Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Τσιγαρολόγος αμπέλου"
| (Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | <span style="font-weight:bold;">Ενήλικο</span>. <ref name="Τσιγαρολόγος αμπέλου"/> | + | <span style="font-weight:bold;">Ενήλικο</span>. <ref name="Τσιγαρολόγος αμπέλου"/> Ο [[Εχθροί αμπέλου |εχθρός]] αυτός έχει το χαρακτηριστικό σχήμα των ρυγχιτών, χρώμα συνήθως μεταλλικό χαλκοπράσινο ή σκοτεινοκύανο και σπανιότερα σκοτεινέρυθρο χρυσίζον ή ιώδες και μήκος 4,5-7 mm (Balachowsky and Hoffmann 1963). |
<span style="font-weight:bold;">Ξενιστές</span>. [[αμπέλι |Άμπελος]], [[αχλαδιά]], [[φουντουκιά]], [[καστανιά]], σημύδα (Betula), [[Λεύκα φυτό |λεύκα]], [[Ιτιά φυτό |ιτιά]] και άλλα δασικά δέντρα. | <span style="font-weight:bold;">Ξενιστές</span>. [[αμπέλι |Άμπελος]], [[αχλαδιά]], [[φουντουκιά]], [[καστανιά]], σημύδα (Betula), [[Λεύκα φυτό |λεύκα]], [[Ιτιά φυτό |ιτιά]] και άλλα δασικά δέντρα. | ||
| − | <span style="font-weight:bold;">Βιολογία-ζημιές</span>. Το [[έντομα |έντομο]] αυτό έχει μια γενεά το έτος. Διαχειμάζει ως ενήλικο, συνήθως στο έδαφος μέσα στο κελλί νύμφωσης. Όμως, σε ορισμένες περιοχές ένα μέρος του ενήλικου πληθυσμού βγαίνει το φθινόπωρο και διαχειμάζει σε διάφορα καταφύγια πάνω η κοντά στα δέντρα. Τα ενήλικα ενεργοποιούνται την άνοιξη, συνήθως Απρίλιο-Μάϊο και τρώνε παρέγχυμα φύλλων και φλοιό τρυφερών βλαστών. Τα τέλη Μαΐου με μέσα Ιουνίου, το θηλυκό ωοτοκεί σε φύλλο ή ομάδα φύλλων (ανάλογα με το είδος του φυτού), το έλασμα των οποίων τυλίγει, δημιουργώντας στενόμακρη θήκη, σαν τσιγάρο. Κατά παλιότερους συγγραφείς (Balachowsky and Mesnil 1935, Ισαακίδης 1936) κόβει εν μέρει το μίσχο, ώστε το φύλλο να μαραθεί και να μπορέσει να το τυλίξει. Στην άμπελο τυλίγει 1 ή 2 φύλλα, στην αχλαδιά ή τη λεύκα 4 ή 5 και στη σημύδα περισσότερα. Σε κάθε θήκη αποθέτει κατά μέσον όρο 5-6 αυγά, αλλά ενίοτε μόνο 1(Balachowsky and Mesnil 1935). Οι προνύμφες αναπτύσσονται τρώγοντας το εσωτερικό του συνεστραμμένου φύλλου. Συμπληρώνουν την ανάπτυξη τους σε 20-25 ημέρες και πέφτουν στο έδαφος, όπου σε μικρό βάθος κατασκευάζουν η καθεμιά το κελλί νύμφωσης. Η ενηλικίωση γίνεται συνήθως τον Αύγουστο και τα ενήλικα μένουν στο έδαφος ή αλλού (βλ. ανωτέρω) ως την επόμενη άνοιξη. Άλλοτε, το Β. betulae προκαλούσε στην άμπελο ζημιές τοπικά. Με τη χρήση συνθετικών εντομοκτόνων η παρουσία του στους αμπελώνες έχει γίνει σπάνια. Αν χρειαστεί, ένας ψεκασμός με εντομοκτόνο επαφής αρκεί. Για μικρούς αμπελώνες, συνιστούσαν παλιότερα έγκαιρη συλλογή και κάψιμο των ‘τσιγάρων’(Balachowsky and Mesnil 1935). | + | <span style="font-weight:bold;">Βιολογία-ζημιές</span>. Το [[έντομα |έντομο]] αυτό έχει μια γενεά το έτος. Διαχειμάζει ως ενήλικο, συνήθως στο έδαφος μέσα στο κελλί νύμφωσης. Όμως, σε ορισμένες περιοχές ένα μέρος του ενήλικου πληθυσμού βγαίνει το φθινόπωρο και διαχειμάζει σε διάφορα καταφύγια πάνω η κοντά στα δέντρα. Τα ενήλικα ενεργοποιούνται την άνοιξη, συνήθως Απρίλιο-Μάϊο και τρώνε παρέγχυμα φύλλων και φλοιό τρυφερών βλαστών. Τα τέλη Μαΐου με μέσα Ιουνίου, το θηλυκό ωοτοκεί σε φύλλο ή ομάδα φύλλων (ανάλογα με το είδος του φυτού), το έλασμα των οποίων τυλίγει, δημιουργώντας στενόμακρη θήκη, σαν