Συγκομιδή καρπών λωτού

Η επιλογή της πιο κατάλληλης στιγμής για την συγκομιδή βασίζεται αποκλειστικά στην αλλαγή του χρώματος του φλοιού των καρπών. Βάση αυτής της παραμέτρου μπορούμε να ξεχωρίσουμε τρία στάδια: πράσινο, κίτρινο και πορτοκαλί

Η συγκομιδή πραγματοποιείται με τα χέρια και συνυπολογίζοντας την κλιμάκωση της ωρίμανσης στο ίδιο το δέντρο, είναι χρήσιμο να γίνουν περισσότερες από μία συλλογές καρπών. Τα φρούτα πρέπει να αποσπαστούν με τον κάλυκα και να τοποθετηθούν σε κατάλληλα κιβώτια προσεχτικά για αποφυγή ζημιών. Αν τα φρούτα συγκομιστούν πολύ πρώιμα, όταν βρίσκονται στο πρώτο στάδιο (πράσινο), δεν αποκτούν κατά την υπερωρίμανση τους ικανοποιητικά οργανοληπτικά χαρακτηριστικά και χρώμα, ενώ δεν προσφέρονται και για συντήρηση σε ψυγεία. Συνεπώς η συλλογή πρέπει να γίνεται κατά το στάδιο της αλλαγής του χρώματος τους (κίτρινο-πορτοκαλί), όταν το χρώμα του φλοιού τους έχει χάσει τελείως την πράσινη απόχρωση της χλωροφύλλης που έχει δώσει την θέση της στις καρωτενοειδείς χρωστικές.

Η συγκομιδή του λωτού συμπίπτει με την επίτευξη του μέγιστου μεγέθους των φρούτων και την εξαφάνιση της χλωροφύλλης.Η περίοδος της συγκομιδής προσδιορίζεται με την εμφάνιση του κίτρινου χρώματος (κάποτε και έντονου ανάλογα με την ποικιλία). Η σκληρότητα της σάρκας μειώνεται αισθητά αυτή την περίοδο αλλά δεν έχουμε κάποιες απόλυτες τιμές της.

Στην πραγματικότητα η μείωση της σκληρότητας της σάρκας είναι μια ένδειξη που κάνει φανερή την ωρίμανση μετά την συγκομιδή(2ο στάδιο). Συγκεκριμένα όσο πιο πρόωρα πραγματοποιείται η συγκομιδή τόσο πιο αργή είναι μείωση της σκληρότητας κατά το 2ο στάδιο (μετά την συγκομιδή). Ούτε η αναλογία των υπολειμμάτων σκληρότητας και οξύτητας αποτελεί ένα αξιόπιστο δείκτη ωρίμανσης. Ορισμένες ποικιλίες όπως η Hachiya αν συγκομιστούν πολύ πρόωρα στην συνέχεια ωριμάζουν με αντικανονικό τρόπο. Στις μη στυφές ποικιλίες, όπως προαναφέραμε, η τανίνη πρακτικά πρέπει κατά την εποχή της συγκομιδής να είναι απούσα.