Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένειες ρεβιθιάς"
(6 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται) | |||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
− | {{{top_heading|==}}}[[Ασθένεια | + | {{{top_heading|==}}}[[Ασθένεια ρεβιθιάς Ασκοχύτωση|Ασκοχύτωση]]{{{top_heading|==}}} |
− | {{:Ασθένεια | + | {{:Ασθένεια ρεβιθιάς Ασκοχύτωση|top_heading={{{top_heading|==}}}=}} |
− | {{{top_heading|==}}}[[Ασθένεια | + | {{{top_heading|==}}}[[Ασθένεια ρεβιθιάς Φουζαρίωση|Φουζαρίωση]]{{{top_heading|==}}} |
− | {{:Ασθένεια | + | {{:Ασθένεια ρεβιθιάς Φουζαρίωση|top_heading={{{top_heading|==}}}=}} |
− | {{{top_heading|==}}}[[Ασθένεια | + | {{{top_heading|==}}}[[Ασθένεια ρεβιθιάς Σκωρίαση|Σκωρίαση]]{{{top_heading|==}}} |
− | {{:Ασθένεια | + | {{:Ασθένεια ρεβιθιάς Σκωρίαση|top_heading={{{top_heading|==}}}=}} |
− | {{{top_heading|==}}}[[Ασθένεια | + | {{{top_heading|==}}}[[Ασθένεια ρεβιθιάς Σκληρωτινίαση|Σκληρωτινίαση]]{{{top_heading|==}}} |
− | {{:Ασθένεια | + | {{:Ασθένεια ρεβιθιάς Σκληρωτινίαση|top_heading={{{top_heading|==}}}=}} |
+ | {{{top_heading|==}}}[[Ασθένεια ρεβιθιάς Αλτερναρίαση|Αλτερναρίαση]]{{{top_heading|==}}} | ||
+ | {{:Ασθένεια ρεβιθιάς Αλτερναρίαση|top_heading={{{top_heading|==}}}=}} | ||
+ | |||
+ | {{{top_heading|==}}}[[Ασθένεια ρεβιθιάς Ωίδιο|Ωίδιο]]{{{top_heading|==}}} | ||
+ | {{:Ασθένεια ρεβιθιάς Ωίδιο|top_heading={{{top_heading|==}}}=}} | ||
+ | |||
+ | {{{top_heading|==}}}[[Ασθένεια ρεβιθιάς Ριζοκτόνια|Ριζοκτόνια]]{{{top_heading|==}}} | ||
+ | {{:Ασθένεια ρεβιθιάς Ριζοκτόνια|top_heading={{{top_heading|==}}}=}} | ||
[[σχετίζεται με::Ρεβιθιά| ]] | [[σχετίζεται με::Ρεβιθιά| ]] |
Τελευταία αναθεώρηση της 11:47, 20 Σεπτεμβρίου 2013
Ασκοχύτωση
Η ασθένεια αυτή, που προκαλείται από μύκητα, προσβάλλει κυρίως τα ρεβίθια, αλλά και τα φασόλια και τα μπιζέλια. Προσβάλλει όλα τα υπέργεια μέρη του φυτού, όταν επικρατεί ψηλή ατμοσφαιρική υγρασία, βροχή και κακός αερισμός.
Προκαλεί στα φύλλα ομόκεντρες κυκλικές κηλίδες μεγέθους 1-3εκ., οι οποίες περιέχουν μικρά μαύρα πυκνίδια, που αποτελούν διαγνωστικό σύμπτωμα της ασθένειας. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και πάνω στα στελέχη και στους καρπούς. Οι κηλίδες είναι χρώματος ανοιχτού καφέ με πιο ανοιχτό χρώμα στα ενδιάμεσα των γραμμώσεων των ομόκεντρων κύκλων.
Τα πολύ προσβεβλημένα φύλλα ξεραίνονται και τα στελέχη σπάζουν στο σημείο προσβολής. Εξωτερικά των καρπών δημιουργούνται μελανές ομόκεντρες κυκλικές βυθισμένες κηλίδες που μπορεί να προκαλέσουν και καφέ κηλίδες εσωτερικά πάνω στους σπόρους. Οι σπόροι αυτοί δεν είναι εμπορεύσιμοι και δεν βλασταίνουν. Το μόλυσμα μεταδίδεται μέσω των προσβεβλημένων σπόρων και των φυτικών υπολειμμάτων που παραμένουν στο χωράφι. Για την αντιμετώπιση της ασκοχύτωσης συστήνονται τα εξής μέτρα:
- Χρήση υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού (μεταχείριση σπόρου με μυκητοκτόνο).
- Καλός αερισμός των φυτών, αποφεύγοντας την πυκνή φύτευση.
- Αμειψισπορά 2-3 χρόνια.
- Μέτρα καλής υγεινής, όπως απολύμανση των γεωργικών εργαλείων και απομάκρυνση των προσβεβλημένων φυτών ή φυτικών μερών από το χωράφι.
- Έγκαιρη εφαρμογή μυκητοκτόνων επαφής και διασυστηματικών με τα πρώτα συμπτώματα.
Φουζαρίωση
Προσβάλλει τις ρίζες των νεαρών φυτών μετά το φύτρωμα (Μάρτιο-Απρίλιο) αλλά και τα ανεπτυγμένα φυτά, όταν βρίσκονται στα στάδια της άνθησης και της καρποφορίας (Μάιο-Ιούνιο). Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της ασθένειας στα νεαρά φυτά είναι η ξαφνική μάρανση.
