Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ποικιλία αγκινάρας Αργίτικη"
| (Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[Image:Ποικιλία αγκινάρας Αργίτικη.jpg|thumb|px100|Ποικιλία αγκινάρας Αργίτικη]] | [[Image:Ποικιλία αγκινάρας Αργίτικη.jpg|thumb|px100|Ποικιλία αγκινάρας Αργίτικη]] | ||
| − | Είναι η πιο διαδεδομένη [[Ποικιλίες αγκινάρας|ποικιλία]] όχι μόνο στην περιοχή του Άργους (γνωστή και ως [[Πράσινη Άργους]]), αλλά και σε άλλα μέρη της Πελοποννήσου, στην Κρήτη και άλλες περιοχές. Είναι πρώϊμη ποικιλία και παράγει ανθοκεφαλές από τον Νοέμβριο ή Δεκέμβριο. Τα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά αγκινάρας|φύλλα]] του [[Αγκινάρα φυτό|φυτού]] είναι μεγάλα, πλατιά και ελαφρώς λοβωτά. Κάθε φυτό ωριμάζει κατά μέσο όρο 5-6 ανθοκεφαλές, που έχουν σχήμα σφαιρικό, είναι μεγάλες και έχουν συμπαγή εμφάνιση. Τα βράκτια είναι πρασινά, στρογγυλά, σαρκώδη στη βάση, χωρίς άκανθες στο ελεύθερό τους άκρο. Η ποικιλία Πράσινη του Άργους είναι η πιο αξιόλογη, κυρίως γιατί είναι πρώϊμη. Στις σημερινές [[Φύτευση αγκινάρας|φυτείες]] διακρίνονται φυτά πλατύφυλλα, με λίγους ή χωρίς λοβούς και με στενά και βαθειά σχισμένα φύλλα. Πιστεύεται ότι τα πλατύφυλλα φυτά αντιπροσωπεύουν την ποικιλία, αν και έχει παρατηρηθεί ότι αυτά είναι πιο ευπαθή στις χαμηλές [[Κλιματικές συνθήκες αγκινάρας|θερμοκρασίες]], έχουν όμως το πλεονέκτημα της πρωϊμότητας και της υψηλής παραγωγής. Είναι επομένως κατορθωτή η επιλογή των φυτών με τα επιθυμητά χαρακτηριστικά από τους πληθυσμούς που υπάρχουν, εάν κατά τον [[ | + | Είναι η πιο διαδεδομένη [[Ποικιλίες αγκινάρας|ποικιλία]] όχι μόνο στην περιοχή του Άργους (γνωστή και ως [[Πράσινη Άργους]]), αλλά και σε άλλα μέρη της Πελοποννήσου, στην Κρήτη και άλλες περιοχές. Είναι πρώϊμη ποικιλία και παράγει ανθοκεφαλές από τον Νοέμβριο ή Δεκέμβριο. Τα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά αγκινάρας|φύλλα]] του [[Αγκινάρα φυτό|φυτού]] είναι μεγάλα, πλατιά και ελαφρώς λοβωτά. Κάθε φυτό ωριμάζει κατά μέσο όρο 5-6 ανθοκεφαλές, που έχουν σχήμα σφαιρικό, είναι μεγάλες και έχουν συμπαγή εμφάνιση. Τα βράκτια είναι πρασινά, στρογγυλά, σαρκώδη στη βάση, χωρίς άκανθες στο ελεύθερό τους άκρο. Η ποικιλία Πράσινη του Άργους είναι η πιο αξιόλογη, κυρίως γιατί είναι πρώϊμη. Στις σημερινές [[Φύτευση αγκινάρας|φυτείες]] διακρίνονται φυτά πλατύφυλλα, με λίγους ή χωρίς λοβούς και με στενά και βαθειά σχισμένα φύλλα. Πιστεύεται ότι τα πλατύφυλλα φυτά αντιπροσωπεύουν την ποικιλία, αν και έχει παρατηρηθεί ότι αυτά είναι πιο ευπαθή στις χαμηλές [[Κλιματικές συνθήκες αγκινάρας|θερμοκρασίες]], έχουν όμως το πλεονέκτημα της πρωϊμότητας και της υψηλής παραγωγής. Είναι επομένως κατορθωτή η επιλογή των φυτών με τα επιθυμητά χαρακτηριστικά από τους πληθυσμούς που υπάρχουν, εάν κατά τον [[Μέθοδοι πολλαπλασιασμού αγκινάρας|πολλαπλασιασμό]] με παραφυάδες και ξηρόφυτα προηγηθεί η επιλογή και σήμανση των μητρικών φυτών. Η ύπαρξη πολλών φυτών με φύλλα σχισμένα φανερώνει εκφυλισμό στη συγκεκριμένη ποικιλία, που ξεκινά με πλατιά φύλλα. |
[[είναι ποικιλία της::Αγκινάρα φυτό| ]] | [[είναι ποικιλία της::Αγκινάρα φυτό| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::30| ]] | ||
| − | [[Category: | + | [[Category:Αγκινάρα]] |
Τελευταία αναθεώρηση της 11:56, 5 Ιουνίου 2014
Είναι η πιο διαδεδομένη ποικιλία όχι μόνο στην περιοχή του Άργους (γνωστή και ως Πράσινη Άργους), αλλά και σε άλλα μέρη της Πελοποννήσου, στην Κρήτη και άλλες περιοχές. Είναι πρώϊμη ποικιλία και παράγει ανθοκεφαλές από τον Νοέμβριο ή Δεκέμβριο. Τα φύλλα του φυτού είναι μεγάλα, πλατιά και ελαφρώς λοβωτά. Κάθε φυτό ωριμάζει κατά μέσο όρο 5-6 ανθοκεφαλές, που έχουν σχήμα σφαιρικό, είναι μεγάλες και έχουν συμπαγή εμφάνιση. Τα βράκτια είναι πρασινά, στρογγυλά, σαρκώδη στη βάση, χωρίς άκανθες στο ελεύθερό τους άκρο. Η ποικιλία Πράσινη του Άργους είναι η πιο αξιόλογη, κυρίως γιατί είναι πρώϊμη. Στις σημερινές φυτείες διακρίνονται φυτά πλατύφυλλα, με λίγους ή χωρίς λοβούς και με στενά και βαθειά σχισμένα φύλλα. Πιστεύεται ότι τα πλατύφυλλα φυτά αντιπροσωπεύουν την ποικιλία, αν και έχει παρατηρηθεί ότι αυτά είναι πιο ευπαθή στις χαμηλές θερμοκρασίες, έχουν όμως το πλεονέκτημα της πρωϊμότητας και της υψηλής παραγωγής. Είναι επομένως κατορθωτή η επιλογή των φυτών με τα επιθυμητά χαρακτηριστικά από τους πληθυσμούς που υπάρχουν, εάν κατά τον πολλαπλασιασμό με παραφυάδες και ξηρόφυτα προηγηθεί η επιλογή και σήμανση των μητρικών φυτών. Η ύπαρξη πολλών φυτών με φύλλα σχισμένα φανερώνει εκφυλισμό στη συγκεκριμένη ποικιλία, που ξεκινά με πλατιά φύλλα.