τσιγάρο. Κατά παλιότερους συγγραφείς (Balachowsky and Mesnil 1935, Ισαακίδης 1936) κόβει εν μέρει το μίσχο, ώστε το φύλλο να μαραθεί και να μπορέσει να το τυλίξει. Στην άμπελο τυλίγει 1 ή 2 [[Βοτανικά χαρακτηριστικά αμπελιού |φύλλα]], στην αχλαδιά ή τη λεύκα 4 ή 5 και στη σημύδα περισσότερα. Σε κάθε θήκη αποθέτει κατά μέσον όρο 5-6 αυγά, αλλά ενίοτε μόνο 1(Balachowsky and Mesnil 1935). Οι προνύμφες αναπτύσσονται τρώγοντας το εσωτερικό του συνεστραμμένου φύλλου. Συμπληρώνουν την ανάπτυξη τους σε 20-25 ημέρες και πέφτουν στο έδαφος, όπου σε μικρό βάθος κατασκευάζουν η καθεμιά το κελλί νύμφωσης. Η ενηλικίωση γίνεται συνήθως τον Αύγουστο και τα ενήλικα μένουν στο έδαφος ή αλλού (βλ. ανωτέρω) ως την επόμενη άνοιξη. Άλλοτε, το Β. betulae προκαλούσε στην άμπελο ζημιές τοπικά. Με τη χρήση συνθετικών εντομοκτόνων η παρουσία του στους αμπελώνες έχει γίνει σπάνια. Αν χρειαστεί, ένας ψεκασμός με εντομοκτόνο επαφής αρκεί. Για μικρούς [[αμπέλι |αμπελώνες]], συνιστούσαν παλιότερα έγκαιρη συλλογή και κάψιμο των ‘τσιγάρων’(Balachowsky and Mesnil 1935). |
[[είναι εχθρός της::Αμπέλι| ]] | [[είναι εχθρός της::Αμπέλι| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 13:21, 25 Ιανουαρίου 2016
Ενήλικο. [1] Ο εχθρός αυτός έχει το χαρακτηριστικό σχήμα των ρυγχιτών, χρώμα συνήθως μεταλλικό χαλκοπράσινο ή σκοτεινοκύανο και σπανιότερα σκοτεινέρυθρο χρυσίζον ή ιώδες και μήκος 4,5-7 mm (Balachowsky and Hoffmann 1963).
Ξενιστές. Άμπελος, αχλαδιά, φουντουκιά, καστανιά, σημύδα (Betula), λεύκα, ιτιά και άλλα δασικά δέντρα.
Βιολογία-ζημιές. Το έντομο αυτό έχει μια γενεά το έτος. Διαχειμάζει ως ενήλικο, συνήθως στο έδαφος μέσα στο κελλί νύμφωσης. Όμως, σε ορισμένες περιοχές ένα μέρος του ενήλικου πληθυσμού βγαίνει το φθινόπωρο και διαχειμάζει σε διάφορα καταφύγια πάνω η κοντά στα δέντρα. Τα ενήλικα ενεργοποιούνται την άνοιξη, συνήθως Απρίλιο-Μάϊο και τρώνε παρέγχυμα φύλλων και φλοιό τρυφερών βλαστών. Τα τέλη Μαΐου με μέσα Ιουνίου, το θηλυκό ωοτοκεί σε φύλλο ή ομάδα φύλλων (ανάλογα με το είδος του φυτού), το έλασμα των οποίων τυλίγει, δημιουργώντας στενόμακρη θήκη, σαν τσιγάρο. Κατά παλιότερους συγγραφείς (Balachowsky and Mesnil 1935, Ισαακίδης 1936) κόβει εν μέρει το μίσχο, ώστε το φύλλο να μαραθεί και να μπορέσει να το τυλίξει. Στην άμπελο τυλίγει 1 ή 2 φύλλα, στην αχλαδιά ή τη λεύκα 4 ή 5 και στη σημύδα περισσότερα. Σε κάθε θήκη αποθέτει κατά μέσον όρο 5-6 αυγά, αλλά ενίοτε μόνο 1(Balachowsky and Mesnil 1935). Οι προνύμφες αναπτύσσονται τρώγοντας το εσωτερικό του συνεστραμμένου φύλλου. Συμπληρώνουν την ανάπτυξη τους σε 20-25 ημέρες και πέφτουν στο έδαφος, όπου σε μικρό βάθος κατασκευάζουν η καθεμιά το κελλί νύμφωσης. Η ενηλικίωση γίνεται συνήθως τον Αύγουστο και τα ενήλικα μένουν στο έδαφος ή αλλού (βλ. ανωτέρω) ως την επόμενη άνοιξη. Άλλοτε, το Β. betulae προκαλούσε στην άμπελο ζημιές τοπικά. Με τη χρήση συνθετικών εντομοκτόνων η παρουσία του στους αμπελώνες έχει γίνει σπάνια. Αν χρειαστεί, ένας ψεκασμός με εντομοκτόνο επαφής αρκεί. Για μικρούς αμπελώνες, συνιστούσαν παλιότερα έγκαιρη συλλογή και κάψιμο των ‘τσιγάρων’(Balachowsky and Mesnil 1935).
Βιβλιογραφία
- ↑ "Έντομα καρποφόρων δέντρων και αμπέλου", Μ.Ε. Τζανακάκης- Β.Ι. Κατσόγιαννός, 1998.
