδο εντοπίζονται εύκολα πτηνά που χάνονται ή απομακρύνονται από εκτατικές εκτροφές.
Η τρίτη μέθοδος είναι με συσκευές ταυτοποίησης και αναγνώρισης των πτηνών ύστερα από προσδιορισμό του DNA. (Υπάρχουν τέτοιες εταιρίες που προμηθεύουν συσκευές, στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ)
Σύλληψη-συγκράτηση
Ατομική
Η σύλληψη και συγκράτηση της στρουθοκαμήλου γίνεται, είτε για τη μεταφορά της, είτε για να εξετασθεί από κτηνίατρο. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού πρέπει να αποφεύγονται έντονες κινήσεις εκτός εάν κρίνεται απαραίτητο, οπότε και χρησιμοποιείται η διάρκεια της νύχτας, που το πτηνό κοιμάται και η σύλληψη είναι ευκολότερη.
Λόγω του υψηλού κέντρου βάρους της, αλλά και του βάρους της, έχει συχνούς τραυματισμούς κατά την επιχείρηση σύλληψης και συγκράτησης. Επίσης μπορεί να γίνει επικίνδυνη για τους ανθρώπους που θα επιχειρήσουν να την πιάσουν (ιδιαίτερα τα αρσενικά στην εποχή του ζευγαρώματος), καθώς κλωτσά και τσιμπά δυνατά.
Υπάρχουν αρκετές μέθοδοι σύλληψης και συγκράτησης της στρουθοκαμήλου. Μερικές απ' αυτές είναι οι εξής:
- Περνώντας κουκούλα στο κεφάλι του πτηνού, μ’ ένα άτομο να ακινητοποιεί το λαιμό πιάνοντας το δέρμα του τραχήλου πιέζοντας το κεφάλι προς τα κάτω και ένα δεύτερο άτομο να κάνει το ίδιο πράγμα στην περιοχή της ουράς.
- Με χρήση ενός δίχαλου προσαρμοσμένου σε ισχυρό μπαστούνι έτσι ώστε να μπορεί να προστατευτεί αυτός που το κρατά σε περίπτωση επίθεσης.
- Αποδοτικότερη μέθοδος απ’ όλες είναι με ενέσιμο αναισθητικό βραχείας ενέργειας.
Ομαδική
Αυτή η μέθοδος σε καμία περίπτωση δεν γίνεται κατά τη διάρκεια της ημέρας το καλοκαίρι, άλλα μόνο όταν πέσει ο ήλιος και αφού τα πτηνά παραμείνουν στο μέρος που θα φορτωθούν. Στο σημείο αυτό δημιουργούμε μια φυσούνα από πλαστικοποιημένο ξύλο, ύψους τουλάχιστον 2,5m και μήκους ανάλογα με το πού βρίσκεται η ράμπα φόρτωσης. Κατά μήκος υπάρχουν πόρτες εισόδου που κλείνουν και κουρτίνες που κλείνουν από πίσω. Πρόκειται για το λεγόμενο διεθνώς Boma. Όταν κλειστούν ανάμεσα στα τείχη της φυσούνας τα ζώα σιγά σιγά οδηγούνται στη ράμπα, όπου υπάρχει ένα στενό πέρασμα που επιτρέπει να περνά μόνο ένα πουλί. Η Boma χρωματίζεται με το χρώμα του περιβάλλοντος χώρου, συναρμολογείται από μικρά κομμάτια 30-50cm το καθένα και αφορά μεγάλες επιχειρήσεις και φορτώσεις πτηνών που ξεπερνούν τα 50.
