Χειρισμοί κλάδων
Η κάμψη των κλάδων σε οριζόντια θέση είναι επίσης μια παλαιά καλλιεργητική τεχνική, που εμποδίζει την επιμήκυνση των βλαστών και προάγει την ανθοφορία. Όταν ένας βραχίονας καμφθεί, όσο γίνεται περισσότερο, από την κατακόρυφη θέση του, ο επάκριος οφθαλμός χάνει την ικανότητα του να κυριαρχήσει έναντι των πλαγίων (φαινόμενο κυριαρχίας της κορυφής). Χημικές αναλύσεις των επάκριων αυτών οφθαλμών έδειξαν, ότι η περιεκτικότητα τους σε γιββερελλικό οξύ σταθερά μειώνονταν για αρκετές εβδομάδες, όταν κάμφθησαν οι βραχίονες από την κάθετη θέση και η αύξηση των βλαστών μειώθηκε κατά το ίδιο χρονικό διάστημα. Η μείωση αυτή της περιεκτικότητας της γιββερελλίνης η οποία σχετίζεται μ' επαύξηση του σχηματισμού των ανθοφόρων οφθαλμών, επιβεβαιώνει την άποψη ότι οι γιββερελλίνες ανταγωνίζονται το σχηματισμό ανθικών καταβολών.
Η θέση του βραχίονα - κλάδου επαυξάνει το σχηματισμό ανθέων κατά δυο άλλους τρόπους:
- Μέσω της έκθεσης των φύλλων στο φως, το οποίο είναι πλουσιότερο σε κόκκινο φάσμα τα πρωϊνά, πράγμα που ευνοεί τη σύνθεση της κυτοκινίνης.
- Η καθοδική μεταφορά των αυξινών, GA και υδατανθράκων παρεμποδίζεται δια του σχηματισμού σομφού ξύλου.
Η γνώση, σχετικά με την αντίστροφη σχέση μεταξύ βλαστικής αύξησης και της δυνατότητας άνθησης στα καρποφόρα δένδρα, αποτελεί τη θεμελιώδη αρχή για πολλές από τις καλλιεργητικές φροντίδες. Αν τα δένδρα είναι πολύ ζωηρά και δένουν λίγους καρπούς, οι ακόλουθες διεργασίες μπορεί να διορθώσουν την κατάσταση σε λίγα χρόνια:
- Ελαφρό κλάδευμα για την ενθάρυνση πολλών οφθαλμών να βλαστήσουν.
- Μείωση ή διακοπή παροχής αζώτου για μια ή δυο βλαστικές περιόδους.
- Αποφυγή αραιώματος καρπών ή πολύ ελαφρό αραίωμα καρπών.
- Σπάρσιμο του οπωρώνα με κάποιο ετήσιο φυτό, (που να μη φιλοξενεί αρρώστιες, που προσβάλλουν τα δένδρα) που θα ανταγωνίζεται τα δένδρα σε θρεπτικά στοιχεία και νερό.
- Εφαρμογή μιας ή όλων των επεμβάσεων, όπως είναι η κλίση των βραχιόνων - κλάδων, το καλοκαιρινό κλάδευμα και το χαράκωμα που αναφέρθηκαν πιο πάνω.
Πρέπει ν' αποφεύγεται η φύτευση ποικιλιών καρποφόρων δένδρων που παρενιαυτοφορούν. Τα φυτευμένα ήδη δένδρα που έχουν αυτή την τάση, πρέπει να επανεμβολιάζονται με ποικιλίες που δεν παρενιαυτοφορούν.
Η παραγωγή μπορεί να σταθεροποιηθεί στις ποικιλίες που έχουν κάποια ελαφρά τάση για παρενιαυτοφορία ως ακολούθως:
- Με μέτριο κλάδευμα των δένδρων μετά από ένα έτος ακαρπίας.
- Με αραίωμα των ανθέων.
- Με αραίωμα καρπών εντός εντός 3 έως 5 εβδομάδων μετά την πλήρη ανθοφορία, που παράγεται κατά το χρόνο καρποφορίας.
Οι επεμβάσεις αυτές:
- Προάγουν την ανθοφορία την επόμενη χρονιά δια ρυθμίσεως της σχέσης φύλλων/καρπών
- Περιορίζουν ή ελαχιστοποιούν την επίδραση των σπόρων στο σχηματισμό ανθοφόρων οφθαλμών
- Βελτιώνουν το φωτισμό του δένδρου για την επόμενη περίοδο.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997