Όταν τα φυτά προσβληθούν στα στάδια της άνθησης και της καρποφορίας παρουσιάζουν ξαφνική χλώρωση, πτώση των φύλλων και ανθέων και σε διάστημα 2-3 ημερών ξηραίνονται. Τα κιτρινισμένα φυτά εμφανίζονται σποραδικά στην καλλιέργεια. Οι ρίζες εσωτερικά εμφανίζουν καφέ χρωματισμό. Η ασθένεια μεταφέρεται με τους σπόρους.
Για την αντιμετώπιση της ασθένειας πρέπει να χρησιμοποιείται υγιής σπόρος, ανθεκτικές ποικιλίες, να γίνεται αμειψισπορά με σιτηρά καθώς επίσης να γίνεται πρώιμη ανοιξιάτικη σπορά, κ.ά.
Σκωρίαση
Η ασθένεια εμφανίζεται κατά την άνθηση των φυτών ή λίγο νωρίτερα. Στην κάτω κυρίως επιφάνεια των παλαιότερων φύλλων σχηματίζονται καστανές φλύκταινες (ουρεδοσωροί) γεμάτες με ουρεδοσπόρια (καφετί σκόνη). Ουρεδοσωροί μπορούν να σχηματιστούν και στην πάνω επιφάνεια των φύλλων, ενώ σε σοβαρή προσβολή εμφανίζονται στους μίσχους των φύλλων και στους λοβούς. Οι φλύκταινες αυξάνονται, ενώνονται σταδιακά, με αποτέλεσμα την πλήρη ξήρανση των φύλλων και στη συνέχεια ολόκληρων των φυτών.
Η σκωρίαση ευνοείται από μέτριες θερμοκρασίες 17-25oC και υψηλή υγρασία. Οι αρχικές μολύνσεις προκαλούνται από μολυσμένα φυτικά υπολείμματα της καλλιέργειας που πέφτουν στον αγρό κατά τη συγκομιδή.
Αντιμετωπίζεται με καλλιεργητικά μέτρα, όπως είναι π.χ. η καταστροφή ή η ενσωμάτωση σε βάθος των φυτικών υπολειμμάτων, με την καλλιέργεια πρώιμων ποικιλιών και με ψεκασμούς με μυκητοκτόνα, μόλις εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα
Σκληρωτινίαση
Πρόκειται για την ίδια ασθένεια που προσβάλλει και την κουκιά. Η ασθένεια οφείλεται σε έναν μύκητα που διατηρείται στο έδαφος κυρίως ως σκληρώτιο αλλά και ως μυκήλιο πάνω σε οργανικά υλικά. Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την προσβολή αυτής της ασθένειας ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο. Σκληρωτινίαση.
Αλτερναρίαση
Η αλτερναρίωση είναι μια ασθένεια που προσβάλλει κι άλλα όσπρια εκτός από τη ρεβιθιά, όπως είναι η φασολιά και η φακή.
Η ασθένεια αυτή προκαλείται από τον μύκητα Alternaria sp. και εκτός απ' τα ψυχανθή προσβάλλει και αρκετά άλλα φυτά όπως η πατάτα, η ντομάτα, το βαμβάκι, το μαρούλι, το αγγούρι κ.ά. Χαρκτηριστικό γνώρισμα της ασθένειας είναι οι ομόκεντροι κύκλοι που δημιουργούν οι κηλίδες που αναπτύσσονται ως συνέπεια συμπτώματος της ασθένειας. Οι κηλίδες της αλτερναρίωσης συνήθως μπερδεύονται με τα συμπτώματα του περονόσπορου. Ο περονόσπορος προκαλεί πολύ μεγαλύτερες κηλίδες που έχουν συγκεκριμένο σκούρο γκριζοπράσινο χρώμα, δημιουργεί ένα μετά βίας ορατό άσπρο δακτύλιο από σπόρια γύρω από τις κηλίδες και εμφανίζεται σε υγρές συνθήκες, αλλά δεν σχηματίζει ποτέ ομόκεντρους κύκλους. Η αλτερναρίωση σχηματίζει γρήγορα καστανές κηλίδες, δεν σχηματίζει άσπρους δακτύλιους, και εμφανίζεται όταν υπάρχει ξηρασία οπότε πεθαίνει ο μύκητας που προκαλεί τον περονόσπορο.
Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την προσβολή της ασθένειας αλλα και μέτρα αντιμετώπισής της ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο. Αλτερναρίωση.
Ωίδιο
Το ωίδιο αποτελεί ασθένεια πολλών φυτών όπως ελιάς, αμπελιού, πυρηνόκαρπων, μηλοειδών, κηπευτικών, ψυχανθών κ.ά. Προσβάλλει κυρίως τα φύλλα και τους νεαρούς βλαστούς αλλά και τα άνθη, τους οφθαλμούς και τους καρπούς. Ο βαθμός προσβολής των φυτών από το ωίδιο διαφέρει από φυτό σε φυτό αλλά και από την περίοδο της προσβολής (πχ. ανθοφορία) και τις κλιματικές συνθήκες που θα επικρατούν εκείνη την εποχή.
Απ' τα όσπρια εκτός απ' την προσβολή της ρεβιθιάς προσβάλλονται επίσης οι καλλιέργειες της φακής, της μπιζελιάς, της φασολιάς. Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την ασθένεια αλλά και τα μέτρα αντιμετώπισής της πατήστε στον παρακάτω σύνδεσμο. Ωΐδιο.
Ριζοκτόνια
Πρόκειται για την ίδια ασθένεια που προσβάλλει κι άλλα όσπρια, όπως αυτό της φασολιάς. Είναι ασθένεια που προκαλείται από μύκητα που ζει στο έδαφος σαπροφυτικά για πολλά χρόνια. Πατήστε στο σύνδεσμο που ακολουθεί για περισσότερες λεπτομέρειες. Ριζοκτόνια.