Αειθαλές καρποφόρο δένδρο, Ελιά

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Η ελιά φέρει ξυλοφόρους και μικτούς ανθοφόρους οφθαλμούς. Η διάκριση μεταξύ ξυλοφόρων και μικτών ανθοφόρων οφθαλμών, μακροσκοπικά, είναι πολύ δύσκολη. Οι ξυλοφόροι οφθαλμοί απαντούν επάκρια ή πλάγια των βλαστών και οι μικτοί ανθοφόροι μόνο πλάγια αυτών. Οι ξυλοφόροι και οι μικτοί ανθοφόροι οφθαλμοί είναι γυμνοί (στερούνται του προστατευτικού από λέπια καλύμματος, που παρατηρείται στους οφθαλμούς των καρποφόρων φυλλοβόλων δένδρων).

Ο ξυλοφόρος οφθαλμός εκπτυσσόμενος την άνοιξη, δίνει βλαστό επεκτάσεως ή πλάγια βλάστηση με φύλλα και ξυλοφόρους ή μικτούς ανθοφόρους οφθαλμούς στις μασχάλες αυτών. Ο μικτός ανθοφόρος οφθαλμός εκπτύσσεται την άνοιξη και δίνει μικρή βλάστηση φυλλοφόρα ή άφυλλη, που φέρει επάκρια βοτρυώδη ταξιανθία με άνθη, τα οποία, αν γονιμοποιηθούν, εξελίσσονται σε καρπούς.

Μεγάλος αριθμός απ' τους ξυλοφόρους οφθαλμούς παραμένουν σε λανθάνουσα κατάσταση. Η ελιά καρποφορεί σε ξύλο του παρελθόντος έτους από μικτούς ανθοφόρους οφθαλμούς.[1]

Βιβλιογραφία

  1. Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997