Λεύκα φυτό
Περιεχόμενα
Γενικά στοιχεία
Η λεύκα (Populus spp.) είναι δένδρο που ανήκει στην οικογένεια των σαλικιδών (Salicaceae). Η καλλιέργειά της χρησιμοποιείται για χαμηλής ποιότητας ξυλοκατασκευές, για την παραγωγή αυξητικής ορμόνης για μοσχεύματα, στην ιατρική και ως φυσικός ανεμοφράχτης. Μέχρι σήμερα έχει χρησιμοποιηθεί σε μικρή κλίμακα ως καλλιέργεια μικρού περίτροπου χρόνου για την παραγωγή ενέργειας από τη βιομάζα της, συνήθως κοντά σε καλλιέργειες ιτιάς για την εξασφάλιση βιοποικιλότητας. Η λεύκα χρησιμοποιείται κυρίως για τη γρήγορη αναδάσωση περιοχών που είναι υγρές, αλλά ακατάλληλες για άλλη καλλιέργεια. Ακόμη, για τη δημιουργία πράσινου σε πάρκα και σε πλατείες. Το ξύλο της είναι γενικά άσπρο, ελαφρό, μαλακό, δουλεύεται πολύ εύκολα, δεν είναι όμως πολύ γερό. Ακόμη χρησιμοποιείται στη χαρτοποιία για την παραγωγή κυτταρίνης, στην κατασκευή σπιρτόξυλων και άλλων μικροαντικειμένων. [1]
Βοτανικά χαρακτηριστικά
Η λεύκα είναι φυλλοβόλο δένδρο που φθάνει μέχρι και 30m ύψος και 20m διάμετρο. Τα φύλλα της είναι τριγωνικού ή ρομβοειδούς σχήματος με οδοντωτές παρυφές. Είναι δίοικο είδος, ανθίζει τον Μάρτιο-Απρίλιο και τα αρσενικά και θηλυκά άνθη δημιουργούν μεγαλόσχημους κρεμαστούς ίουλους. Ο καρπός είναι κάψα και ωριμάζει Απρίλιο με Μάιο.[1]
Κλιματικές συνθήκες
Η λεύκα είναι φυτό ανθεκτικό στην ξηρασία και τον άνεμο και ευαίσθητο στη σκίαση. Ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες θέσεις και αντέχει σε χαμηλές θερμοκρασίες κάτω των -20oC.[1]
Εδαφικές συνθήκες
Αναπτύσσεται σε μέτρια έως βαριά εδάφη με καλή στράγγιση. Μπορεί να αναπτυχθεί σε εδάφη με όξινη, ουδέτερη ή ελαφρώς αλκαλική αντίδραση. Το βέλτιστο φάσμα τιμών pH για την ανάπτυξή της κυμαίνεται μεταξύ 5,5 και 7,5.[1]
Ποικιλίες
Οι περισσότερες ποικιλίες της λεύκης είναι υψηλών αποδόσεων και μερικώς ανθεκτικές στη σκωρίαση. Ωστόσο διάφορα προγράμματα βελτίωσης αποσκοπούν στη δημιουργία αποδοτικών ποικιλιών, προσαρμοσμένων για καλλιέργεια μικρού περίτροπου χρόνου. Στο εμπόριο, κυρίως στις χώρες της Βόρειας Ευρώπης (Αγγλία, Ιρλανδία, Σουηδία), διατίθενται διάφορες ποικιλίες λεύκης με τα επιθυμητά για παραγωγή ενέργειας χαρακτηριστικά.[1] Οι βασικές ποικιλίες - είδη που απαντώνται στην Ελλάδα, αναφέρονται στον παρακάτω σύνδεσμο:
Ασθένειες
Η λεύκα είναι δένδρο που είναι ευαίσθητο σε κάποιες ασθένειες μυκητολογικής φύσεως, όπως π.χ τη σκωρίαση, αλλά και από προκαρυωτικού τύπου ασθένεια (καρκίνο). Αναλυτικότερα, τα συμπτώματα, τα αίτια καθώς και ο τρόπος αντιμετώπισης των ασθενειών της λεύκας στον σύνδεσμο που ακολουθεί.
Εχθροί
Από τους εντομολογικούς εχθρούς της λεύκας, σοβαρότερο και συχνότερο ειδικά εδώ στη χώρα μας είναι το κολεόπτερο Phratora vulgatissima, που τρέφεται από τα φύλλα του φυτού και λόγω της ταχύτατης αύξησης του πληθυσμού του δύναται να προκαλέσει μεγάλες απώλειες στην τελική παραγωγή. Η χρήση κατάλληλων εντομοκτόνων με κατευθυνόμενο ψεκασμό όταν ο πληθυσμός του εντόμου είναι μεγαλύτερος από 100 τέλεια έντομα/τ.μ αποτελεί τον πιο αποτελεσματικό τρόπο καταπολέμησης. Επίσης, σημαντικές απώλειες, κυρίως κατά το 1o έτος της εγκατάστασης της καλλιέργειας, μπορεί να προκληθούν από διάφορα θηλαστικά.[1]
Πληροφοριακά στοιχεία
|
|
|
| ||||||||||||||||
Ευδοκιμεί στις περιοχές
Σχετικές σελίδες
Βιβλιογραφία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Ενεργειακές Καλλιέργειες - Βιοκαύσιμα, των Σκαράκη Γεώργιου (Καθηγητής ΓΠΑ), Κορρέ Νικολάου (MSc, PhD) και Παυλή Ουρανίας (MSc, PhD), Αθήνα 2008.
- ↑ Ποικιλίες λεύκας
- ↑ Ασθένειες και αντιμετώπιση στα κυριότερα καλλωπιστικά δέντρα, πτυχιακή μελέτη του φοιτητή Παπαδόπουλου Αθανάσιο, Ηράκλειο 2006.
